Κεφάλαιο 3

6.2K 344 81
                                    

*Τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας είναι επίσημα κατοχυρωμένα με τις νόμιμες διαδικασίες.


Η μουσική ακουγόταν μέχρι το δάσος. Οι τρεις μάγισσες κρύφτηκαν πίσω από τα τελευταία δέντρα στα όρια της δεντρογραμμής. Το φεγγάρι βασίλευε στον νυχτερινό ουρανό από πάνω τους, ένα ασημένιο νόμισμα ανάμεσα στα λαμπερά αστέρια.

''Είναι πολύ κακή ιδέα'' είπε η Αριάνα κοιτάζοντας ανήσυχα τριγύρω.

''Τότε γιατί ήρθες;'' την ρώτησε η Νάγια. Τα κόκκινα μαλλιά της ήταν πλεγμένα σε μια περίτεχνη πλεξούδα και έλαμπαν κάτω από το φως των αστεριών.

Η Σελίν κράτησε τα μάτια της καρφωμένα μπροστά. Το χωριό είχε γιορτή απόψε. Μεγάλες φωτιές ήταν αναμμένες εδώ κι εκεί και η μυρωδιά του ψητού κρέατος από τις σούβλες δίπλα τους πλανιόταν στον αέρα. Ένα από τα πρώτα πράγματα που τους μάθαιναν οι Πρεσβύτεροι ήταν να μένουν μέσα στα όρια του δάσους και σε καμία περίπτωση να μη πλησιάσουν το χωριό των ανθρώπων. Η Σελίν πάντα ήθελε να το δει.

''Είναι πολύ επικίνδυνο'' επέμεινε η Αριάνα κοιτώντας τες ικετευτικά.

Η Σελίν είχε περιμένει μέχρι να κοιμηθούν όλοι και είχε βγει κρυφά από το σπίτι. Πρώτα είχε πάει στη Νάγια, ξέροντας πως η κοκκινομάλλα θα ενθουσιαζόταν με την προοπτική αυτής της μικρής περιπέτειας. Στην συνέχεια είχαν πάει να βρουν την Αριάνα που στην αρχή αρνήθηκε αλλά μετά από μερικές προσπάθειες ακολούθησε, ίσως γιατί ήλπιζε πως θα κατάφερνε να τους αλλάξει γνώμη στην πορεία.

''Πάμε να φύγουμε προτού μας αντιληφθούν οι Πρεσβύτεροι''

Η Σελίν γύρισε το κεφάλι της για να κοιτάξει την νεαρότερη μάγισσα. ''Από αύριο θα είμαι αρραβωνιασμένη. Αυτή ίσως είναι η μοναδική μου ευκαιρία να δω το χωριό''

''Μα υπάρχουν Κυνηγοί εκεί!''

''Κοίτα τους'' της είπε ήρεμα δείχνοντας το πλήθος λίγο πιο πέρα από το σημείο που κρυβόντουσαν. Όλοι χόρευαν σε έναν έντονο ρυθμό, σε ζευγάρια ή μικρές ομάδες, χοροπηδώντας και γελώντας δυνατά κρατώντας στα χέρια τους κύπελλα με κρασί και μηλίτη. Τα πρόσωπα τους ήταν καλυμμένα με μάσκες από σκαλιστό ξύλο σε σχήματα ζώου ή από ύφασμα, διακοσμημένες με πολύχρωμα φτερά και κορδέλες. ''Είναι μασκαρεμένοι. Κανείς δεν θα μας καταλάβει''

''Ναι, αλλά...''

''Αν δεν θέλεις μπορείς να μείνεις εδώ'' της είπε η Νάγια καθώς φορούσε μια πράσινη μάσκα που έκανε αντίθεση με τα κόκκινα μαλλιά της και έκρυβε το μισό της πρόσωπο.

Το Δάσος των ΜαγισσώνOù les histoires vivent. Découvrez maintenant