Το Δάσος των Μαγισσών

Κεφάλαιο 12

*Τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας είναι επίσημα κατοχυρωμένα με τις νόμιμες διαδικασίες.

Δύο ολόιδια ζευγάρια μάτια τον κοιτούσαν από την άλλη άκρη του τραπεζιού. Γαλάζια και μεγάλα, με πυκνές σκούρες αγορίστικες βλεφαρίδες να τα σκεπάζουν, σου έδιναν την εντύπωση πως το μόνο που υπήρχε μέσα τους ήταν καλοσύνη και αγνή αθωότητα.

Όμως ο Τομ ήξερε καλύτερα.

''Θα σας ρωτήσω μόνο μια φορά και θέλω να μου πείτε μόνο την αλήθεια'' τους είπε.

Τα δίδυμα καθόντουσαν δίπλα-δίπλα στις παλιές ξύλινες καρέκλες του τραπεζιού ενώ εκείνος στεκόταν όρθιος στην απέναντι πλευρά. Είχε ζητήσει από τον πατέρα του να πάει μια βόλτα με την Άλις ώστε να μείνει μόνος με τα δυο μικρότερα αδέλφια του, ξέροντας πως θα μπορούσαν να μιλήσουν πιο ειλικρινά αν ήταν μόνο οι τρεις τους. Όχι τόσο επειδή φοβόταν πως τα δίδυμα θα έλεγαν ψέματα μπροστά στον πατέρα τους, αλλά επειδή ήξερε πως ο Ρίτσαρντ θα προσπαθούσε να υπερασπιστεί τον Έρικ με τον πιο πεισματάρικο τρόπο και θα δυσκόλευε πολύ την συζήτηση.

''Αυτό είναι πολύ σοβαρό γι' αυτό θέλω να είστε ειλικρινείς μαζί μου'' Έκανε μια μικρή παύση για να βεβαιωθεί ότι είχε την αμέριστη προσοχή τους και ακούμπησε τα χέρια του στο γέρικο ξύλο του τραπεζιού. ''Ο Έρικ βοήθησε την μάγισσα να δραπετεύσει; Το ξέρω πως νομίζεται ότι τον προστατεύετε αν πείτε ψέματα αλλά...''

Ο Τζέιμς σήκωσε ένα φρύδι με ειρωνεία.

''Δεν προστατεύουμε κανέναν'' είπε ο Γουίλ με προσποιητή απορία σαν να μην καταλάβαινε γιατί ο αδελφός τους είχε υποθέσει πως θα έμπαιναν σε τέτοιο κόπο.

''Ο Έρικ το έκανε'' συμπλήρωσε ο Τζέιμς χωρίς να διστάσει στιγμή, παραδίδοντας στεγνά τον αδελφό τους. ''Και δεν το έκανε κρυφά. Μας είπε να σας πούμε ότι ήταν εκείνος''

''Ο ηλίθιος'' μουρμούρισε ο Τομ, εισπνέοντας και εκπνέοντας από την μύτη για να κρατήσει την ψυχραιμία τους. Ποτέ του δεν πίστευε ότι ήταν ικανός να θυμώσει τόσο πολύ με κάποιον που κυριολεκτικά να έβραζε μέσα του αλλά ο Έρικ το είχε διαψεύσει. Το μυαλό του δεν μπορούσε να συλλάβει πως ο πάντα μετρημένος και συνετός αδελφός του, που πάντα ονειρευόταν μια θέση ανάμεσα στους Κυνηγούς, είχε κάνει κάτι τόσο ανόητο και απερίσκεπτο.

Όχι απλά απερίσκεπτο. Αυτό που είχε κάνει ήταν προδοσία. Είχε πετάξει όλες τις προσπάθειες και τους κόπους μιας ζωής για μια μάγισσα. Και όχι μόνο αυτό, είχε πετάξει τη θέση του στο χωριό, είχε απαρνηθεί την οικογένεια του, είχε καταστρέψει το μέλλον του, για μια μάγισσα!Τόσο εύκολα τον είχε τυφλώσει ένα όμορφο πρόσωπο ώστε δεν μπορούσε να ξεχωρίσει το καλό από το κακό; Ποια δαιμόνια είχαν κυριεύσει το μυαλό του και τον είχαν βάλει να κάνει κάτι τέτοιο; Ο Τομ ήλπιζε ο αδελφός του να ήταν όντως δαιμονισμένος και να μην τα είχε κάνει όλα αυτά με καθαρό μυαλό αλλιώς ο ίδιος θα του κοπανούσε το κεφάλι στον τοίχο για να πάει το μυαλό του ξανά στη θέση του.