Το Δάσος των Μαγισσών

Κεφάλαιο 2

*Τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας είναι επίσημα κατοχυρωμένα με τις νόμιμες διαδικασίες.

''Στην υγειά του Έρικ'' είπε ο Ντέμιαν και σήκωσε το κύπελλο του.

''Στον Έρικ!'' είπαν με μια φωνή οι Κυνηγοί και τσούγκρισαν τα ποτήρια τους.

Ο Έρικ ένιωθε αμήχανα με όλη αυτή την προσοχή αλλά ένα μικρό χαμόγελο τρεμόπαιξε στις γωνίες των χειλιών του. Απόψε το μεγαλύτερο του όνειρο θα γινόταν πραγματικότητα.

Απόψε θα γινόταν Κυνηγός.

Όλοι του οι κόποι και η σκληρή εκπαίδευση επιτέλους απέδιδαν καρπούς. Ο Ντέμιαν θα τον ανακοίνωνε επίσημα ως το νέο μέλος των Κυνηγών απόψε στην γιορτή για το Πρώτο Φεγγάρι του Καλοκαιριού.

''Γιατί δεν πίνεις, αδελφέ;'' τον ρώτησε εύθυμα ο Τομ, ρίχνοντας το χέρι του γύρω από τους ώμους του αγοριού. Σπάνια ακουγόταν εύθυμος από τότε που πέθανε η Κέιτλυν.

Ο Έρικ κοίταξε εξεταστικά το χάλκινο κύπελλο που κρατούσε στο χέρι του. Συνήθως απέφευγε το ποτό. Το κρασί θόλωνε την κρίση των ανθρώπων κι εκείνος ήθελε το μυαλό του καθαρό. Σήμερα όμως ήταν ειδική μέρα και μπορούσε να κάνει μια εξαίρεση. Τσούγκρισε το κύπελλο του με το κύπελλο του αδελφού του και ήπιε μια μεγάλη γουλιά. Η γεύση δεν του άρεσε ιδιαίτερα αλλά του άρεσε η ζεστασιά που απλωνόταν μέσα του.

''Καλύτερα να πάω να δω τι κάνει ο πατέρας'' είπε.

''Ο πατέρας είναι μια χαρά'' είπε ο Τομ που ήξερε πολύ καλά τον αδελφό του ώστε να μπορεί να καταλάβει ότι έψαχνε κάποια δικαιολογία για να ξεφύγει. ''Διασκέδασε λίγο. Όλα αυτά γίνονται για 'σένα''

''Προτιμώ να γυρίσω σπίτι και να ξεκουραστώ για να μπορώ να διασκεδάσω στη γιορτή'' Του έδωσε το κύπελλο και έβγαλε το χέρι του από τους ώμους του. ''Φαντάσου σε τι δύσκολη θέση θα έρθω αν την στιγμή που ο Ντέμιαν με σηκώσει για να πω τους όρκους μου αρχίσω να χασμουριέμαι''

Ο Τόμ άνοιξε το στόμα του για να πει κάτι αλλά ο Έρικ είχε ήδη αρχίσει να απομακρύνεται. Στον δρόμο για το σπίτι σκεφτόταν όλα όσα επρόκειτο να συμβούν απόψε. Από αύριο θα ανήκε στη Αδελφότητα των Κυνηγών, της ομάδας που είχε ορκιστεί να κυνηγήσει τις μάγισσες και να προστατεύσει τους ανθρώπους από αυτά τα ανίερα πλάσματα. Αλλά για τον Έρικ δεν ήταν μονάχα ένας αγώνας για να προστατεύσει την οικογένεια και το χωριό του. Για εκείνον και τον Τομ ήταν ένας τρόπος για να εκδικηθούν για τον θάνατο της μητέρας τους που είχε δολοφονηθεί από τις μάγισσες.