Το Δάσος των Μαγισσών

Κεφάλαιο 8

*Τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας είναι επίσημα κατοχυρωμένα με τις νόμιμες διαδικασίες.

Στεκόταν ακίνητος, κρυμμένος μέσα στις σκιές, παρόλο που κάθε ένστικτο του του φώναζε να τρέξει. Παρακολουθούσε το κτίριο της φυλακής από μια απόσταση που μπορούσε να βλέπει καθαρά αλλά όχι αρκετά κοντά ώστε να θεωρηθεί ύποπτο. Αλλά ποιος να τον υποπτευθεί; Η νύχτα είχε προχωρήσει αρκετά και οι κάτοικοι του χωριού είχαν κλειστεί στα σπίτια τους από ώρα, ακόμα τρομοκρατημένοι από την επίθεση των πλασμάτων παρόλο που τα πράγματα ήταν ήσυχα εδώ και βδομάδες. Οι άδειοι δρόμοι λουζόντουσαν από ένα αχνό κιτρινωπό φως που έπεφτε από τους πυρσούς που έκαιγαν έξω από τα καταστήματα και τα φαναράκια που κρέμονταν έξω από τις πόρτες και τα παράθυρα των σπιτιών επιτρέποντας στους Κυνηγούς που περιπολούσαν να βλέπουν.

Τα καστανά μάτια του Έρικ εστίασαν στο χαμηλό μακρόστενο κτίριο στενεύοντας στην προσπάθεια τους να δουν καλύτερα μέσα στο ασθενικό φως. Η κεντρική πόρτα της φυλακής έμενε πάντα ανοιχτή, με δυο μεγάλους πυρσούς στερεωμένους στις δυο πλευρές της. Αν την έκλειναν το εσωτερικό της θα βυθιζόταν στο απόλυτο σκοτάδι δυσκολεύοντας την δουλειά των φρουρών. Αν την έκλειναν και άναβαν πυρσούς μέσα ο καπνός που δεν θα μπορούσε να φύγει λόγο της έλλειψης παραθύρων θα κινδύνευε να τους πνίξει. Ο Έρικ μπορούσε να φανταστεί γιατί οι Κυνηγοί είχαν θεωρήσει καλή ιδέα να μην βάλουν παράθυρα στην φυλακή όταν την έχτιζαν επειδή ήθελαν να πάρουν κάθε δυνατό μέτρο ασφαλείας, αλλά γιατί δεν έφτιαξαν μερικά όταν είδαν ότι δεν μπορούσαν να κλείσουν την πόρτα τους; Αν και για να είναι δίκαιος έπρεπε να παραδεχθεί πως δεν είχαν κάποιο ιδιαίτερο λόγο για να ανησυχούν. Καμία μάγισσα δεν κατάφερε ποτέ να δραπετεύσει, αν και καμία μέχρι τώρα δεν είχε έναν Κυνηγό που ήθελε να την βγάλει έξω.

Σκέφτηκε ξανά αυτό που σκόπευε να κάνει. Αν ελευθέρωνε την Σελίν αυτό θα ήταν προδοσία. Θα έπαυε να είναι Κυνηγός και θα τον δίκαζαν, ίσως και να τον κρέμαγαν. Θα ήταν ανόητος αν ισχυριζόταν ότι δεν φοβόταν αλλά ταυτόχρονα ήξερε ότι δεν θα έκανε πίσω. Δεν θα άφηνε μια κοπέλα να εκτελεστεί από την στιγμή που πίστευε πως ήταν άδικο. Επειδή βαθιά μέσα του ήξερε πως η Σελίν ήταν μια αθώα και όχι ένα τέρας όπως την παρουσίαζαν και δεν είχε κάνει τίποτα για να αξίζει την μοίρα που είχαν αποφασίσει για εκείνη. Ένιωθε τις ενοχές να τον τρώνε αργά από μέσα επειδή εκείνος ήταν που το είχε ξεκινήσει όλο αυτό.