- Çocuk yaşta Kefolanya Adası'da koparıldığında bütün hayallerine veda etti Nasya. Kaderi, ona hizmetçi olacağını fısıldasa da asi bir denizkızıydı o. Cehennem beklerken cenneti bulduğu Osmanlı Sarayı'nda kraliçe olmaya ant içmişti. Entrikalara, hiç...
Yeni bölümümüze başlamadan önce isterseniz biraz önce ki bölümümüzde neler yaşanmış bir hatırlayalım arkadaşlar;
"Yaptıklarından dolayı zindarın soğuk köşelerine atılan Safiye Sultan'ın akıbeti ise Sultan Ahmed'in emri ile Mahpeyker Kösem tarafından kararlaştırılacaktı. Kırk yıldır saraya kök salmış Büyük Valide herşeyini kaybetmiş bir şekilde Mahpeyker'in insafına kalmış ve onun verdiği kararla eski saryda sefillik ve sefalet içinde ölüme mahkum edilmişti.."
- Önceki bölümümüzde neler yaşandığını hatırladığımıza göre artık yeni bölümümüze kaldığımız yerden devam arkadaşlar;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaş ve ağır adımlar ile zindandan çıkan Safiye Sultan her zaman olduğu gibi başı dik bir şekilde ilerlerken son bir kez Sultan Ahmed'in karşısına çıkmak istiyordu. Yavaşça yönünü has odaya doğru çeviren Safiye Sultan Has odanın önüne geldiğinde kapı ağalarının engeli ile karşılaşmıştı.
- Safiye Sultan: Sadece aslan torunumuza son kez diyeceğimiz bir iki sözümüz vardır.
- Kapı Ağası: Üzgünüm sultanım..Lakin hünkarımız artık sizleri görmek istemiyorlar..
- Safiye Sultan: Siz yinede geldimizi haber edin.
- Kapı Ağası: Emredersiniz sultanım.
Has odada düşünceli bir şekilde oturmakta olan Sultan Ahmed yaşananlardan sonra verdiği kararlar saraya yeni bir düzen getirecekti.. Epey zamandır aklını kurcalayan Şehzade Mustafa olayı hakkında verdiği karar ise belki de herkesi şaşkına çeviricek durumdaydı. Kapı ağasının içeri girmesi ile birden kendine gelen Sultan Ahmed ağaya neden geldiğini sormuştu hemen..
- Sultan Ahmed: Söyle.. Ne oldu?
- Kapı Ağası: Hünkarım büyük valideniz Safiye Sultan geldiler huzura kabulleri için izin isterler..
- Sultan Ahmed: Demek Kösem canını bağışlamış öyle mi.. Ne istiyormuş? Neden gelmiş?
- Kapı Ağası: Sizinle son bir kez konuşmak istiyorlarmış Hünkarım..
- Sultan Ahmed: Çağırın gelsin bakalım ne istiyormuş..
Sultan Ahmed'in izni ile yavaş yavaş içeri giren Safiye Sultan yılların yorgunluğundan dolayı halsiz ve bir çare idi.. Sultan Ahmed'e doğru bir iki adım yaklaşan Safiye Sultan Sultan Ahmed'in dur demesi ile anlamıştı ki yaptıklarından ötürü torunu artık kendisine güvenmiyordu..
- Sultan Ahmed: Kafi.. Yaklaşmayın sultanım. Ayrıca bir an önce diyeceklerinizi deyin ve en kısa zamanda sarayımı terk edin!
- Safiye Sultan: Biz ki senin Büyük Validen, Sultan Murad Han'ın eşi ve Sultan Mehmed Han'ın validesi Safiye Sultanız.. Biz bunca zamandır ne yaptıysak hanedanımızın istikbali için yaptık. Ailemizi sevdiklerimizi düşmanlarımızın ateşinden korumak için elimizden geleniz yaptık. Doğrudur her insan gibi bizlerde hata yaptık lakin hiçbir zaman bu kadar aşalanmamıştık. Hiç kimse bizi bir hatunun insafına bırakmamıştı. Bazen sana baktığımızda aklımıza hemen Sultan Süleyman Han aklımıza gelirdi. Sonra merhum Murad Han ve tabiki baban Mehmed Han.. Onlara hiç olmadığın kadar benzerdin sen. Biz ayrı tuttuk. Sevdik, saydık ve sana hürmet ettik. Lakin senin bize yaptığına bak. Bizi büyük valideni sarayından kovuyorsun!
