Kaderin Sırrı: Kösem Sultan

24.Bölüm "Haremde İktidar Kavgası!"

Yeni bölümümüze başlamadan önce isterseniz biraz önce ki bölümümüzde neler yaşanmış bir hatırlayalım arkadaşlar;

"Safiye Sultan'ın başarılı bir şekilde son bulan planının ardından Handan Sultan evladının kollarında hayata gözlerini yummuş ve arkasında gözü yaşlı bir evlat bırakmıştı Kösem Sultan ise Halime Sultan ve Mahfiruz Sultan'ın gizli ittifaklarının sonucunda düşük tehlikesi ile karşılaşırken tam tersi bir şekilde işleyen bu haince plan saraya iki ay erken bir şehzade daha vermişti.."

- Önceki bölümümüzde neler yaşandığını hatırladığımıza göre artık yeni bölümümüze kaldığımız yerden devam arkadaşlar;

Acılar içinde bir türlü son nefesini veremeyen Handan Sultan şu aciz hayata tek evladı Sultan Ahmed'in kollarında veda etmişti. Annesinin öldüğüne bir türlü inanmak istemeyen Sultan Ahmed henüz 16 yaşında annesinin yokluğu ile sınanmaya başlanmıştı. Evladının ilk yıllarında devlet yönetimini oğlu genç padişah tecrübe kazanıncaya dek az da olsa idare etmişti Handan Sultan. Onun ani vefatı ise tüm Şehri İstanbul'u ise derin bir yasa boğmuştu. Yıllar boyu kayın validesinin gölgesinde kaybolup giden Handan Sultan Valide Sultanlık makamı ile elindeki gücün farkına varmış ve Safiye Sultan'ın canından can alarak yılların acısını da çıkartmış, lakin bu da onun ölümüne neden olmuştu. Has oda'da derin bir sessizlik hakimdi. Yas kıyafetlerini giyinen Sultan Ahmed o an has oda'da olan ağa ve cariyeleri dışarıya çıkartmış ve Validesi Handan Sultan'ın kollarında öldüğü yere doğru dönerek oraya bakmaya başlamıştı. Hüzünlenen genç padişah ağlamaya başlamış ve daha fazla dayanamayarak has odanın terasına atmıştı kendini. Yürürken zorlanan Sultan Ahmed annesinin yokluğu ile sanki bambaşka birisine dönüşmüştü. Siyahlara bürünmüş Sultan Ahmed Has Oda'dan terasa doğru yürüyerek ve ağlayarak şu sözleri içinden dile getirmeye başlamıştı..

"Ey benim ay yüzlü, güzellikler içinde ki Validem.. Gam ve dahi keder dağında dert ile ah çeksem, inlememe uymak için dağlar göğüs geçirirler! Sen boyu salınan selvinin ayağına bu ciğerin kanı sular gibi ırmak olup çağlar! Ey benim gözleri eşsiz güzellikteki Validem.. Her kim güzelliğinin gül bahçesini görüp gönül bağlarsa, gözleri bulut gibi gözyaşı dökerek ağlar! Ey benim kederimin, gözyaşımın Sultanı.. Cihanı kaplayan yağmur değil, akan gözyaşımdır! Gökyüzünde güm güm diye ses eden ahu vah ağlayışlarımdır."

Bu sırada ise Handan Sultan'ın kırmızı kumaş üzerine siyah harfler ile bezenmiş Kur'an-ı Kerim'den ayetler bulana tabutu haremden çıkmak üzereyken herkeste Sarayın tek Valide Sultan'ını son kez uğurlamak için sıraya geçmişlerdi. Başta Halime Sultan olmak üzere sırasıyla artık bir şehzade annesi olan Kösem Sultan ardından en büyük şehzadenin annesi olan Mahfiruz Sultan ve Halime Sultan'ın kızı Dilruba Sultan ile harem haznedarı Figan Hatun var idi. Handan Valide sarayından uğurlanırken Sultan Ahmed ise Has Odayı terk etmiş ve altın yoldan Derviş Paşa ile ağır adımlar ile yürüyerek Validesini uğurlamak için Sarayın Babüssaade Kapısı'na doğru yürümeye başlamışlardı. Yürürken ise Sultan Ahmed içinden şu sözleri söylemeye hala devam etmekte idi. 

"Boynumu bükülmüş görüp hilal sanma! Feleğin kargasının elinden düşürdüğü kemiğimdir! Ey benim ay yüzlü, güzellikler içinde ki Validem.. Köşkün gökyüzünden yücedir derler! Elimde bir ah kemendi çıkılan merdivenimdir!"

Haremden ayrılan Handan Sultan'ın tabutu ve arkasından başı dik bir şekilde ona bakmakta olan Halime Sultan içten içe sevinmekte idi. Zira artık bir Handan Sultanı olmayan harem ona kalmıştı. Kösem Sultan ise Handan Sultan'ın ölümü için hüzünlüydü lakin ağlamıyordu. O an soğukkanlı bir insanın nasıl davranması gerekiyorsa o da o şekilde davranıyordu. Zira acısını ve kederini içine dökmekte idi. Mahfiruz Sultan ise cenaze giderken bir kez olsun başını kaldırmamış her daim boynunu bükük tutmuştu..Haremden ayrılan Handan Sultan'ın cenazesi ağalardan Sultan Ahmed'in omuzlarına teslim edilmişti. Babüssaade Kapıların açılması ve dışarıda bekleyen askerin eğilmesi ile Handan Sultan'ın tabutu paşaların, beylerin bilhassa da oğlu Sultan Ahmed'in omuzlarında sonsuzluğa doğru uğurlanmaya gidiyordu. Sultan Ahmed ise Validesi için son  kez dilinden şu sözleri söylemekteydi..