I'm Dating an Idol

Chapter 19

Moving on is easy. It's staying moved on that's trickier.
-Katerina Stoykova Klemer

Karen's POV

Unang hakbang ko pa lang and nagpapawis na ang kamay ko sa kaba. Natanaw ko na ang Empires 13 meters away from us maliban kay Mikko na wala pa rin dito pero alam kong anytime darating siya at makikita ko na ulit siya.

Sana maging okay ang reaction ko sa harap ni Mikko at ni Jerome. Ayokong mag cause ng palaisipian sa dalawa.

Lalo na kay Jerome.

"Uy Karen, kamusta?" Si Kurt. Binigyan niya kami ng upuan ni Jerome sa pabilog na table.

Mukhang hindi siya tumatanda. Ang cute pa rin, why so unfair.

Inikot ko ang mata ko sa paligid. Puro popular na mga tao yung nandito, nakaka-op.

"Karen is that you?" Napalingon ako sa lalaking humawak sa balikat ko. "Omg, Keith!" Dali-dali akong tumayo at yumakap sa kanya.

Na-missed ko ang kaadikan niya!

"Yo!" Nakipagbeso si Hans ganun din si Kris. Grabe, they look more matured now. Lalo na si Hans, ang manly na niya unlike before na mukha siyang barbie.

"Wow, ikaw pa ba yan Karen? Tss, ang dami mo ng wrinkles." This bastard never change. Kaya niya pa rin painitin ang ulo ko in just a second.

"Rascal!" He just smiled at napatingin kay Jerome na nakaupo lang sa likod ko habang pinagmamasdan kami.

"Ay sorry, magseselos pala si boyfriend." Keith whispered. "Mas bagay kayo ni Jerome." Dagdag niya pa.

Napangiti ako at binatukan siya although alam ko naman na bagay talaga kami ni Jerome.

"Yah! Minsan na nga lang tayo magkita sasaktan mo pa ako. Anyway, paano ba yan? Kailangan na namin mauna. See you around Karen and Empires?" He waved at us and walked away with the other two.

Bumalik ulit ako sa kinauupuan ko. Ang dami palang pwedeng magbago pero may ilang mga bagay na kahit kailan hindi mababago ng panahon.

"You two seems close." Jerome said.

I smiled. "Yeah, hindi lang siya pati na rin si Hans and Kris. Kahit pa nag-cause sila ng away sa pagitan niyo pero hindi naman importante ang past diba? at least ngayon okay na ang lahat." Pinatong niya yung braso niya sa sinasandalan ko.

"I know, it is so nice to hear that everything will be fine now."

[Reset by: Tiger Jk feat. Jinshil of Mad Soul Child]

"MIKKO! You're here!" Nakuha ng sigaw ni Kurt ang atensyon ng lahat. Napalingon ako at nakita ko siya... naglakakad palapit sa pwesto namin.

Biglang nag-stop ang mundo nung makita ko ulit siya. Bakit ganito? Bakit ako naiiyak? Hindi ako naiiyak dahil na-miss ko siya, naiiyak ako dahil naaalala ko yung sakit na dinulot siya sa 'kin 4 years ago.

Pero bakit ganun? Sobrang bilis pa rin ng tibok ng puso ko? Hindi ko alam kung nasobrahan lang ba ako sa latte or ano. Hindi dapat ganito ang nararamdaman ko.

This isn't right.

4 years na Karen. 4 years na ang nakalipas simula nang iwan ka niya. Dapat naka-move on kana at wala ka ng nararamdaman pang ganitong feeling. Hindi talaga tama 'to, may boyfriend ako at kasama ko siya ngayon. Ex ko nalang si Mikko at yung pagtibok ng puso ko ngayon, kay Jerome ko nalang dapat 'to na-ffeel, hindi sa kanya.

Bigla akong napipi. He even sat infront of me between Jared and Sam.

Nice. You really know my weakness Mikko Tan.

Walang umiimik kahit sino sa amin. Magkakasama kami sa table like we used to do before pero iba ang sitwasyon ngayon kaya walang nakakapagsalita. Walang nag-uumpisa ng topic para mabasag ang katahimikan.

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso nang tumingin siya ng diretso sa mga mata ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kaya yumuko ako at hinawakan ang kamay ni Jerome sa ilalim ng table. I didn't expect na ganito ang mararamdaman ko. Akala ko manhid na ako at i-ggreet ko siya na parang walang nangyari kapag nagkita ulit kami pero nagkamali ako, hindi ko gusto 'tong naging reaction ko.

Ang laki ng pinagbago niya. Pumayat siya at mukhang stressed. Ayoko mag-assume na dahil sa break up namin dahil he looks perfectly fine naman 2 months after our break-up. Tss, baka nga wala lang sa kanya na magkita kami ngayon. Ako lang 'tong hindi sigurado sa sarili kung naka-move on na ba talaga.

I hate myself sometimes, especially right now.

Kurt cleared his throat. "Woooh! So, kumpleto na tayo dumating na si Mikko. Hehehe a-no na gagawin natin?" Kurt asked, trying to lighten up our mood.

"How are you?" Nagulat at nanahimik lalo ang lahat nang magsalita siya. Pinilit kong tumingin ng diretso sa kanya kahit nanghihina na talaga ang buong sistema ko.

"Doing good." I answered him with a fake smile. Trying to pretend that I'm really fine.

"Is that so? I didn't know that you will come here." Oh Geez, why are you making this conversation long? Just say hi and leave.

"Hindi mo naman kailangan malaman na pupunta ako."

He smirked and gave me a cold glare. "I should, I'm preparing myself for a battle now. A battle to win back what is mine and seeing my trophy gives me another reason to fight for it." Tumingin siya kay Jerome at nag-smirked ulit. What is he trying to say? I don't understand.

For some reason, mas lalong humigpit ang hawak ni Jerome sa kamay ko.

Binalik ko ulit ang tingin ko kay Mikko. "Hindi ko ma-gets yang sinasabi mo. Pero isa lang ang alam ko sa sarili ko, I didn't come here to see you Mikko."

Tumawa siya, yung tawa na nangaasar. "Pero alam mong pupunta ako diba?"

"Oo, at sa tingin mo ba 'yun ang reason kung bakit pumayag ako na pumunta dito?" Natahimik siya.

Tumayo si Jerome at inakbayan ako. "I'm going to introduce her...

in front of everyone as my girlfriend."

Nag-crossarms si Mikko. Wala akong nababasang emotion sa mukha niya bukod sa nakakunot niyang noo ngayon. "That's the only reason why I brought her here." Dagdag pa ni Jerome.

"Let's go. Please excuse us." Tumayo ako at sinundan si Jerome na pumunta malapit sa sound system para kumuha ng microphone.

"N-ngayon mo na ako ipapakilala?"

"Yes, gusto ko malaman niya na hindi kana sa kanya ngayon."

Everyone is looking at us. Pati na rin si Mikko. Habang ako nasa likod lang ni Jerome, kinakabahan ng sobra sa hindi malaman na kadahilanan.

*BOG BOG* Sound effects nang tinap na microphone.

"Can I get the attention of everyone?" Napakapit ako ng mahigpit sa coat ni Jerome.

"Some of you already know that I have a girlfriend and some probably don't."

Tumingin siya sa 'kin ng ilang segundo bago ipagpatuloy ang speech niya.

"We've been dating for 2 years now. She's not in entertainment industry like us, she's just an ordinary girl that caugh my attention long time ago."

"And gusto ko siya ipakilala sa inyong lahat. The girl that captured my heart, my girlfriend and soon-to-be wife, Karen Francisco."

Kinuha niya ang kamay ko at hinawakan ng mahigpit. Pumapalakpak ang lahat sa nakikita ko except kay Mikko, of course.

Bumalik na kami sa pwesto namin at pagbalik namin dun wala na si Mikko. Mabuti na rin 'yun, ayokong buong gabi akong binabagabag ng nakaraan. I just want to enjoy this night without thinking of him.

I came here to have fun with Empires and Jerome.