Hoofdstuk 8

2K 113 33
                                    

*POV Nathan*

Piep piep piep, die stomme wekker wil maar zijn bek niet houden en ik zoek met mijn hand het knopje om hem uit te zetten. Als dat is gelukt draai ik me om en sluit mijn ogen.

...

'Nathan opstaan! Je komt te laat!' Schreeuwt mijn moeder. Moeizaam kruip ik uit mijn bed en ga naar beneden. 'Haast je toch eens, je bent al een kwartier te laat.' zegt ze. Ik ga zitten en eet rustig mijn ontbijt op, tot grote ergernis van de vrouw die tegenover mij aan tafel zit. Ik voel me net een zombie en moet vechten tegen de drang om weer in mijn bed te gaan liggen.

Als ik klaar ben met ontbijten ga ik naar boven en trek mijn kleerkast open. Voor ik kan kijken wat ik ga aandoen krijg ik eerst drie truien en hele stapel T-shirts over me heen. Uiteindelijk kies voor een grijze trui en zwarte broek met gaten.
Ik poets mijn tanden, leg mijn haar in model en grijp mijn rugzak.

Terwijl ik fiets check ik mijn Instagram en kies een foto om te posten. Ik schrijf er een belachelijk tekstje onder en klik op plaatsen. Meteen krijg mijn telefoon een soort van hyperuitbarsting en krijg ik meteen gigantisch veel meldingen. Ik kijk op om de straat over te steken en in de verte zie ik een paar vrienden staan. Ze zwaaien naar me en roepen dat ik moet komen. Ik zet mijn voeten op de trappers en breng mezelf in beweging. Op dat moment komt er zwarte Audi razendsnel de straat ingereden. 'Nee Nathan, wacht!!' Hoor ik mijn vrienden roepen. Maar het is te laat. De Audi komt recht op me af en ik val met een klap op de grond.

*POV Ilona*

Nog vijf lesuren en dan mag ik naar huis, denk ik bij mezelf. Snel loop ik naar het volgende lokaal, in de hoop Job niet tegen te komen. Ik weet dat hij op dit moment ook door deze gang moet en dat als hij me ziet, hij me zeker zal lastig vallen. Wanneer mijn voet binnen het lokaal zet passeert hij achter me en laat zijn vinger langs mijn schouder glijden. Ik vlucht snel het lokaal binnen en begroet de leerkracht.

...

Ik heb Job de hele dag kunnen ontlopen en dat wil ik nu ook doen. Ik ren naar de fietsenstalling, grijp mijn fiets en vertrek. Ik steek oortjes in mijn oren en concentreer me op de muziek.

Voor ik het weet ben ik veilig thuis en hoef ik niet bang meer te zijn voor hem. Mam komt direct naar me toe gelopen 'hoe was het? Heeft hij je lastiggevallen?' Vraagt ze. 'Ik heb hem de hele dag kunnen ontlopen' antwoord ik. Ze zucht opgelucht en trekt me in een knuffel. 'Wie gaat er eigenlijk met je mee volgende maand?' Vraagt ze. 'Ik weet het niet, ik denk dat ik het eens aan Inse vraag' Inse is mijn favoriete nicht en ze houd net als ik van youtubers. 'Dat is een goed idee, vind ze vast leuk' zegt mijn moeder opgewekt. Ik neem mijn telefoon en bel haar meteen. 'OMG serieus!!! Tuurlijk ga ik met je mee!' Gilt ze door de telefoon. Nadat we wat uren en plaatsen hebben afgesproken zeg ik haar gedag en haken we in. Ik ben doodmoe en besluit eens vroeg te gaan slapen.
Ik kruip in mijn bed en ga lekker dromen over wat me over een maand te wachten staat.

Dit was hoofdstuk 8.
Ik hoop dat jullie het leuk vinden. En check ook zeker eens het andere boek op dit account. Het is geschreven door Anna en jullie vinden het zeker leuk! Xxx

Impossible loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu