Hoofdstuk 31

1.3K 114 18
                                    

*POV Ilona*

Na heel wat gezeur van Nathan heb ik toch toegestemd voor dat feestje. 'Het zal je goed doen om er eens tussenuit te zijn' zei hij en daar moest ik hem wel gelijk in geven. Het is al eeuwen geleden dat ik nog eens uit geweest ben en eerlijk gezegd heb ik wel zin om eens goed uit de bol te gaan.

Nathan duwt de zware deur open en stapt naar binnen. Ik volg hem op de voet en kom in een vrolijk verlichte zaal. De gekleurde lichtjes verlichten de zaal in allerlei kleuren, ze knipperen mee op het ritme van de luide muziek. Nathan steekt zijn hand op naar een jongen en we gaan dichterbij, tot we een paar meter van hem verwijdert zijn en ik hem herken. 'Nee! Dat kan niet, waarom zei je niet dat hij ook kwam?' Vraag ik Nathan. 'Niet aan gedacht, vind je het erg?' Vraagt hij. 'Nee, nee integendeel!'

'He Nathan!' Roept Rayan boven de muziek uit. Zodra we bij hem aankomen stel hij me voor. 'Ilona, dit is Rayan, maar die ken je wel denk ik' lacht hij. 'En Rayan, dit is Ilona, mijn vriendin.' Ik vind het leuk als hij me 'zijn vriendin' noemt, het geeft het gevoel dat hij van me houdt en zich niet voor me schaamt. 'Wat ga jij drinken?' Vraagt hij. 'Cola' antwoord ik. 'Je gaat toch niet de hele avond cola drinken eh' lacht hij. 'Nee wees gerust, ik begin met cola, maar met wat ik eindig weet ik niet' zeg ik. Rayan begint luid te lachen. 'Nathan, ik denk dat jullie goed bij elkaar passen' Nathan geeft hem een speelse duw en bestelt daarna een cola en een biertje.

...

'Gaan we weer dansen?' Vraag ik terwijl ik van de barkruk spring. 'Wow, mijn hoofd' mompel ik. Ja, ik moet toegeven dat ook ik soms eens van alcohol houd, maar hé ik ben zeventien. 'Nee deze keer blijf ik hier, ik...' zegt Nathan. 'Ik ga wel mee' onderbreekt Rayan hem.
'Je houdt van hem eh?' Vraagt hij. 'Valt het zo hard op?' Lach ik. 'Een klein beetje maar' zegt hij. 'Wow dat is een goed liedje!' Roep ik uit.

'Hé Nathan, kom je...' Ik stop met praten en staar hem ongelovig aan. Nee, dit kan niet waar zijn, dit kan niet... Hij staat bij een meisje, ze glimlacht en gooit haar haren over haar schouder. Ze gaat dichter staan en drukt haar lippen op de zijne. De adrenaline stroomt als brandend vuur door mijn lijf en ik kan mijn woede niet in bedwang houden. Ik stap op hem af en blijf pal voor hem staan. 'Het is niet wat je denkt, het was...' Maar ik luister niet, ik trek het biertje uit zijn handen en giet het zonder medelijden over zijn hoofd. Hij kijkt me geschrokken aan, ik draai me om en loop langzaam naar de deur. Iedereen staart me aan alsof ik net een wereldrecord heb gebroken, maar ik negeer het en gooi de deur achter me dicht. Zodra ik buiten ben word ik overspoelt door verdriet, waarom deed hij dat? Ik hou echt van hem, maar misschien is het van zijn kant anders. Misschien is dit gewoon een groot spel voor hem.

*POV Nathan*

'Wtf deed je!!' Brul ik naar het onbekende meisje. 'Geen idee, is er wat gebeurt?' Vraag ze met een dubbele tong. Ik wil haar slaan, maar houd me in en besluit Ilona achterna te gaan. 'Ilona!' Brul ik zodra ik buiten ben. Ze komt voor me staan. 'Wat deed je?' Vraagt ze met een volledig betraand gezicht.
'Dat meisje, ze...' Begin ik. 'Ik wil je domme excuus niet horen, ik dacht dat je van me hield, maar blijkbaar is dat anders. Ik haat je!'

Hoi!
Bah Italië wint met twee nul.
Toch een vote voor een belg?
Xxx

Impossible loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu