Impossible love

Hoofdstuk 19

*POV Nathan*

Ik weet niet waar ik het lef haalde, het gebeurde gewoon vanzelf en ik heb er geen spijt van. 'Zullen we gaan?' Vraag ik. Ze knikt en we staan op om vervolgens als laatste de zaal te verlaten.

We gaan zitten op een bankje dat naast de ingang van de bios staat.
Ik kijk haar aan en ze kijkt blozend naar beneden. Ik til haar hoofd met een vinger op zodat ze niet anders kan dan me aankijken en met mijn andere hand haal ik het doosje uit mijn zak, dat ik er nog steeds niet had uitgehaald, en leg het in haar lege handpalm. Ze kijkt vragend van haar hand naar mij en terug naar haar hand. Ze opent het doosje en slaat een hand voor haar mond. Ze wil praten, maar ik leg mijn vinger op haar lippen en fluister: 'nu ben jij mijn Ilona' waarna mijn vinger plaatsmaakt voor mijn lippen.
'Mijn Nathan' antwoordt ze zacht.

...

*POV Ilona*

Ik kan het nog steeds niet geloven en knijp in mijn arm om mezelf wakker te maken. Maar ik ben al wakker, dit was geen droom, maar werkelijkheid. Gisteren was de beste dag van mijn leven.

Ik zit op mijn bed in gedachten verzonken en prutsend aan het hartje rond mijn nek als ik ineens de deur van mijn kamer hoor opengaan. 'Je moeder liet me binnen' zegt een stem. Ik schrik op en spring meteen uit mijn bed. Inse's nieuwsgierige ogen staren me vol verwachting aan. 'Hoe was je date?' Vraagt ze. Ik kijk haar breed lachend aan terwijl ik heel subtiel met mijn ketting blijf spelen. 'Omg vertel!' Gilt ze.

Ik vertel haar het hele verhaal en ze kijkt me vol ongeloof aan. 'Besef je  hoeveel geluk je hebt, dit is de droom van honderden andere meisjes! Maar jij bent wel degene die het het meest verdient' lacht ze nog steeds super enthousiast. 'Hij is geweldig' zucht ik. 'Ouhn girl in love' plaagt ze me.

We blijven de hele dag kletsen en kijken video's van Unagize, Ties, Gio en zelfs eentje van Nathan. Het is best raar om naar een video van hem te kijken, maar hé wie zou het niet doen? Ik zit de hele tijd glimlachend naar het scherm te kijken en Inse krijgt de slappe lach van mijn gelukzalige uitdrukking.

*POV Nathan*

'Nathan! Kom eens naar beneden, er zijn kijkers voor je!' Roept mam van beneden. Ik rol met mijn ogen, ze zullen het ook nooit afleren. Ik haast me naar beneden en er staan twee meisjes voor de deur. Zodra ik in de deur sta begint een van de twee te gillen en loopt weg. De ander staart me angstig aan en gaat dan haar vriendin achterna. Ik zucht en doe de deur weer dicht. Ik haat het als kijkers aan de deur staan. Meestal vragen ze een knuffel en een foto, maar die twee zijn er niet tot gekomen.

Ik ga terug naar mijn kamer en als ik door de ruit kijk zie ik de twee in een auto stappen en wegrijden.
Ik pak mijn gsm en stuur een berichtje naar Ilona

N: Hey, vind je het leuk als ik je morgen na school opwacht en dan gaan we ijsje eten xxxx

I: tuurlijk! Maar is dat niet te ver? Xxxx

N: nee hoor, je school is maar een halfuur van hier en ik heb het laatste uur vrij dus ik heb tijd om de bus te nemen xxxx

I: oke tot dan xxxx

N: Tot dan xxxx

Ik duw op het knopje hem te vergrendelen en sluit mijn ogen.
Ik ben nog maar net met haar samen en toch mis ik haar al elke minuut dat ik niet bij haar ben.

...

*POV Ilona*

De lessen duren een eeuwigheid, vooral het laatste uur geschiedenis. Die Grieken interesseren me geen zak, ik wil naar Nathan. Ik kijk geïrriteerd naar de traag vooruit tikkende klok terwijl ik met mijn potlood cirkeltjes op mijn blad teken. 'Ilona, hou je hoofd bij de les, dit is belangrijk voor het examen!' Brult  de leerkracht in mijn richting. Ik hoor Brad achter me lichtjes grinniken en voel een rilling over mijn rug glijden.

Eindelijk gaat de bel en ik storm naar buiten, ik doe niet eens de moeite om naar mijn kluisje te gaan, ik ren direct naar de schoolpoort met gsm in de handen.  Mijn ogen zoeken naar Nathan, maar hij is nergens te zien.
Ik voel mijn gsm trillen en lees het bericht.
Achter de muur aan de overkant
Luid de tekst die Nathan stuurde. Ik loop naar de aangegeven locatie en  vind een breed lachende knappe jongen. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Ik moest vluchten voor je halve school, voor ik het wist was ik omsingelt' zegt hij zuchtend. Ik schiet in de lach en geef hem een knuffel. 'Ik ben blij dat je er bent' 'ik ook' zegt hij. Ik gluur even achter het muurtje en zeg daarna lachend: 'ik denk dat de kust veilig is' Hij glimlacht en trekt me mee richting het ijssalon.

Ik bestel vanille, maar Nathan had een voorkeur voor chocolade. We gaan op het bankje voor het ijssalon zitten en Nathan kijkt me aan met zijn lippen vol chocolade ijs. Ik barst in lachen uit, maar hij pakt me terug door zijn lippen op mijn wang te drukken. Ik kijk hem kwaad aan en nu is het zijn beurt om mij uit te lachen. Het koude ijs drupt van mijn wang naar beneden en ik veeg het snel weg met de servet die ik in handen heb.

Als mijn ijsje op is, wil ik opstaan om de servet in de vuilbak te doen, maar Nathan houd me tegen en brengt zijn gezicht dichter bij het mijne. Zijn lippen zijn koud en smaken naar chocolade. Het voelt alsof mijn hele lijf in brand staat. Het halve oerwoud vlinders in mijn buik gaat wild tekeer. Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoelt. Mijn hele leven had ik het gevoel dat niemand om me gaf, dat ik gemaakt was om gepest te worden en als een voorwerp gebruikt te worden. Maar Nathan geeft me het gevoel dat hij om me geeft, dat ik iets voor hem beteken en dat hij van me houd.

Hij haalt zijn lippen van de mijne en ik kijk diep in zijn felblauwe ogen. Ik zou er eeuwen naar kunnen staren en er steeds dieper in verdrinken.

*POV Nathan*

'Deze keer breng ik jou thuis' zegt ze. Ik wil tegenstribbelen en zeggen dat ik wel alleen thuis zal geraken, maar ze heeft me al van de bank richting de bushalte gesleurd.

De bus is er snel en we stappen op.  Ik ga zoals altijd helemaal achteraan zitten en ze komt naast me zitten. Onze handen zijn de hele rit in elkaar verstrengelt en af en toe drukt ze een kus op mijn lippen. De oude vrouw die de rij voor ons zit, kijkt ons vol bewondering aan. 'De jonge liefde is zo mooi' zucht ze. Ik moet glimlachen om haar opmerking en merk dat Ilona hetzelfde doet.

De bus stopt en we stappen af. 'Ik loop nog even mee, dan ik even verderop de bus naar huis nemen' zegt ze. Ik knik en neem haar hand in de mijne. Eenmaal bij mij thuis aangekomen nemen we uitgebreid afscheid en laat ik haar met spijt in het hart gaan.

Ik doe de deur open en mijn moeder staat breed grijzend naar me te kijken. 'Wie is dat meisje?' Vraagt ze. 'O gewoon een fan' ik weet niet echt waarom ik tegen haar lieg. Misschien omdat ik geen zin heb in een preek of gewoon omdat ik het niet durf toe te geven. 'Zoen jij met elke fan?' Vraagt ze uitdagend. Shit, dat heeft ze ook gezien. 'Oke oke, het is mijn vriendin' geef ik toe. In tegenstelling tot wat ik eerst verwacht had, ziet ze er gelukkig uit, alsof ze blij is dat haar zoon een andere liefde dan YouTube heeft gevonden.
En geloof me, dat ben ik ook.

Haha lol, ik denk dat ik mijn record van langste hoofdstuk heb gebroken. Is dit een vote waard?

(En trouwens er moest bij hoofdstuk 18 een foto zijn, maar die is op een of andere manier weg en ik krijg hem niet terug. Sorry)

Xxx