Impossible love

hoofdstuk 36

Impossible love
Hoofdstuk 36

*POV Nathan*

'Wow!' zeggen mijn vrienden in koor. Ik kijk op van mijn gsm en zie een meisje het café binnenkomen. Ze draagt een overdreven kort rokje en een topje waar haar borsten bijna uitrollen. Ik zucht en concentreer me weer op mijn iPhone. Ze komt naast me zitten en bestelt een drankje. 'Hoi' zegt ze. Ik kijk haar aan en mompel iets dat op 'hallo' lijkt. Ze schuift haar barkruk dichter bij die van mij zodat onze benen elkaar raken. Ik heb geen zin om er iets op zeggen en besluit het gewoon te negeren. Ze neemt haar drankje aan en zet het aan haar lippen. 'Wil je ook iets?' vraagt ze. 'Nee bedankt, ik heb nog' antwoord ik zonder opkijken van mijn telefoon. 'Je ziet er niet echt vrolijk uit voor op een feestje te zijn, zal ik je wat opvrolijken?' vraagt ze terwijl ze haar hand op mijn been legt. Ik kijk haar verbaasd aan. Het is de eerste keer sinds ze naast me is komen zitten, dat ik haar recht aankijk. Ze heeft blond golvend haar en kastanje bruine ogen. Om haar lippen speelt een vals lachje dat ik niet vertrouw. Ineens herken ik haar en weet ik waarom ze hier is 'Hoe durf jij nog bij mij in de buurt te verschijnen! Eerst verpest je doodleuk mijn relatie en daarna probeer je me te versieren door er te gaan uit zien als een hoer!' ze staart me grijnzend aan, haar hand nog steeds op mijn been. 'Wat ben jij vriendelijk zeg' antwoordt ze kalm terwijl ze op mijn schoot probeert te kruipen. Ik duw haar van me af en kijk haar kwaad aan. 'Rot op, val iemand anders lastig!' ze zoekt haar evenwicht terug, trekt haar kleren in model en wandelt kwaad het café uit. Ik zucht en rol met mijn ogen.

*POV Ilona*

Waarom luisterde ik niet naar hem? Waarom moest ik zo koppig zijn? Als ik geluisterd had, dan waren we nu nog samen. Dan was ik hem nu niet kwijt. Maar ik was kwaad, en ik wou het niet horen. Ik voelde me gekwets en bedrogen. Nu ben ik hem zeker kwijt. Ik vertrouwde hem niet, en dat zal hij me nooit vergeven. Hij heeft vast al iemand anders. Iemand mooi en slank die hem gelukkig maakt, die hem vertrouwd en van hem houd. Iemand die hij verdient.

Een traan drupt uit mijn ooghoek. Job wou mijn leven verpesten en het is hem gelukt. En dat is mijn schuld. Ik wou niet naar Nathan luisteren en ík trapte blindelings in Jobs val.

...

Ik wilde hem vergeten, wetend dat hij waarschijnlijk al iemand anders heeft. Maar ik kon het niet, het kleine beetje hoop dat hij nog van me houd, liet me twijfelen. Maar vandaag heb ik een keuze gemaakt. Ik weet dat ik niet zonder hem kan leven en ik kan het niet zomaar opgeven.

Nathan,

Het is vier weken geleden dat ik je zag. En ik heb je vier weken lang alleen maar gemist. Sinds gisteren weet ik wat er gebeurd is en weet ik dat jij niet schuldig bent. Ik wilde niet naar je luisteren en daar heb ik nu ongelofelijk veel spijt van. Je hebt waarschijnlijk al lang iemand anders en ik hoop uit de grond van mijn hart dat je gelukkig wordt met haar. Want dat is wat je verdient. Je hebt iemand nodig die van je houd en die je vertrouwd. Ik wil alleen zeggen dat ik nog steeds zielsveel van je hou en dat het me spijt.

Ik klik op verzenden en gooi daarna mijn telefoon op mijn bureau. Meteen begint hij rinkelen en grijp hem in handen. 'Nathan❤' verschijnt er op het schermpje. Mijn hand trilt en even twijfel ik of ik moet opnemen, maar toch doe ik.
'Ilona?' klinkt zijn stem door de telefoon. Het is veel te lang geleden dat ik nog van hem gehoord heb en zodra ik zijn stem hoor gaat mijn hart sneller slaan. 'Ja' zeg ik met trillende stem. 'Ik euh, ik las je bericht' zegt hij. 'Ik weet dat het geen nut heefd' zucht ik. 'Wat? Nee daarom belde ik juist, omdat ik wil zeggen ik niemand anders wil dan jou en dat jij degene bent met wie ik gelukkig wil zijn'

Hey!
Ik weet niet precies hoe lang dit boek nog gaat duren. Waarschijnlijk rond de veertig hoofdstukken, dus het is bijna gedaan. Vote?

Ps: sorry als er typefouten inzitten, maar het toetsenbord van mijn gsm is veranderd door een update en ik er echt niet mee typen (da boeit jullie niks ma ok)

Xxx