Impossible love

Hoofdstuk 30

*POV Nathan*

'Urgh, klote internet!' Vloek ik. Waarom kan ik niet gewoon een video online zetten zonder dat er weer iets moet blokkeren? Het balkje staat op 46% en gaat langzaam vooruit naar 47, 48, 49,50,51....

...

Ik word wakker en merk dat mijn hoofd op mijn toetsenbord ligt in plaats van op een kussen. Ik kijk op en blik op het scherm van mijn computer, 100%, eindelijk.
'Nathan! Moet je niet studeren?' Zegt mama die haar hoofd in de deuropening steekt. 'Ja straks' zucht ik verveelt. Ze rolt met haar ogen, wetend dat het er toch niet van komt en verlaat de kamer. Ik ga op mijn bed liggen en briel wat op mijn iPhone.

N: Zin om langs te komen? X
I: wrm kom jij ne keer nie naar mij?
N: oké is goe, ben er over een halfuurtje x
I: jippie ly x
N: ly to

Ik sta op, graai nog snel naar mijn trui en verlaat daarna het huis.

*POV Ilona*

Ik kan niet wachten tot Nathan komt. Het boeit me niet dat ik hem gisteren pas zag, ik mis hem nu al. Er is maar een probleem, mama. Ik dacht ze vandaag weg ging, maar dat blijkt dan toch niet zo te zijn. Ik weet zeker dat ze hem volledig gaat keuren en ons constant in de gaten zal houden. Mama kan soms alles zo gênant maken, zonder dat ze het door heeft. 'Mam, Nathan komt straks' zeg ik. 'Oh wat leuk, dan ik hem eens leren kennen' Fuck, daar was ik al bang voor. 'Nee mama, maak het niet gênant alsjeblieft' zucht ik. 'Oh maar een even goeiedag zeggen is toch niet gênant?' Wel op jouw manier wil ik bijna zeggen, maar ik houd me in.

Net wanneer ik haar wil zeggen wat ze zeker niet mag zeggen of doen, gaat de bel en spurt ik naar de voordeur. 'Hey!' zeg ik wanneer ik deur opentrek, maar mijn hoofd word zo rood als een tomaat als ik merk dat dit Nathan niet is, maar de postbode. 'Mama, de post met een pakje voor jou!' Mama komt in de deuropening staan en ik maak me snel uit de voeten.

Een vijftal minuten later gaat de bel opnieuw. Deze keer ben ik geleerd en doe ik open zonder iets te zeggen. Pas als ik hem zie ben ik gerustgesteld. 'Hey' zeg ik terwijl ik meteen mijn lippen op de zijne druk. Hij glimlacht en kust me terug, waarna ik hem naar binnen trek.

Na de gênante kennismaking met mijn moeder neem ik hem mee naar mijn kamer. Ik ga op mijn bureaustoel zitten en Nathan gaat languit op mijn bed liggen. 'Heb je zin op vanavond mee te gaan naar een feestje?' Zegt hij. 'Wat voor een feestje?' 'Gewoon, hier in de buurt in een zaal houden ze een fuif met goeie muziek en het is niet zo duur' 'toch niet te marginaal eh?' 'Nee dat valt wel mee hoor, het is ideaal voor onze leeftijd en er gaan veel meiden naartoe, dus ik denk dat je het wel leuk vind' legt hij uit. Ik twijfel nog, ik ben ooit een keer naar een fuif geweest en...

FLASHBACK

'Ga je mee dansen?' Vraagt Inse. 'Nee ik heb geen zin' zeg ik. 'Oke dan ga ik alleen' en ze spurt richting de dansvloer. Ik ga zitten op de barkruk en bestel nog een drankje. Het is een oranje goedje, geen idee wat het is, maar het smaakt goed. Ik drink het drankje in één teug op en sta op om Inse te zoeken. Mijn hoofd begint te tollen en ik voel mijn benen niet meer. De hele wereld lijkt rond te draaien. Mijn knieën worden slap en ik word in een leeg, zwart gat gezogen.

....

'Ietsje teveel gedronken zeker?' maakt een jongensstem me wakker. Ik open mijn ogen en wil rechtop gaan zitten, maar de bonkende hoofdpijn houdt me tegen. 'Haha wat een sletje ben jij?' Lacht de blonde jongen. Hij is niet zo groot, maar de uitdrukking op zijn gezicht laat zien dat hij zich groter voelt dan hij is. Ik heb geen energie om tegen hem in te gaan en laat mijn hoofd weer op het kussen vallen. 'Heb jij me hierheen gebracht?' Vraag ik. 'Haha, nee iemand als jou zou ik gewoon laten liggen waar die lag' zegt hij brutaal. Hij komt dichter naar me toe en drukt zijn lippen op de mijne. Ik duw hem van me af en kijk hem kwaad aan. 'Ben je van plan om tegen me in te gaan?' Vraagt hij kalm, maar zijn ogen staan geïrriteerd. Ik word bang, de eerste keer dat ik bang was van Job, was de keer die nog vele keren voortbracht.

EINDE FLASHBACK