Impossible love

hoofdstuk 38

*POV Nathan*

Het parachutespringen was geweldig. Ik heb me nog nooit zo geamuseerd. En ik heb zo een vermoeden dat zij daar hetzelfde over denkt. 'Het was geweldig! Het voelde alsof ik vloog!' roept ze enthousiast. 'wacht maar, het is nog niet gedaan' ik geef haar een vette knipoog, waarop ze me vragend aankijkt. 'ik zei toch dat ik Fiona wou terugpakken?' 'Wat ga je doen?' vraagt ze. In haar ogen zie ik angst en bezorgdheid, maar ook een tikkeltje nieuwsgierigheid. 'rustig maar, ik leg het je straks helemaal uit, maar euh, geef eens het nummer van Fiona' 'huh? waarom?' 'Ik moet Fiona een bericht sturen' leg ik uit. Ze kijkt me niet begrijpend aan, maar haalt toch haar telefoon tevoorschijn. Ze scrolt door haar contacten tot ze Fiona's naam vindt. '04 88 81 61 70' dicteert ze. (ik nam gewoon een random nummer, ik weet niet of het bestaat, dus bel het alsjeblieft NIET. Het kan van iemand zijn) ik sla het nummer op en klik op 'bericht sturen'

hey,

Het is Nathan hier.

Ik wil mij allereerst excuseren voor de vorige keer, ik had niet zo grof mogen zijn.

Maar wat ik wil zeggen is, toen je me zoende, kende ik je totaal niet, toch voelde het speciaal, alleen wou ik dat niet toegeven. Omdat ik dacht dat ik van Ilona hield, maar sinds we uit elkaar zijn, heb ik gemerkt dat dat niet zo is. Het enige wat ik ondertussen over je weet is dat je Fiona heet en dat ik je best wel leuk vind. Eerlijk gezegd mis ik je. Ik zou graag de vorige keer goedmaken. Heb je zin om af te spreken?

'Hier lees' zeg ik terwijl ik mijn telefoon in haar handen duw. 'vanavond is er een feestje bij het meer in het park. Ik spreek daar met haar af op het eiland, dan mag ze eerst lekker naar het eiland zwemmen en ik verzeker je, dat water heeft echt koud. Maar natuurlijk ga ik niet naar dat eiland en mag ze lekker alleen zitten wachten.' leg ik uit. 'wow, ik wist niet dat jij zo gemeen was' lacht ze. 'ik ben altijd gemeen' grijns ik. 'Maar het is wel een goed idee, nu zal ze leren dat je van mij bent' zegt ze terwijl ze een kus op mijn lippen drukt. ik hoor het geluid van mijn telefoon en open meteen het bericht.

Tuurlijk wil ik afspreken!

'yes, ze trapt erin!' grijns ik. 'ieuw, hoe durft ze! Dat noemt zich dan een "beste vriendin", maar achter mijn rug, gaat ze met mijn vriendje lopen!' knarstand ze. 'Rustig maar, ik hoef haar niet' lach ik.

vanavond is er een feestje bij het meer, 20uur op het eiland?

Oke tot dan xxxx

'pff, die x'jes zijn voor mij ook niet nodig' snuift Ilona met een jaloerse ondertoon in haar stem.

'weetje, wij gaan gewoon gezellig naar dat feestje en kijken toe hoe zij zielig en alleen op het eilandje zit' lach ik. Ik voel me zo gemeen, maar ze heeft het gewoon verdient en het kan me eigenlijk weinig schelen dat ik nu even slecht ben als haar.

*POV Ilona*

Ik vind Nathans plan geweldig. Het is gemeen, maar zij was veel gemener, dus dat kan me niks schelen. 'dit of dit?' vraag ik terwijl ik twee kleedjes in de lucht hou. 'maakt niet uit, jij staat met alles' zegt hij. 'ach slijmbal' zeg ik plagend. Ik kies voor het zwarte kleedje met een v-hals. Het komt tot net boven mijn knieën en staat perfect bij mijn witte ballerina's met zwarte strikjes. Ik ben niet echt een make-up drager, dus ik houd het bij een beetje mascara. Ik steek de krultang in het stopcontact en begin mijn haar te krullen. Ik ben best tevreden van het resultaat. Voor ik de badkamer verlaat spuit ik nog snel mijn lievelingsparfum en doe ik de ketting die ik van Nathan kreeg om mijn hals. 'Ilona! We moeten vertrekken, je wilt het toch niet missen?' roept Nathan terwijl hij op de deur klopt. 'Ik ben klaar' zeg ik terwijl ik de deur open zwaai. Hij bekijkt me van kop tot teen en knikt instemmend. 'Je ziet er geweldig uit' glimlacht hij. Ik pak zijn hand en trek hem mee richting de voordeur.

'Wat voor feestje is het eigenlijk?' vraag ik onderweg. 'Oh een soort beach party maar dan aan het meer' antwoord hij. 'Waarom doen ze het dan niet op het strand?' vraag ik. 'ik weet het niet zeker maar waarschijnlijk gewoon omdat het strand te koud is, ook al is het al juli' dat laatste spreekt hij lachend uit. Ja, dat ligt gewoon aan het typische Belgische weer. Het lijkt wel herfst op dit moment. 'Daar is het' wijst Nathan. In de verte zie ik een gigantische partytent en een sfeervol vuurtje. Er is een gigantisch meer, met inderdaad in het midden een eilandje. Er is geen enkele brug ernaar toe, dus als je er heen wil moet je wel zwemmen. Ik grinnik bij de gedachte aan Fiona in het ijskoude water. Ik hoop maar dat ze erin trapt, want als er een ding is dat ik van haar weet, dan is het dat ze niet zomaar alles gelooft. Maar ik weet dat ze alles zou doen om Nathan te krijgen, ook naar een eiland zwemmen.