KALBİNİ DİNLE

BERRINGTON'DA HUZUR

Stanford ailesinin gelişinden iki gün sonra misafirler, sabah kahvaltısından sonra, Mayıs'ın onbeşinde Westshire'da buluşup oradan da Bath'a geçmek üzere sözleşerek Berrington'dan ayrıldılar. Cummings ailesi, kızları ve damatlarını da katarak iki ay Bath'da tatil yapmak niyetindeydiler. Sadece Victor onlara katılmaya istekli değildi, en azından Lady Margaret oradayken. Çünkü kızın sürekli kendisiyle yerli yersiz konuşmaya çalışmasından epey sıkılmıştı. İki kuzenin birbirine bu kadar benzememesi inanılmazdı doğrusu. Gerçi Stanfordlar o kadar uzun kalmayacaktı, herkes onları yeterince gördükten sonra istedikleri zaman ayrılabilirlerdi. Elizabeth ise onlardan bağımsız olarak kalmak istediği kadar kalırdı. 

Malikane konukların ayrılmasının ardından sakin bir hal aldı. Günler içerisinde evin yenilenme çalışmaları tamamlanmış, tarlaların ve bahçelerin işleri düzene konmuştu. Arada yağmurlu günler olsa da genelde güneşli bir mevsim geçiyor, evde, bahçede, Northwood Mülkünün her köşesinde ferah ve keyifli bir hava hüküm sürüyordu. Bu güzel günlerde, akşamüstü saatlerinde, Richard ve Elizabeth okçuluk talimlerini alışkanlık haline getirmişlerdi. Tabii Bay ve Bayan Bailey'nin gözetiminde olmak kaydıyla. Arada havadan sudan sohbet ediyorlar, bazen de kitaplardan, şiirlerden, felsefeden söz ediyorlardı. İkisi de okumayı seven insanlardı ve fikirleri de genelde örtüşüyordu. Elizabeth bazen ne kadar mesafeli durursa o kadar iyi olacağını düşünse de hayatında ilk defa beraber vakit geçirmekten keyif aldığı bir arkadaşı olmuştu.

Kız, çok vakit ayıramadığı için epeyce yavaş ilerlediği kitabında Bay Darcy'nin malikanesinin tasvir edildiği kısmı nihayet okuduğunu arkadaşıyla paylaşmak istedi.

- Bay Knightley, Gurur Ve Önyargı kitabındaki meşhur Pemberley'i okumuş bulunuyorum. Ama yazarın tasvirinden gözümde canlandığı kadarıyla asla bizim Berrington'ımız kadar güzel olamaz. Ayrıca bu muhteşem gül kokusunu da orada hissedemezsiniz.

Konuşurken attığı oku onikiden tutturan kız ölçülü bir şekilde gülümsedi.

- Bence bir ev sevildiği ve sahiplerine huzur verdiği ölçüde değerlidir, Düşes Hazretleri.

En az kızınki kadar başarılı bir atış da Richard'dan gelmişti. Ama kız Richard'ın sözlerindeki bir şeyden rahatsız oldu ve yayını bırakıp eldivenlerini çıkarttı.

- Ev, sahiplerine huzur vermez Bay Knightley. Evi içinde yaşayanlar huzurlu kılar. İyi günler size.

Reverans yapan Richard, kızın sürekli değişen mizacını anlamaya çalışmaktan vazgeçmişti. Bayan Bailey kızın peşinden eve yürüyünce Bay Bailey "Umalım ki evimize huzursuzluk geri gelmesin." dedi kendi kendine.

Sonraki günlerde Bay Bailey'nin Bath'a gidip, Crescent'de hanımı için uygun bir ev tutması dışında önemli bir şey olmadı. Çok bir şey yapmasına gerek kalmayan düşes piyano çalarak, kitap okuyarak ya da ata binerek vakit geçiriyordu. Piyanoda parmaklarının tutukluğu epeyce geçmişti. Kitabını ise bitirmişti ama bir türlü elinden bırakamıyor, bazı bölümleri tekrar tekrar okuyordu. Romandaki Bayan Bennet ve Bay Darcy ile kendi kocasıyla olan durumunu karşılaştırmaya çalışıyor, sırf görgüsüz bir aileye sahip oldukları için iki kızkardeşi evliliğe layık bulmayan Darcy'nin mi yoksa Edward'ın mı daha kötü davrandığını anlamaya çalışıyordu. Tarafsız gözle bakarsak kendi başına sarmış olduğu bela elbette korkunçtu. Evden kaçmış, adını kirletmiş, her türlü hakarete maruz kalabileceği bir duruma düşmüştü. Ama Edward aslında masum olduğunu bildiği halde kıza hiçbir acıma belirtisi göstermemiş, hakaret üstüne hakaret etmiş, yetmezmiş gibi onu kendine metres edinip gönül eğlendirmek istemişti. Gayet net görünüyordu ki iki erkek de birbirinden kötü davranışlar sergilemişti. Darcy, Elizabeth Bennet'e duyduğu derin aşktan kurtulamayacağını anlayınca kıza kalbini açmış, ona ve ailesine karşı kibar bir erkeğe dönüşmüştü.