Past Versus Present

Chapter Fourty-Two

The play went well. It went well kahit na naging intense yung ilang eksena namen ni JM dahil naramdaman kong parang hindi na siya on character dahil yung binibitawan niyang linya galing na mismo sakanya.

"Lutang ka? Hoy! Kaya nga tayo nandito sa resort para mag-enjoy!" sigaw ni Seia.

Yep. Nagrent sila mommy ng resort to celebrate for the successful play at celebration na din ng birthday ko. They rent the place for the theater org at sa mga kabanda nila kuya. Even Youngmin. At yung maaraw.

"Hayaan mo na nga muna si Jian, baby. Alam mo namang beast mode yun kay Sunny e." sabi ni DH.

Speaking of the demonyita, kanina pa nga ako beast mode dun dahil pinaglihi ata yun sa linta. Sinige ang pagdikit kay Youngmin na akala mo magtatay sila! Kakausapin ko na sana si Youngmin kaso bigla na namang sumingit yung mukhang singit na yun. Haynako.

"Gusto mo bombardin na naten ha, Ji? O ilunod ko kaya? Sabihin mo lang."

"Wag Sei. Madudumihan kamay mo. Sayang pa-handspa." sabi ko.

"Wala kong paki! Aba lupit makabuntot kay Youngmin! Gusto mo gumawa ako ng paraan? Para makapag-usap na kayo, aba!"

"Di na, Sei. Ako ng bahala." I said.

"Haynako. Bahala ka nga dyan. Tara magzipline nalang tayo."

"Tinatamad ako. Kayo nalang ni DH."

"Alam mo, sana ma-flat yung pwet mo dyan kakaupo mo at kakatanaw dun sa boyfriend mong may kasamang linta. Tara nga, DH!"

Hinayaan ko nalang sila umalis. Actually, hindi ako tinatamad. Di ko lang talaga maalis yung paningin ko sa dalawang taong nakikita kong masayang nagkekwentuhan. Nagseselos ako. Sobra sobrang nagseselos ako.

Magmula nung dumating kame, no, magmula nung play, hindi ko nakitang hindi sila magkasama. Mas mukha pang girlfriend niya yun kesa sakin. Naiinis ako pagnakikita ko yung tingin ng ibang tao saken. Yung bang parang 'bakit hinahayaan mo siya lage kasama ng boyfriend mo?' na tingin.

"Mind if I sit here?" sabi ni JM.

"No. Feel free." I said.

"Great view." he said.

Sinamaan ko siya ng tingin.

"Kidding." sabe niya.

After the play, inantay ko talaga sya sa may parking lot para makausap ko sya. Alam kong parang gusto na niyang umiyak sa harap ko nung mga oras na yun, pero ego eh. Sa lahat ng sinabi ko, ang sinagot nya lang, wag akong lumayo sa kanya. Na hayaan ko syang maging nandito lang lagi para sakin.

Bute nalang din tumabi sya saken kase binabalak ko ng tumayo para kurutin yung babae. Gamit nipper saka nailcutter.

"Bakit di mo sila lapitan? Why don't you grab your boyfriend from that girl?"

Tinignan ko siya for any sign of pain from his words. Wala. Pero alam ko namang tinatago niya lang. Di naman kaya ng 24 oras na makamove on ka sa taong minahal mo ng sobra, diba?

"Don't mind me. I won't apologize for changing the lines back in the play. Binago ko yun because that is exactly the things that I want to say and I find that time the right one."

"JM--"

"I was dumb. I am an idiot. Alam ko na ako yung dahilan why you're hurting. Again. Akala ko kase ako pa rin kaya I requested you to ignore him. To show him that it is still me. I am still the owner of your heart. But I'm wrong. Matagal na palang hindi ako. Pero pinilit ko pa rin. Ayan nasaktan ako. Nasaktan ka rin. Ulit.