The Protector

Twelve

Warning: Medyo SPG.

Dawn

JENESIS' POV

"Selena and Melissa, gusto kong sumama kayo sa ibang wolves na pupunta sa bahay natin sa south. Icheck niyo ang bahay, kung kulang ng pagkain, maggrocery kayo. Mind link niyo lang ako kung may iba pang kulang. Okay?" Jase

"Copy, Alpha!" Sabay na sabi ni Melissa at Selena. Lumapit sila sakin at nagbeso.

"Ingat kayo ha? Bumalik kayo dito ng buo." Seryoso kong sabi.

They smiled.

"Yes, Ma'am!" Melissa

"Yes, Luna." Selena winked.

Umirap ako bago tumawa. "Sige na. Chupee na kayo nang makabalik kayo ng maaga."

They giggled before leaving.

I sighed before facing Jase. Nakapamewang siya at seryosong nakatingin sa papel na hawak hawak ni Wade.

"Tas yung lugar na ito, di pa nasasakop ng mga ibang lobo. Sasakupin ba natin?" Tanong ni Wade.

Dumating naman si Theo at hinampas ang likod ni Wade at Jase.

"Hello, mga tsong. Ang gwapo ko. Anong ganap?" Tanong ni Theo at siniksik ang sarili niya sa gitna nina Jase at Wade kaya nairita yung dalawa.

"Pwede bang tumabi ka." Umirap si Wade.

"Shut up, ew." Umirap din si Theo.

"Sige, kukunin natin yan. Tomorrow morning we will leave to get that place." jase.

"Pano kung may sumulpot na taga ibang pack?" Theo asked.

Binatukan siya ni Wade. "Tanga, malamang makikipaglaban."

Nanlaki ang mga mata ko. "Laban nanaman?"

Jasen turned to me and hugged me tight. "Normal lang saming mga wolves to, Jen."

Sumimangot ako. "Pero kakagaling niyo lang sa away kahapon."

"Don't worry, Jen! Mabilis magrecover ang mga wolves." Ngumisi si Wade.

Napansin ko rin. Magiging mahina sila sa araw na nakipaglaban sila pero sa susunod na araw, malakas na muli.

Shaks, gusto ko tuloy maging wolf!

"Tsaka, malalakas naman kami. Keri naman to." Tumawa si Theo.

"Anong oras sa umaga bukas, Alpha?" Wade

"5 am. Mas maganda kung madaling araw." Sabi ni Jasen.

"Shet, mas malamig sa madaling araw, Alphababes!" Ngumuso si Theo.

"Nakawolf form tayo tanga, balewala ang lamig satin." Umirap muli si Wade.

Natawa ako dahil nag-away nanaman sila.

"Sige, yun lang. You're both dismissed."

Ngumiti at tumango sila bago umalis.

Humarap sakin si Jase at ngumisi. Tinaasan ko naman siya ng kilay.

"Oh, bakit?" Nakataas kilay kong tanong.

"Wala naman," He chuckled. "hug me." He extended his arms again.

Umirap ako bago siya yinakap. Mahilig pala sa yakap tong lobong to.

"Hilig mong yumakap." I giggled.