Pov. Lily
Ik ben dood op.
De zaal is al halfleeg geworden en het is misschien al iets na middernacht. Ik zit op een stoel en kijk beteuterd. Jack zit aan de bar en ik loop naar hem toe. 'Jack, ik ben moe. Mag ik gaan slapen?' vraag ik mompelend.
Jack kijkt me met een grijns aan en zegt na lang nadenken: 'Nee.'
Ik kijk hem aan met een ben-je-serieus gezicht. 'Je bent zo sip. Hier neem dit.' zegt hij terwijl hij me een shotje aangeeft. Ik trek een vies gezicht en schud mijn hoofd. 'Nee dankje.' zeg ik. 'Aw kom op, je kan niet dronken worden. Weerwolven kunnen niet dronken worden. Als je het drinkt pep je alleen een beetje op.' zegt hij.
'Alsnog, dankjewel.' zeg ik terwijl ik me omdraai om weg te lopen. Jack pakt mijn hand vast en trekt me terug. Hij geeft me dwingend het shotje aan en zegt: 'Drink het.'
'Nee, ik meen het. Ik ga dat spul--'
'Als je het niet doet moet ik je straffen,' zegt hij dreigend. Ik slik en kijk naar het shotje in mijn handen. Jack kijkt me dringend aan en ik zet voorzichtig het shotje aan mijn lippen. Ik sla het drankje voorzichtig achterover en voel het vloeistof door mijn keel glijden.
'Goed zo. Niet zo moeilijk toch? En daarom nu dit.' zegt hij terwijl hij me een fles aanreikt. 'Nee.' zeg ik ferm terwijl ik mijn armen over elkaar kruis. 'IK GA NIET MEER DRINKEN.' zeg ik hard in zijn gezicht. Hij pakt mijn arm strak vast. 'Doe het.' sist hij.
'Suck your own dick.' mompel ik terwijl ik weg loop.
'Dat hoorde ik!' zegt hij.
Ik loop naar de deur waar Jack en ik vandaan kwamen. Ik let op of Jack naar me kijkt en als ik merk dat hij niet naar me kijkt glip ik door de deur heen. Ik herken de gang een beetje en na een tijdje vind ik de kamer weer waar ik me had opgekleed.
Ik zie dat mijn kleren er nog liggen en ik kleed me snel om. Ik ga in het bed liggen en voor ik het weet val ik in slaap.
----
Glas die kapot valt.
Scheldende mensen.
Iemand valt.
Ik wrijf in mijn ogen en kijk op. Ik zie Jack staan en hij staat, laat me zeggen niet zo stevig op twee voeten.
'Hé jij! Waar was je? Weet je wel niet dat ik je overal heb gezocht?' zegt hij terwijl hij dichterbij komt. Ik ga zitten en hij valt voorover op het bed. Hij komt met zijn gezicht op de rand terecht en zegt mompelend: 'Auch.'
Ik giechel en krijg daarmee zijn aandacht. Hij kijkt me geamuseerd aan en ik kijk hem heel serieus aan. Hij kruipt over het bed naar mij toe en tikt mijn neus aan. Hij is echt dronken met zijn "weerwolven kunnen niet dronken worden".
'Waar was dat voor?' vraag ik terwijl hij zijn vinger van mijn neus af haalt. 'Het was gewoon schattig. Jij bent schattig.' zegt hij schouderophalend.
Ik bloos een beetje. Wacht wat? Ik bloos om een compliment van hem? 'Nu ben je de Luna van The Black Eye.' zegt hij terwijl hij een lok van mij om zijn vinger heen windt.
'Ik wil helemaal geen Luna zijn. Je had het niet eens gevraagd.' zeg ik verontwaardigd.
'Dat hoefde ook niet. Je zou doen wat ik ook maar wou.'
Ik duw zijn hand weg die hij op mijn wang heeft gelegd. Hij gromt kort en legt zijn hand weer op mijn wang. 'Jack, raak me niet aan.' zeg ik als hij dichter naar me toe komt en mijn handen vastpakt. Hij gromt weer en negeert me. Ik duw hem hardhandig weg als hij bijna over me heen gaat zitten. 'Raak me verdomme niet aan.' grom ik.
Hij pakt mijn schouders vast en kijkt me pissig aan. 'Waarom niet? Waarom geef je mij niet een kans? Waarom mag ik je niet aanraken, je bent de Luna nu en ik ben de Alfa.'
'Dus?' zeg ik terwijl ik hem weer wegduw.
'Dus moeten we gaan voortplanten. Onze pups zullen heel mooi worden.' Ik sla een hand voor mijn mond en kijk hem met grote ogen aan. Wat denkt hij wel niet? 'No way dat dat gaat gebeuren. Ik heb nog twee fucking mates!' gil ik dat laatste.
'Laat die klootzakken toch gaan. Wat is er slecht aan mij? Geef me één kans.' zegt hij.
'Zolang mijn mates het niet goed vinden, geef ik je geen kans.'
~~~~~~~~~~~~~~~~
Vragen voor de Q/A kan nog!!! {na dit hoofdstuk komt de Q/A}
Adioss
JE LEEST
Chosen by the demon wolf 1 & 2
Werewolf~Proloog deel 1~ Ze proberen het te voorkomen. Ieder ouder vreest ervoor. Het is al heel lang niet meer voorgekomen. Tot dat er een tweeling wordt geboren... En zíj middelste kind wordt. Ze probeerden haar nog te beschermen. Maar ze wisten dat...