Chosen by the demon wolf 1 & 2

Hoofdstuk 49. ~Bonushoofdstuk~

A/N: dit gebeurt er als Wattpad je pissig maakt: slechte hoofdstukken. En ik zeg het je, ik ben super pissig. Heel. Erg. Dx

'Lily Adams?'

'Uhm, hallo directrice Sherwood.' 

---

Haar mond valt open. 'Hoe, hoe... je bent nog levend?' brengt ze geschrokken uit. 

Ik geef haar een glimlach. 'Niet voor lang als ik nu niet opschiet.' mompel ik in mezelf. 'Mevrouw Sherwood, ik ben hier maar voor heel kort. Ik kom mijn diploma ophalen, als ik tenminste ben geslaagd...' 

Ze doet haar bril af en kijkt me lang aan. 'Lily Adams, nu ga je mij niet zeggen dat je denkt dat je niet ben geslaagd. Je hebt een van de beste diploma's ooit.' zegt ze streng, maar toch met een lachje. Ik krijg een grote glimlach op mijn gezicht. 'Echt?' piep ik. 'Ja, en ik heb hem hier ergens liggen. Aangezien je weg was heb ik hem gewoon bewaard, ik dacht al dat je terug zou komen... Je bent een verstandig meisje.' Ze vist iets op uit haar la en zwaait ermee in de lucht.

Ik kijk het ding met glinstering aan. Net zoals een klein kind een lolly ziet. Ik had zo hard gestudeerd...

'Hier. Je hoeft alleen je handtekening te zetten en dan mag je hem meenemen.' zegt ze, de diploma uitstekend. Ik pak het met trillende handen vast en onderteken het.

Ik moet gaan. Nu. 'Mevrouw, ik moet echt gaan...' meld ik spoedig. Ze knikt begrijpend en voordat ik de directiekamer uitloop zeg ik: 'Bedankt voor alles, mevrouw.' 

Op de weg naar huis is Aria stil. Heel stil. Het muziek verdrijft de stilte en als we aankomen zet ze de motor uit. Ik leg mijn hand op haar hand. 'Alsjeblieft, Aria. Vertel tegen niemand dat ik mijn diploma heb gehaald. Ik wilde gewoon, gewoon het papier hebben. Het is iets heel dierbaars voor me, en--' 'Lily, ik snap het. Doe voorzichtig met die diploma, anders krijg ik op mijn kop van de Alfa.' 

Ik knik, geef haar een knuffel en verstop de diploma in mijn tassen terwijl ik naar binnen loop. 'Waar. was. je.' hoor ik een angstaanjagende stem zeggen. Ik verstijf meteen en draai me om naar de trap. 'Zayden.' mijn adem stokt in mijn keel. Mijn hart staat voor een seconde stil als ik zijn zwarte aura om hem heen zie. Hij kolkt van de woede. 

'Shoppen.' komt er uit mijn mond terwijl ik de tassen omhoog houd. 'Met wiens toestemming?' gromt hij. Ik grijns meesmuilend. 'Uriah.' zeg ik simpel om vervolgens naar mijn kamer te snellen. Dat was misschien wel de laatste keer dat ik hem zag...

Na twee uur heb ik alles verzameld wat ik nodig zal hebben. Ik heb alles in mijn tas gepropt en die onder een berg kleding in de kledingkast verstopt. Het geld heb ik nog niet onder het bed vandaar gehaald, maar het ligt er nog wel.

Ik heb besloten vanavond naar mijn oude huis te gaan, mijn geld te pakken en weg te gaan. Gewoon alsof ik er niet ben geweest. En dan neem ik een taxi, en reis naar Griekenland. Hoop dat dat goed gaat. 

Opeens hoor ik geklop op mijn deur. Snel maar stil ren ik naar het bed toe en schuil onder de dekens. Ik slaap. Ik slaap.

'Lily?' hoor ik iemand zacht fluisteren. Ik geef geen antwoord. Ik slaap.

'Lily, kom je voor het avondeten?' hoor ik Uriah vragen. Nee, want ik slaap.

De deur vliegt open en zware voetstappen volgen. Het bed zakt in en Uriah buigt over me heen. 'Slaap zacht, kitten.' fluistert Uriah terwijl hij mijn haar opzij strijkt om vervolgens weg te lopen. Wanneer ik honderd procent zeker weet dat hij weg is sla ik de deken zuchtend van me af. Noemde hij me nou kitten? Wat raar. Tranen vormen zich in mijn ogen als ik eraan denk dat ik hem voor het allerlaatst heb gehoord.

Na een paar uur hoor ik dat iedereen gaat slapen. Ik sluip naar het bureau, pak een blaadje en begin snel te schrijven.

Zayden, Uriah.

Ik ben weg, dat merken jullie nu al wel. Ik ga niet zeggen waar ik heen ga, dat is logisch. Ik ga ook geen lange tekst schrijven. Ik wil dat jullie me laten gaan. Ik verdien jullie niet.  Zayden, je zal heus wel een goede, andere Luna vinden. Uriah, je bent te zorgzaam voor me. Dat verdien ik niet. Ik hoop dat je een leuke vrouw vindt voor jezelf. 

En tot slot, het spijt me echt.

Maar ik wil gewoon in leven blijven...

L.

Kort, ik heb niets te zeggen. Het is logisch waarom ik weg ga; ik wil gewoon verder met mijn leven. Al zal ik zo lang mogelijk moeten vluchten, het boeit me niet.

Ik zet het blaadje neer op het opgemaakte bed en pak mijn tas op. Oei, hij is een beetje zwaar. Ik slik en kijk nog een keer koortsachtig rond. Ik wil naar het raam lopen als ik me iets herinner. Het geld. Snel pak ik het vanonder het bed vandaan en stop het veilig in mijn broekzak. Ik twijfel even maar trek mijn hartjesketting af en leg het dan op het bed. Als... als een soort herinnering? Ik weet het niet.

Ik loop naar het raam, maak hem open en wurm mezelf uit het raam. Ik wacht totdat de wakers de hoek om gaan, en als ze de hoek om gaan gooi ik de rugzak naar beneden en dan spring ik zelf. Wat een kleine raam zeg...Ik beland met twee voeten op de grond, niet zonder met mijn knieën door te zakken. Ik wrijf even over mijn zere voeten, maar voor de rest gaat het prima. Ik kijk even voor de zekerheid rond en verdwijn dan snel tussen de bossen. 

Na een paar uur lopen kom ik langs een snelweg die ik ken. De zon gaat over, ik denk, een uur opkomen. Ik moet snel zijn, ik moet snel naar huis om mijn geld en belangrijke dingen op te halen. 

Wanneer ik bij mijn territorium ben word ik niet aangevallen. Misschien denken ze dat het een van "hun" is. Snel maar bang ren ik naar mijn oude huis toe en klim naar mijn raam. Wanneer ik boven ben doe ik het open: mijn raam staat altijd op een kiertje. Alles staat zoals het was. Alsof ik gewoon even weg ben geweest. Ik pak zo stil mogelijk alle dingen en prop het in mijn tas. Ik check alles: telefoon, oplader, geld, fotolijstje en mijn lievelingsketting die ik ooit van mijn overleden oma had gekregen. Dan draai ik me om, om de wereld te gaan verkennen.

Alleen. 

Op de vlucht. 

Voor mijn mate.

Om te verstoppen, voor mijn mate.

Voor de demon wolf. 

EINDE, VAN DEEL 1.

Hierna komt er alleen nog een proloog en dan begint deel twee.

Nu gaat er een nieuw deel beginnen; maar het boek heet nog steeds chosen by the demon wolf.

DUSSSS ADIOSS

{deel twee gaat over een tijdje beginnen, want gód wat heb ik als een idioot zitten schrijven.} 

Snik snik, ik ga jullie missen. xD

BAI BAII LIEVE SCHATKES/WATERIJSJES/PIZZA'S/SOFTIJSJES/UNICORNS <333