Chosen by the demon wolf 1 & 2

Hoofdstuk 43.

A/N: Ik ging stuk bij het schrijven van dit hoofdstuk! xDD Enjoy ;P

'Lily, je hoeft je geen zorgen te maken. Dit is Connor. Hij is te vertrouwen.' stelt Zayden me gerust.

Hm-hm. Het zal wel zo zijn...

---

Nog niet onder de indruk van wat Zayden heeft gezegd bekijk ik de man van top tot teen. 'Wie ben jij?' sis ik. 'Pittig type, huh?' zegt hij, breder grijzend. 'Al kan ik niet zeggen dat ze er slecht uit ziet.' Knarsetandend zet ik een stap vooruit. 'Rustig aan, schat. Ik wil je geen pijn doen.' zegt hij als ik bijna voor hem sta. 

Zayden gromt bij het woord "schat" en Connor grijnst als een idioot. 'Misschien, wil ik jou wél pijn doen.' zeg ik langzaam. 'Oeehh, rustig aan, wolfje.' 'Noem me geen wolfje!' sis ik. 

'Awh Connor, hou nou eens op. Je moet toch ooit eens stoppen met je flauwe humor.' zegt Zayden. 

'Als wolfje belooft geen oorlog te voeren met mij, beloof ík dat ik zal stoppen met mijn "flauwe humor",' zegt hij, terwijl hij aanhalingstekens met zijn vingers maakt. 

'Lily,' begint Zayden. 'Ik vertrouw hem niet.' 

'Oh kom op Lily, je kent hem net pas. Vooroordelen zijn slecht.' 

Ik grom en mompel wat terwijl ik afstand neem van Connor. 'Oké dan.' 

'Dus nu zijn we boezemvrienden, huh? Lekker hoor.' zegt Connor terwijl hij nadrukkelijk naar mijn borsten kijkt. Ik sla mezelf zo hard op mijn voorhoofd dat ik achteruit wankel. Connor barst in lachen uit en ik val expres op de grond. Gelijk stopt hij met lachen en kijkt hij me aan. Dan gaat hij verder met zijn gelach en ik zweer het je, hij maakt zoveel geluid, dat ik denk dat er een heel dierentuin in hem verschuilt. 

'Ik haat deze dag. Alles is zo onduidelijk.' mompel ik, meer in mezelf. 

'Lily? Gaat het?' vraagt Zayden terwijl hij naast me knielt. 

'Nou ja, of het gaat? Hmm. Laat me denken. Op dit moment niet, want het lijkt alsof ik in een dierentuin ben.' zeg ik, nadrukkelijk op het laatste stuk. Zayden schudt met zijn hoofd van links naar rechts en ik zie een kleine glimlach zijn gezicht sieren. 

'Ik wil naar huis gaan.' Hij kijkt verrast op. Oh- oh. Ik zei dat ik naar huis wil, niet naar wélke huis. 

'Weg van deze maniak.' mompel ik nog erachteraan, terwijl ik een blik werp op Connor. Hij grijpt dramatisch naar zijn hart en kijkt me quasi geschokt aan. 'Noem je mij een maniak? Oh, dat vat ik op als een compliment. Eindelijk ziet iemand in wie ik werkelijk ben.' 

'Zayden,' kreun ik terwijl ik mezelf facepalm. 'Lekker hoor. In principe zou je mijn naam moeten kreunen. Dat zou fantastisch klinken. Echt zo van: "Connor, Connor!"' Hij doet het laatste heel overdreven. Kuch. Laat me het niet beschrijven. 

Zayden heeft een idiote grijns op zijn gezicht gekregen en ik sta hoofdschuddend op. 'Jij.' ik knip met mijn vingers naar Connor en wijs naar hem met mijn wijsvinger. 'Als je nu niet binnen vijf secondes weg ben, kom ik je achterna. En dat gaat niet leuk worden voor je, maniak.' zeg ik terwijl ik nadruk zet op maniak.

'Zayden, we hadden afgesproken geen oorlo-' 

'Funf,' zeg ik angstaanjagend. 

'Weetje, het is niet goed om mannen achter-' 

'Vier.' 

'Maar we waren net boezemvrienden!'

'Drei.' zeg ik doordringend.

'Aw kom op wolfje. Je kan me niets maken.' 

'Zwei.' 

'Waarom perse Duits?' 

'Eins.' 

'Oké. Ik zet het op een lopen.' 

'Nul.'

Ik bal mijn handen tot vuisten en ren Connor achterna. Naja, rennen? Ik hoef niet eens te rennen, want er is een grote rivier waar hij naartoe rent. Idioot. Gelukkig maar, anders moest ik een heel eind gaan rennen met deze jurk...

Hij rent naar de grote rivier en duikt er dan in. Aan de andere kant komt hij er dan uit en hij zwaait overdreven naar me. Ik krijg een sluwe grijns op mijn gezicht. Hij denkt dat ik niet kan zwemmen. 

Dan heeft hij het goed mis. Ik duik het water in en binnen enkele secondes ben ik aan de overkant. Hij kijkt me met ogen als schoteltjes aan en zijn mond zakt open. 'Goed gedaan, wolfje.' zegt hij, nog steeds verbluft. 

Oké. Dat was de druppel. Ik val hem aan en hij valt met zijn rug op de grond. Boos kijk ik hem aan terwijl mijn tanden groeien. 'Wow, rustig aan wolfje. Trouwens, ik vind de positie waarin we nu liggen heel leuk.' hij wiebelt zijn wenkbrauwen en snel ga ik van hem af. 

Hij doet zijn jacket uit en gooit hem op de grond. Zijn T-shirt doet hij ook uit en gelijk wordt zijn bovenlichaam zichtbaar. Wow, straks gaat hij hier nog een strip tease geven. 'Je hoeft niet te strippen hoor!' zeg ik. Hij kijkt me grijnzend aan. 'Ik weet dat je het heel graag wilt, wolfje, maar dat kan ik niet maken. Niet dit keer.' Hij wiebelt alweer met zijn wenkbrauwen en ik wil het liefst kotsen. Over zijn hoofd heen.

'En je vat kou als je die natte kleren aan blijft houden.' zegt hij met een blik op mijn lichaam. Opeens is hij serieus. Waarom? Ik wist niet dat hij ook serieus kon zijn...

Hij trekt zijn schoenen en sokken ook uit. Oh god. Als hij maar niet verder gaat dan dit...

'Even serieus. Je denkt toch niet echt dat ik dit uit ga doen?' zeg ik terwijl ik naar de jurk wijs. 'Ik weet het, het staat je super duper sexy. Dat hoef je niet te vertellen. Dat zie ik al. Maar je wordt echt ziek.'

'Ja, ziek. En dan? Ik ben een weerwolf, you remember?'

Hij laat zijn schouders zakken.

'Nou... Ik wilde best wel zien hoe je eruit zag zonder kleding, hoor.' 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

HAHAHAHAH IK GING ECHT STUK OM DIT HOOFDSTUK!! Maar goed... ik ga beter normaal doen voordat jullie denken dat ik gek ben... Laat maar. Ik bén gek.

Weetje, laat me niet nog meer onzin uitkramen. 

En pfoe, wat heb ik moeite gedaan om dit hoofdstuk te posten, boze moeders zijn echt een regelrechte hel. Maar ik had zin om te posten. \dus je mag wel stemmen hoor ;D \

Waarom weet ik ook niet.

Oh ja dat komt door Connor. 

Ennn.... JE MAG JE MENING NOG GEVEN HOOR. HOE ZIE JIJ LILY EN ZAYDEN VOOR JE?

Okii dat was het. Succes met de dodenherdenking! 

Byee

Ujnaa <3