Chosen by the demon wolf 1 & 2

Hoofdstuk 11.

'Uriah...' gromt Zayden. Zijn houding staat dreigend, alsof hij de jongen, Uriah, ieder moment kan aanvallen. Zijn ademhaling is onregelmatig, zijn ogen pikzwart.

'Gang. Nu.' zegt Zayden dreigend. Uriah volgt hem en de deur gaat met een klap dicht. Ik zucht heel luid en loop naar het bed toe, waar ik met een smak op land. Ik snap het helemaal niet meer. Eerst wilde Zayden me vermoorden, dan kwam hij erachter dat we elkaars mates zijn en daarna kwam Uriah. Heb ik nou twee mates? Wat ik snap het echt helemaal niet meer.

Ik kán moeilijk 2 mates hebben, dat doet de Maangodin toch niet? Dat kan niet, dat kan niet, dat kan niet! Zo'n grote fout... kan niet.

Mijn twee mates, als Uriah al überhaupt mijn mate is, blijven lang weg. Om half acht ben ik nog steeds niet in slaap gevallen en sla ik de dekens van me af. Waar is Zayden? Op de een of andere manier voel ik me ongerust zonder te weten waar hij nu is. Ik loop naar het raam toe en zet mijn handen tegen het glas. Ik kijk naar de maan en staar ernaar. 'Oh Maangodin, waarom mij?'

Ik loop terug naar het bed en pak de deken van het dekbed af. Ik ga in een comfortabele positie op de bank liggen zodat ik de maan kan zien. Ik sla de deken om me heen en staar naar de maan totdat ik eindelijk in slaap ben gevallen, de honger negerend. 

~~

Ik word midden in de nacht weer wakker en ga rechtop zitten. Ik probeer mijn ademhaling weer rustig te krijgen terwijl ik met mijn vingers langs mijn nek ga. Geen mark. Gelukkig. Dan haal ik de knot uit mijn haren en ze vallen als gordijnen om me heen.

Ik had wéér een nachtmerrie. Precies dezelfde, maar dit keer viel een onbekende wolf mij aan.

Ik zie dat ik op het bed lig en ik sla de dekens van me af. Ik was toch op de bank in slaap gevallen?

Wankelend loop ik naar de badkamer en trek de deur open. Ik kijk met ongeloof wie daar staat: Zayden staat daar zonder T-shirt, in een joggingsbroek. En dat is niet het enige. Boven zijn goddelijke lichaam zijn er overal schrammen en wonden op zijn lichaam. Als hij me ziet trekt hij zo snel mogelijk, dat ik het niet eens zie, een shirt aan.

Mijn hersens werken weer 100% en ik loop op hem af. Dit is echt onredelijk. 'Wat heb je gedaan?' vraag ik met ongeloof terwijl ik zijn shirt omhoog probeer te trekken. Hij pakt mijn handen vast en ik voel de ongelofelijk fijne tintelingen.  Hij kijkt me aan en ik zie dat hij iets probeert te verzinnen. 'Ik vroeg wat je gedaan hebt,' herhaal ik.

'Niks.' zegt hij uiteindelijk grommend, terwijl hij mijn handen nog steeds vast heeft.

'Zayden, ik noem dit echt niet niks. Ik ben niet blind! Laat me het zien.... alsjeblieft.' ik kijk hem smekend aan. Hij laat mijn handen los en haalt een hand door zijn haar. 'Het zijn gewoon jagers, oké? En we hebben problemen met andere roedels. Dat is het.' zegt hij zuchtend.

'O... Maar mag ik het niet zien?' vraag ik.

'Wil je zo graag naar mijn goddelijke lichaam kijken?' zegt hij met een jongensachtige grijns. Ik kijk hem aan met een ben-je-serieus gezicht. Ik duw hem aan zijn borst weg en draai me om. Voordat ik het weet staat hij al bij de deur en houdt hij me tegen. Ik trek een wenkbrauw op en hij doet het ook.

Ik kuch overdreven. 'Mag ik misschien gaan slapen?' vraag ik. 'Vertel me eerst waarom je wakker werd? Kon je niet slapen of zo?' Zayden houdt zijn hoofd schuin. 

'Ik... had een nachtmerrie.' in een flits zie ik weer hoe de wolf mij markt. Ik huiver en ik zie dat Zayden moeite heeft met rustig ademhalen. 'Wie. was. dat.'  vraagt hij alert. Ik schrik een beetje maar herstel me dan. 'Wie?' vraag ik. Kan hij mijn gedachten zien of zo?

'Die weerwolf...'  zegt hij.

Ja dus. Even vergeten dat hij een demon was. 'Ik... ik weet- weet het niet...' stotter ik. Sinds wanneer stotter ik?

In een milliseconde is hij bij me en pakt hij mijn schouders vast. Hij kijkt naar mijn nek en dan weer naar mij. 'Als je het weet, moet je het me vertellen. Verstop niets voor me.'  zegt hij en kijkt me doordringend aan. 'Je bent een demon, je weet toch dat ik niet lieg?' zeg ik fronsend. Zijn blik verzacht meteen en hij laat me los. 'Ik wil gewoon dat je niets overkomt...' zegt hij bezorgd en kijkt weg. Ik leg mijn hand op zijn schouder en zeg fluisterend: 'Je bent heel zorgzaam, daar hou ik van...'

Zijn ogen krijgen een gouden glinstering en hij kijkt me aan. 'Hou je dan niet van mij?' zegt hij en trekt een mondhoek op. Reyes wordt alweer gek en ik weet zeker dat mijn wangen net zo rood zijn als een tomaat.

'Hou je niet van mij?' vraagt hij en kijkt me met een intense blik aan. Het liefst wil ik "ja, ik hou van je!" roepen, maar dat is wat Reyes denkt. Ik weet nog niet eens wat ik voor hem voel.

Mijn hand glijd van zijn schouder langs zijn arm naar beneden. Hij ademt sidderend uit en zijn ogen zijn nu helemaal goud. 'Doe het niet... Straks kan ik me niet meer onder controle houden.'

Ik negeer wat hij heeft gezegd.  Ik leg mijn handen om zijn middel, en mijn hoofd op zijn borst. Ik heb gewoon zin in een knuffel. Ik trek hem dicht tegen hem aan en ruik zijn geur. Mint en honing.

Zijn lichaam voelt zo vertrouwd, dat ik het bijna raar vind. Hij geeft op en trekt me dicht tegen zich aan. Op de een of andere manier voel ik zijn demonische kant weer opkomen, maar ik vind het geweldig. Hij legt zijn hoofd in mijn nek en ademt diep mijn geur in. Ik merk dat Reyes probeert de controle over me te nemen, maar dat lukt haar niet. Nog niet, in ieder geval. Ik mag de controle niet verliezen.

'Lily...' zegt Zayden met een schorre, lage stem. "Zijn stem is zo sexy."  Dat is het moment wanneer Reyes de controle overneemt. Ik laat mijn handen onder zijn shirt verdwijnen en voel de tintelingen heviger dan eerst. Ik laat mijn handen over zijn goddelijke bovenlichaam gaan en wil steeds meer. In een flits heeft hij me opgetild en duwt hij me tegen de muur, inmiddels in zijn slaapkamer. Hij legt me niet neer, dus sla ik mijn voeten om zijn middel.

Hij haalt mijn haren uit de weg en begint kusjes te geven in mijn nek. Het voelt alsof iemand me prikkelt, maar dan een fijn gevoel bezorgt. Ik bijt op mijn lip en de tintelingen zijn nu zo erg dat ik denk dat ik straks nog ga flauwvallen. Dit is slecht... zo slecht. Eerst Uriah, nu Zayden... 

'God, Lily... Je bent zo sexy...'  zegt hij met een duistere, hese toon. Gelijk zijn mijn twijfels weg. Zayden is mijn echte mate, niet Uriah. Hij kijkt me aan en ogen zijn gedoopt in diep goud. Ik ga met mijn hand door zijn haar en trek hem dichterbij, als dat nog kan, tenminste.

Onze lippen zijn maar een paar centimeter van elkaar verwijderd en ik duw mijn lippen vurig op de zijne. Zijn warme handen omvatten mijn rug en we zoenen hevig. Het voelt alsof de wereld stil staat, alleen wij tweeën zijn er nog.

Ik word op het bed neergezet en Zayden komt boven me hangen. We beginnen weer te zoenen en ik draai ons om. ik hang nu boven hem en geef kusjes op zijn kaaklijn.

'Lily... Stop. Anders gaat het straks helemaal mis.' zegt hij dreigend.

In eerste instantie stop ik niet, maar dan besef ik wat ik aan het doen ben. Ik ga met een schok van hem af en loop achteruit. Wat heb ik gedaan? Hij staat bijna gelijk aan de Duivel! Hij is een demon, wat was ik aan het doen?! Hij is slecht! Hij gaat me later toch vermoorden!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
HI PIZZA'S !

EXTRA LANG HOOFDSTUKKIE! EN OOOHH......... WAT GAAT ER GEBEUREN????

Dus... ik heb mijn hele middag hieraan besteed. Ik heb nu wel een mini voorraadje, dus dats wel beter.

#teamZayden?

#teamUriah?

of #teamonbekend?

hahahaa nee joh.

adios.

Herschreven: 12 september '16