Chosen by the demon wolf 1 & 2

Hoofdstuk 41. ~Bonushoofdstuk~

Pov. Zayden {om het goed te maken}

Langzaam en stilletjes sluipen mijn roedel en ik naar voren. We hebben besloten via de tuin aan te vallen, want als we aangevallen worden kunnen we dan weer door het bos heen naar ons roedel toe vluchten. 

Als we zijn territorium naderen voel ik hoe de energie door mijn lichaam giert. Straks zien we ons mate weer...

Vaag kan ik Lily's geur al opvangen. Wat als ze nu in die tuin is? Ik hoop dat mijn plan dan niet in duigen valt. 

"Alfa, we staan nu op het punt over zijn grens te gaan." meldt Matthew me.

"Dank je, Matthew. Waarschuw iedereen hierover, en als ik een teken geef vallen we aan. Oké?" 

"Oké, Alfa." 

Ik stop en kijk iedereen aan. Ze knikken met hun koppen en ik loop de territorium in terwijl de rest me volgt.

Als ik tussen de struiken een open plek zie, loop ik behoedzaam tussen de struiken door. In mijn neus dringt de geur van Lily op en schichtig kijk ik om me heen. Daar, in het midden van de open plek, staat een fontein. En nee, dat is niet het enigste. Jack staat daar. 

En niet alleen.

Hij heeft mijn mate vast.

Nee, hij heeft mijn mate vast terwijl zij op de fonteinrand zit, en ze lijkt niet tegen te stribbelen. 

Hij... staat haar bloed te drinken.

Woede borrelt in me op. Waarom duwt ze hem niet weg?! Hij zit haar verdomme leegte zuigen!

"Endorfine!" gromt mijn wolf Chase in me. 

Shit. 

Natuurlijk. 

Ik storm naar voren en voor ik bij hun aankom val ik Jack aan in de rug. Hij laat Lily los en strompelt naar achteren. Even lijkt hij van stuk gebracht en hij kijkt me met grote ogen aan. Lily maakt een protesterend geluidje terwijl ze alleen naar Jack blijft kijken. Haar ogen. Zwart.

Dit is niet goed, dit had ik niet gepland. 

Ik zie dat Jack even glazig kijkt en op dat moment storm ik op hem af. We rollen over de grond heen terwijl ik hoor hoe zijn roedelleden op de open plek komen. "Nu!" grom in mijn hoofd naar alle wolven die mee zijn gekomen. Ze stormen uit de bosjes en tegelijk vallen de vamps en weerwolven ons aan. 

Jack verandert onder mijn greep in zijn wolf en hij probeert te bijten in mijn nek. Ik grom en duw hem plat tegen de grond om zijn keel door te bijten. Opeens horen we een gejaagde kreetje van Lily en beiden houden we op om te kijken wat er aan de hand is. 

Een vampier heeft haar vast en probeert haar mee te trekken, terwijl zij maar tegen blijft sputteren om naar Jack te gaan. Terwijl ik opsta verander ik in mijn mensenvorm om vervolgens snel naar Lily toe te rennen. Kwaad overheerst me en even denk ik dat ik mezelf niet meer in kan houden.

"Rustig aan, Zayden. Je mag niet jezelf uit de hand verliezen."  spreekt Ethan me toe, die waarschijnlijk heeft gezien hoe boos ik wel niet ben.

Ik reageer niet op hem en duw hardhandig de vampier van Lily af, die inmiddels haar bloed dronk. Lily strekt haar armen uit naar de vampier, nog steeds met zwarte ogen. Ik duw haar aan de kant terwijl ik de vampier hard op de grond gooi en van vorm verander, om vervolgens zijn keel door te bijten. 

Lily gilt nog een keer en kijkt me woest aan. Ik schud haar door elkaar. Dit wekt mijn woede nóg meer. 'Verdomme, Lily! Word wakker! Ik ben je mate, herken me alsjeblieft! Je moet naar me luisteren, je bent...'