Hoofdstuk 47.

2K 132 45
                                    

Ik moet ook veranderen...

-----

Na nog meer peinzen ben ik akkoord gegaan. Ik zal gewoon vluchten, niets meer en niets minder. Ik kan wagen om naar mijn school te gaan. Daar zullen ze mijn diploma heus wel hebben. Ik denk, aangezien ik toch al de examens heb gemaakt, dat ik geslaagd zal zijn. 

Ik bekijk het wel hoe ik voor mezelf ga zorgen. 

Ik zoek dan wel een baantje, hier ver vandaan. Dan hoop ik dat ik nog een plek vind waar ik kan wonen. 

Ze zullen me heus wel aannemen als ik mijn Gymnasiumdiploma bij me heb, toch? 

Ik móét het wagen.

Ik kan hier niet blijven en tot mijn dood wachten. 

Oké. Nu alles besloten is, denk ik dat ik overmorgen vertrek.

Of nou ja, vlucht. 

Ik kan naar Duitsland, Italië, Engeland, of misschien Frankrijk vluchten. Misschien ook nog naar  Turkije of Griekenland, aangezien ik een klein beetje Turks en goed Grieks kan praten. Wat school een voordeel heeft, joh.. 

Duitsland en Frankrijk vallen af, dat is te dichtbij. Dan vinden ze me en dan ben ik eraan. Engeland lijkt me niet zo handig, daar kan je niet zo snel een baan vinden. Dan maar... Italië. Zonnig landje met veel toeristen. Veel koffieshops waar je in kan werken. Maar... nee. Het is een toeristenland, daar zal iemand me snel spotten. Turkije dan maar? Of Griekenland...? 

Wacht. Griekenland heeft eilandjes. Dat is handig, zo kan niemand me ooit vinden als ik op een van die honderden eilandjes zit. Oh, wat zal het daar heerlijk zijn...

Dus ik kies voor Griekenland. En als wat uit de hand loopt ga ik wel naar Turkije, maar pas als het echt moet. 

Oké. Alles check. Het lijkt wel alsof ik op vakantie ga... Maar- ik heb mijn paspoort niet... Hoe ga ik dat doen? Als het goed is, ligt hij nog in mijn kamer... Als ik erheen ga, kan ik ook heel mijn spaarpot meenemen. Het is veel. Dat weet ik wel. Al die kinderen verspilde hun geld met shoppen en alles, ik heb alles netjes opgepot en bewaard. Ik heb zuinig geleefd. Door mijn studie heb ik alles opgepot. 

Maar wat blijkt? Ha, ik kan niet eens verder studeren. Dus neem ik mijn geld gewoon mee en kan ik het daarmee overleven. 

Ik moet alleen meer geld... Zoveel mogelijk. Ik weet niet hoelang ik zonder werk ga zitten... 

Hebbes. Ik krijg een grote, duivelse grijns op mijn gezicht. Ha, dit gaat de goal worden. 

weetje, dit maakt mijn humeur weer goed.

Huppelend loop ik naar Uriahs kamer. Ik stop met grijnzen en klop zachtjes op zijn deur. 'Uriah?' vraag ik zo zacht en lief mogelijk. Aw, wat haat ik mezelf nu. Maar ik zet alles in om mezelf in leven te houden...

'Kom binnen.' Gerommel klinkt op de achtergrond. 

Ik gooi zijn deur open en loop naar binnen. 'Ik wil nieuwe kleding. Mag ik shoppen?' vraag ik zo lief mogelijk. Hij draait zich naar me om en kijkt me verbaasd aan. Hij gooit zijn hoofd in zijn nek. 'Ik heb geen zin...' 'Maakt niet uit, hoor. Ik ga wel alleen!' overtuig ik. 

Hij snuift even. 'Niks daarvan. Als ik jou alleen laat shoppen vermoordt Zayden me.' 

'Maar..' zeg ik beteuterd.

Ik kijk hem met puppy ogen aan en uiteindelijk zucht hij. 'Goed dan. Maar dan moet je mee met Aria, die is gek op shoppen. Dus kunnen jullie samen gaan shoppen.' 

Ik frons. 'Wie is Aria?' 

'Mijn zus.' 

'Die van de foto?' vraag ik terwijl ik achter hem wijs.

'Ja, die van de foto.'

'Maar eh, Uriah, ik vind het goed hoor. Kan ik vrienden met haar worden. Maar ik heb geen geld voor kleding!' zeur ik. Nu gaat het komen hoor... Wat ben ik toch duivels... hahaha.

Hij zucht. 'Ga naar beneden, naar Matthew. Hij beheert het geld. Vraag maar aan hem of je geld mag. Neem genoeg, oké?' 

Ik grijns. Oh Uriah, ik ga zoveel geld nemen dat je me wilt vermoorden... Als je me kan vinden, tenminste. 

'Dankjewel!' zeg ik blij en spring in zijn armen. Als ik zeg spring, bedoel ik ook echt spring. Tja, hij valt ook nog eens achterover. Maar ja. 

'Waarom worden meisjes blij van shoppen...' mompelt hij.

Ik negeer de opmerking en sta op. Ik loop huppelend zijn kamer uit en net wanneer ik bijna uit het zicht loop, knipoog ik verleidelijk naar hem. Ik ren snel weg en hoor hem nog grommen. En boom bitch. doe je dat nou. 

Ik zoek Matthew en vind hem in de keuken. Ach ja, je verwacht ook niets anders van hem... Hij stopt net een pizzapunt in zijn mond die druipt van de Nutella. 'Aloha, Matthew!' ik loop naar hem toe en zie dat er een grote pizza doos voor zijn neus staat. Hij schudt met zijn hand omdat zijn mond vol is om iets te zeggen. Snel pak ik een punt en stop hem in mijn mond. 'Hé! Die was voor mij!' zegt hij verontwaardigd, waardoor zijn mond vol met Nutella komt te zitten. Ik slik mijn punt door en lach. Zó erg dat ik over de grond rol. 

Ik hoor dat hij gromt en ik kom bij van mijn flauwe lach. 'Mag ik geld?' vraag ik dan uiteindelijk lief. Hij fronst. 'Ja, maar waarom?' 'Nou, ik heb toestemming van Uriah gekregen om te gaan shoppen. Dus heb ik geld nodig. Ik mag genoeg pakken.'

Ha ha, genoeg voor een enkel reisje naar Griekenland, ja.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Aloha waterijsjes!

Goed, wie gaat er in de zomervakantie op vakantie????

Ik ben erg benieuwd waar mijn lieve lezertjes op reis gaan. Misschien ontmoet ik jullie wel ergens.....

HAHAHAHA... Ik heb zondag een feestje! Na zo'n lange tijd, pfoe. Ik zat bijna dood te gaan om op een feestje te gaan. En natuurlijk ben ik een hele dag weg als ik naar mijn feestje ga. Dus kan het misschien twee dagen duren voor een update, sorry ;P

XX Ujnaa, your softijsje

Chosen by the demon wolf 1 & 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu