Chosen by the demon wolf 1 & 2

Hoofdstuk 40.

Pov. Uriah.  {Omdat het toch een keer moet én omdat we op hoofdstuk 40 zitten ;}

Zayden heeft een plan bedacht.

Tenminste, dat zegt hij. 

Het is volgens hem een "briljant plan" om Lily terug te halen.

Om ons mate terug te halen.

Op dit moment krijgen de aanvallers van onze roedel, inclusief mij, uitleg wat Zayden voor plan heeft. Hij sluit zijn speech af en iedereen vertrekt om zich klaar te maken voor de strijd.

Zayden ís en blijft mijn Alfa.

Niet dat ik minder dan hem ben. Ik heb ook een belangrijke functie. 

Nee, ik ben geen Bèta of Gamma. 

Ik ben iets wat je liever niet kwijt wilt in je roedel.

Zayden dus ook niet.

Als het aan Zayden lag, had hij me al ter plekke vermoord toen hij die dag mij en Lily vond in zijn kamer. Het zou hem niets boeien dat ik zijn neef ben.

Ik weet het.

Het is schokkend dat hij mijn neef is.

Maar ik weet, en de rest van de roedel ook, dat als hij mij zou vermoorden of uit de roedel zou gooien, de roedel uiteen zou vallen. 

En dat wilt hij liever niet...

Pov. Lily. {ik ben gemeen, ik weet het.}

Ik loop langzaam door de tuin heen en bewonder hoe mooi het hier wel niet is.

Dat Jack nog smaak zou hebben voor dit alles...

'Je ziet er beeldschoon uit,' hoor ik een stem vlak bij mijn oor zeggen. Jack staat dicht bij me. Héél dichtbij.

Zijn adem voel ik in mijn nek en ik draai me om. 

Ik bijt op mijn lip terwijl ik hem met mijn ogen scan. Ook vandaag ziet hij er niet verkeerd uit. Zijn lichaam siert in een strakke, maar niet al te strakke smoking, en hij ruikt naar iets aantrekkelijks. Iets wat onweerstaanbaar zoet is. Zijn haar is perfect in vorm gekamd en je ziet een paar stoppeltjes op zijn kaaklijn. Verdomme. Hij lijkt zo veel jonger. Hij lijkt eerder rond Zaydens leeftijd.

'Jij ziet er ook niet verkeerd uit.' mompel ik.

Hij trekt een wenkbrauw op en kijkt me geamuseerd aan. 'Zeg nou maar gewoon dat ik er beeldschoon uit zie en dat je je ogen niet van me af kan houden,' knipoogt hij.

Ik voel dat mijn wangen rood worden en kijk naar mijn schoenen. Echt heel interessant, wist je dat?

'Komt u met me mee?' vraagt hij terwijl hij een arm uitsteekt. 

Als verdoofd loop ik even later met hem mee. We lopen de tuin dieper in en op een gegeven moment komen we aan op een open plaats. Nog nooit heb ik zo'n grote tuin gezien.

In het midden van de open plek staat een grote fontein. Ik loop ernaartoe en zie dat er rozenblaadjes in zitten. Langzaam strijk ik met mijn hand erdoor heen en zie mijn spiegelbeeld. Even later zie ik ook Jack achter me verschijnen. 'Perfect plaatje',  zegt hij mompelend terwijl hij in ons spiegelbeeld blijft staren. Ik draai me om en kijk hem straffend aan. 

Hij kijkt me intens terug en plaatst zijn handen links en rechts van me, op de fontein. 'Jack',  zeg ik dreigend terwijl ik zijn hand voorzichtig probeer weg te duwen. Met een hand tilt hij mijn kin op. 'Waarom geef je niet toe? Je bent nu de Luna van The Black Eye.' zegt hij fluisterend. 

'Nooit van mijn leven, Jack.' spuw ik uit terwijl ik knarsetand. 

'Luister, Lily. Ik had dit liever niet willen doen, maar je wilt maar niet toegeven.' 

'Wat...' 

Ik vrees me wat er zal gaan komen en voordat ik weet wat er gebeurd staart hij me aan met zijn, nu donkere, ogen. Het lijkt alsof ik in een waas ben terecht gekomen. 'Je bent nu de Luna van The Black Eye. Je bent nu officieel van mij en je zal naar me luisteren.' fluistert Jack langzaam.

Ik knik. Het lijkt alsof ik in een donzen ruimte ben beland. Alsof ik in watten ben gelegd. 'Ik ben de Luna van The Black Eye. Ik ben helemaal van jou, en zal voor altijd naar je luisteren.' zeg ik hem na, zonder door te hebben wat ik eigenlijk zeg.

'Mooi zo.' hoor ik Jack zeggen, terwijl ik nog diep verzonken ben in zijn ogen. Hij plaatst zijn handen op mijn heupen en komt dichter bij me staan, als het nog kan.

Hij gaat langzaam met een vinger van mijn kaaklijn naar mijn hals. Hij kijkt me kort aan terwijl er een grom oprijst in zijn borst. Terwijl hij me op de rand van de fontein zet, begint hij mijn kaaklijn te kussen. En ik? Ik ben zo verlamd als wat. Alsof ik niet meer baas was over mijn lichaam.

Hij slaat mijn benen rond zijn middel heen en zijn gezicht blijft hangen bij mijn nek. 'Je gaat hiervan genieten, Lily.'

Hij laat zijn scherpe hoektanden aan me zien. 

Binnen een fractie van een seconde doorboort hij mijn nek met zijn hoektanden. 

Ik hap naar adem terwijl ik me langzaam weer ontspan. Terwijl Jack mijn bloed drinkt, druk ik me stevig tegen hem aan. Ik laat mijn handen door zijn O zo zachte haar glijden en geef er soms korte rukken aan, waardoor hij gromt. Hij begraaft zijn vingers in mijn rug en ik hap naar adem. 

Hij stopt en kijkt me aan met zijn inmiddels zwarte ogen. Ik maak een protesterend geluidje en trek hem weer dichter naar me toe. Alles in mijn lichaam schreeuwt dat hij mijn bloed moet drinken.

Drink, drink, drink...

Mijn lichaam begint te trillen en ik weet dat als hij nu niet ophoudt, ik mijn bewustzijn verlies. En tóch schreeuwt alles in mijn lichaam dat ik hem niet moet stoppen...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oké, oké, ik weet dat jullie nu moordneigingen hebben op mij, *schuilt* maar geloof me, in het volgend hoofdstuk zal het goed komen. IK BELOOF HET. 

DUS VERMOORD ME NIET.

NIET DAT IK EEN VAN JULLIE OPEENS VOOR MIJN DEUR ZIE MET EEN KAPMES. Brr.... Jullie kunnen soms echt eng zijn. Ehh, niet beledigend bedoeld!! 

hahahahahhaaahhh nee joh, bye.

Ps: ik zal proberen morgen het nieuwe hoofdstuk te posten, om het een beetje goed te maken. 

xP