Chosen by the demon wolf 1 & 2

Hoofdstuk 42.

Belangrijke A/N onder!! LEES HET ZEKER EVEN. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

Pov. Lily

Ik voelde mezelf tegen iets aan gedrukt staan. Als ik mijn ogen open zie ik dat ik in geheel zwart ben gehuld. Waar ben ik? Wat is dit? Als ik beter kijk, zie ik een lichaam die tegen me aangedrukt staat. Bang wil ik achteruit deinzen, maar het lichaam heeft zich tegen me aan gedrukt en laat me niet los.

Ik kijk omhoog en zie een bekend gezicht. Stilletjes slik ik en bekijk Zayden beter. 
Hij... ziet er eng uit.

Angstwekkend. 

Zijn ogen zijn volledig zwart en hij is ergens op gefocust, al weet ik niet waarop. 

Dit is een droom, het kan niet anders. Iemand moet me knijpen of slaan, want als ik een hele enge nachtmerrie moet opnoemen, dan is dat dít wel. Ik knijp mezelf voor zover dat lukt, maar er verandert niets aan deze hele situatie. Ik bijt op de binnenkant van mijn wang. Gelijk proef ik de ijzeren smaak van bloed en ik slik weer. Dit is géén nachtmerrie.

Ik was bij Jack, maar wat is er nou gebeurd? 

Het laatste wat ik herinner is dat Jack en ik in de tuin waren. 

Waar komt Zayden opeens vandaan?

Dit klopt voor geen millimeter. 

Ik bekijk de zwarte wand wat beter en zie dan dat het geen wand is, maar het zijn veren. 

Heel veel veren.

Het zijn... twee vleugels.

Rillingen lopen over mijn rug heen en de warmte van Zaydens lichaam voel ik opeens niet meer. Mijn bloed verandert in ijs. Heeft Zayden... zijn demon vorm aangenomen? Waarom?

Ik besluit niet langer te treuzelen.

'Zayden...?' vraag ik heel stil.

Hij reageert helemaal niet en blijft voor zich uit staren. 

'Zayden?' vraag ik al wat harder.

Hij antwoordt niet en kijkt me ook niet aan. Het enigste wat hij doet is mij wat dichter tegen zich aan trekken. 'Zayden?' piep ik als ik bijna geen lucht krijg doordat hij me bijna plat drukt.

'Je behoort tot mij,' zegt hij op duivelse toon. 'Je ziel, je lichaam, alles. Alleen tot mij.' vervolgt hij.

Bang probeer ik hem van me vandaan te duwen. Ik hap naar adem als hij zijn hoofd in mijn nek duwt. 

De hele tijd zegt hij murmelend: 'je behoort tot mij', en wilt hij me niet loslaten. Hij gaat me zo ook niet loslaten. Ik moet wat verzinnen...

'Zayden?' vraag ik rustig maar op mijn hoede, terwijl ik mijn hand op zijn gezicht zet. Enkele secondes gaan voorbij voordat hij me aankijkt. Ik probeer mijn angst te verstoppen terwijl ik hem aan blijf kijken. 'Er is niets aan de hand, oké? Ik ben bij je...' hij blijft me aankijken met een doodse blik. '...wil je me alleen loslaten? Ik krijg bijna geen lu-...' 'Nee!' zegt hij boos. Hij gaat verder met zijn "je behoort tot mij" en laat me niet los. 

Wat moet ik nu doen? 'Zayd-' ik hap naar adem als hij mijn benen om zijn middel heen vouwt. 'Alsjeblieft, laat me los,' zeg ik bijna snikkend. 

'Zayden, laat me los.' snik ik inmiddels hevig. 

'Dude!' horen we opeens iemand zeggen.

Zaydens vingers omklemmen mijn rug stevig en hij kijkt schichtig. 'Dude, als ik jou was...' horen we alweer. Zayden begint te grommen. 'Zayden, rustig maar! Ik ben het, Connor.' zegt de persoon, die blijkbaar Connor heet. Ik ken hem in ieder geval niet.

Zayden lijkt bij te komen en hij knippert een paar keer met zijn ogen. 'Connor?' vraagt hij terwijl hij onwetend fronst. 'Gast, ik dacht net nou bijna echt dat je haar zou ve-...' 'Connor! Jezus, natuurlijk ben jij het.' zegt Zayden terwijl hij me eindelijk aankijkt.

Zijn ogen zijn nog zwart maar ik zie vaag zijn normale kleur blauw weer. 'Lily, sorry, ik weet echt niet wat me bezielde, ik heb je toch geen pijn gedaan? God, ik was--' 'Bla bla bla. Ga nou niet een hele speech houden van sorry dit, sorry dat. Kom op, ontvouw die vleugels eventjes.' zegt Connor. 

Zayden zucht maar ontvouwt zijn vleugels toch. Fel licht komt ons tegemoet en ik moet mijn ogen dichtknijpen door het onverwachtse, felle licht. 

Ik laat Zayden los en tot mijn opluchting laat hij mij ook los. Hij sluit zijn ogen en als hij ze weer opent zijn zijn zwarte vleugels weg en zijn zijn ogen weer normaal blauw. 

'Hallo, schoonheid.' hoor ik opeens dicht vanachter me. Ik schrik en draai me om. Een jongen, nee correctie een man, van ongeveer mijn leeftijd met zwart/bruin haar en bruine ogen kijkt me grijnzend aan. Ik loop behoed en langzaam achteruit voor de persoon die ik niet ken. Iemand pakt vanachter mijn schouders vast en ik zie uit mijn ooghoeken dat het Zayden is. 

'Lily, je hoeft je geen zorgen te maken. Dit is Connor. Hij is te vertrouwen.' stelt Zayden me gerust. 

Hm-hm. Het zal wel zo zijn...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

Alohaa!

Belangrijke A/N vandaag. Ik wil jullie wat vragen. Ik heb nog maar vaag een beschrijving gegeven hoe Zayden, Lily, Uriah, enz. eruit zien en een lezer heeft gevraagd of ik op mijn Instagram foto's wil posten hoe de personages eruit zien. 

DUS. IK HEB JULLIE HULP NODIG. Ik vind dat alle lezers het recht hebben om te vertellen hoe zij  de personages zien. 

Het hoeft niet perse een beroemde persoon te zijn, maar het zou wel leuk zijn áls je dat zou doen. 

Voor dit keer wil ik dat jullie vertellen hoe Zayden en Lily er ongeveer uitzien.

Zoals jullie weten heeft Zayden blauwe ogen, dus dat moet natuurlijk ook wel kloppen. En het moet realistisch blijven. 

Voor Lily weten jullie dat ze niet een of andere badgirl is. 

Ik weet het, ik vraag veel. Maar voor deze keer wil ik dat jullie alleen voor Zayden en Lily een beschrijving geven.

Dus ik hoop dat ik niet te veel vraag! 

En ik wil dat iedereen iets reageert. Iedereen heeft het er recht op. 

Bye bye!!

Ujnaa <33