Chosen by the demon wolf 1 & 2

Hoofdstuk 70.

A/N: boven de trouwjurk van Lilly!

POV. Zayden

Ik was verward.

Lilly werkte niet meer tegen.
Ze accepteerde me als mate.

Met mijn handen in mijn haren liep ik rond. Hoe zou ik alles regelen? Hoe zou ik haar ten huwelijk moeten vragen? Moest het romantisch worden? Het zou niet te moeilijk worden, omdat wij weerwolven niet geloofden in een heel huwelijksceremonie. Lilly zou alleen een trouwring krijgen net als mij, maar verder dan dat niet.

'Alpha,' zei een van mijn roedelleden. Hij knikte naar me en hield een stapel kaarten in zijn handen. 'De uitnodigingskaarten zijn bezorgd. Ze hoeven nu alleen opgestuurd te worden.' Hij keek zenuwachtig rond, mijn blik ontwijkend. 'Goed. Stuur ze maar naar elke Alpha in het land toe en naar alle roedelleden.' zei ik, waarna hij haastig mijn kantoor uit vluchtte. 

Stap een van het huwelijk was voltooid: de trouwkaarten waren opgestuurd. Nu moest ik nog iets romantisch verzinnen om Lilly ten huwelijk te vragen. De ring had ik al, waar ik zeker van was dat ze het leuk zou vinden. 

'De decoraties en taart is al geregeld!' zong Melissa, een van de roedelleden. Ze kwam enthousiast binnen en feliciteerde me voor de veertiende keer. 'Ik kan het gewoon niet geloven! We krijgen eindelijk een Luna!' riep ze blij, waarna ze weer weg holde om de zaken te regelen. Aanstaande zaterdag zou het feest plaatsvinden, wat overmorgen was.

Zuchtend ging ik zitten in mijn stoel.

Nu Uriah dood was, kon ik zonder problemen de roedel behouden en met Lily trouwen.

De vloek was verbroken nu de laatste van zijn familie ook was gestorven.

Alleen wist ik nog steeds niet wie hem dood had gemaakt...

'Zayden?' Lilly kwam slaperig mijn kantoor binnen. Haar wallen waren nog steeds zichtbaar, maar haar ogen waren niet meer zo rood van gehuil. Ze wreef in haar oog en liep om het bureau heen om naar me toe te komen.

'Waarom is het zo rumoerig? Waarom is iedereen zo blij?' vroeg ze verward, niet wetend wat er aan de hand was. 'Niets, niets.' zei ik vlug, omdat ik niet wilde dat ze erachter kwam over het huwelijksaanzoek. Ik trok haar op mijn schoot en ze nestelde zich tegen me aan.

'Alpha! De champagne...' begon mijn Bèta, maar stopte toen hij Lilly zag. Ik gaf hem een dodelijke blik. 'Ehh, de champagne is... op! Ja, ja. De champagne is op. Ik ga daarom eventjes naar de kelder om meer te halen!' Dat gezegd rende hij weg, omdat ik iedereen uit de roedel had gewaarschuwd niets te zeggen in de buurt van Lilly.

'Wat was dat?' vroeg ze verbaasd.

'Ik weet het niet...' mompelde ik, waarna ik haar nek streelde. Ze rilde en hield me steviger vast.

Een glimlach verspreidde over mijn gezicht heen.

Ik had gewonnen, niet Uriah.

POV. Lilly

Er was iets aan de hand, alleen wist ik niet wat. Iedereen die ik tegenkwam groette me beleefd met pretlichtjes in zijn ogen. 

Zaterdag kwam Martha mijn kamer binnen met een blinddoek. Ik keek haar angstaanjagend aan. 'Wat ga je doen?' vroeg ik. 'Kom op, doe niet alsof je geschrokken ben en doe die blinddoek maar om. Ik heb een verrassing en ik weet zeker dat je het leuk zal vinden!' 

Na enig getreuzel en aanmoedigingen van Martha deed ik de blinddoek om. Ze begeleidde me uit de kamer naar een andere kamer, nadat ik bijna tegen alles was gebotst of gestruikeld. 'Oké... Hoe ga ik dit doen? Nee, ik weet het al. Lilly, ik bedoel Luna, u moet een jurk aantrekken maar u mag het niet zien! Alstublieft, vertrouwt u me?' smeekte ze.

'Luister Martha, ik vertrouw je wel... maar waarom moet ik een jurk aan? Gaan we uit eten of zo?' 

'Zoiets ja.' 

Veertig minuten later wist ik niet of ik gekleed was of niet. Martha verzekerde me dat ik er prachtig uitzag en had zelfs mijn haar en make-up gedaan, maar ik twijfelde. Moest ik echt naar buiten gaan zonder mijn gezicht eerst te zien?

Zonder dat ik er klaar voor was, begeleidde ze me alweer de kamer uit. Alweer struikelde ik en viel ik bijna op mijn gezicht. Mopperend liep ik een kleine trapje op, maar toen liet ze me los. Ik gilde en riep haar naam. Ik had genoeg van dit spelletje. Toen ik de blinddoek weg wilde trekken, werd ik opgetild en in de lucht gezwierd. Ik gilde het uit en probeerde te steunen op de persoon, maar die zette mij neer en er klonk gelach. Van heel veel verschillende mensen.

Wacht, hoeveel mensen waren hier wel niet?

Zenuwachtig wachtte ik tot ik werd neergezet en de blinddoek door zorgvuldige vingers werd losgemaakt. Ik knipperde een paar keer om alles in me op te nemen.

Honderden ogen keken mij geïnteresseerd aan. Ik gokte achthonderd mensen.

Ik deinsde gechoqueerd achteruit om tegen een harde borstkas op te botsen. De tintelingen verraadden dat het Zayden was.

'Wat gebeurt hier?' fluisterde ik langzaam, mijn hart begon als een bezetene te kloppen.

Ik keek naar mijn kleding, op hetzelfde moment dat Zayden om me heen liep en voor me neer knielde. Een bruidsjurk. Een doosje in zijn handen.

Mijn ogen werden groot en mijn mond viel open.

'Lilly Adams, accepteer je mij, Zayden Wood, als mate en... wil je met mij trouwen?' 

Ik sprong in de lucht en viel in zijn armen. 'Ja! Ja, ja, ja, ja! Ik bedoel: natuurlijk. Doe die ring om!' riep ik uit enthousiasme, waardoor er gegrinnik klonk uit de menigte.

Toen Zayden de bloedmooie ring om mijn vinger had geschoven, klonk er gejuich uit de menigte. Hij trok me in een omhelzing, die al snel leidde tot een zoensessie. 

Zijn zoen vertelde zo veel meer dan dat ik nu de zijne was.

Hij hield van me en zou voor altijd bij me blijven.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

LET OP!!!!! VOOR HET VOLGENDE HOOFDSTUK MOET JE EEN VOLGER ZIJN, ALS JE HET MATINGSPROCES WILT LEZEN!! Ik ga geen moeder spelen en zeggen dat je een minimale leeftijd moet hebben, want het is JE EIGEN RISICO.

Als je een trauma krijgt, is het niet mijn schuld.

Lees het volgend hoofdstuk dus als je het wilt!! En je moet mij volgen daarvoor ;D

NOG EEN PAAR HOOFDSTUKKEN TOT DIT BOEK EINDIGT!!! 

Xxxx Jaani.