52.BÖLÜM

24 5 0
                                    


Gözde, Selenay'ı kucağına oturtturmuş, onunla taş, makas, kâğıt oyununu oynuyordu. Kazanan kaybedenin yanağından makas alıyordu. Selenay'ın yanaklarındaki kızarıklık bu yüzdendi. Gözde'nin aklı hâlâ eve dönmeyen Miray'daydı. Göz ucuyla Kenan'a baktığında onunda huzursuzlaşmaya başladığını fark etti. Zuhal bir köşeye çekilmiş telefonuyla oynuyordu. Artık dayanamayarak Selenay'ı bir hamlede kucağından indirdi ve ayağa kalktı.

'' Ben şuna bir bakıp geleyim, bir mağazaya girdiği zaman çıkmak bilmiyor. Tam bir alışveriş delisi. ''

'' Evet bence de baksan iyi olur. '' dedi Kenan. Eğer Gözde ayağa kalkmamış olsaydı kendisi gitmeyi planlıyordu.

'' Benimle geliyor musun? '' diye seslendi Zuhal'e ama Zuhal elindeki telefonla o kadar meşguldü ki onu duymamıştı bile. Son anda kafasını kaldırıp '' Sen git, benim az işim var '' diyebildi.

Kapıdan çıkan Gözde sokağın başına varır varmaz marketin bulunduğu sokağı gözüyle süzdü. Ortalıkta Miray'dan eser yoktu. Aynı düşündüğü gibi alışverişe dalmış olmalıydı. Ellerini cebine sokarak kaldırımda ilerlemeye başladı. Okulun bahçesi de boştu. Biraz daha ilerlediğinde Emre'lerin evinin olduğu sokağa varmıştı. Bir an duraksadı. Acaba marketten çıkışta oraya uğradı ve onları mı buldu diye düşündüyse de bu saçma düşünceyi kafasından hemen attı. Gözde, Miray'a bahsetmiyordu ama onların bir suçtan dolayı yakalanıp hapse girdiklerini düşünüyordu. Bu esrarengiz kayboluşun arkasında başka bir neden bulamıyordu. Tam tekrar yürümeye başladığı anda bir çığlık sesi duydu ve olduğu yerde donakaldı. Damarlarındaki tüm kanlar çekilmişti adeta. Bu sesin Miray'ın sesi olduğuna yemin edebilirdi. Hızlıca geri dönerek olanca gücüyle koşmaya başladı. Dış kapıdan girer girmez mavi kapının kapalı olduğunu görmüştü. İçerideki bağırışmalar daha da şiddetlenmeye başlamıştı. Tüm gücüyle kapıya yüklendi ve zaten ayakta zor duran kapıyı tek vücut darbesiyle yıkıverdi. Kapı geriye düşer düşmez aklından ömür boyu çıkmayacak o manzarayla karşılaştı. Miray yerde yatıyor ve ellerini ve bacaklarını tutan üç serseriden çırpınarak kurtulmaya çalışıyordu. Çok kısa bir an Miray'la göz göze geldi. Ağladığını görebiliyordu. Miray'ın karnına oturmuş olan çocuk ayağa kalkarak Gözde'ye doğru yürümeye başladı. Gözde soğukkanlılıkla çocuğun yaklaşmasını bekliyordu. Çocuk daha da hızlanarak Gözde'ye yanaşır yanaşmaz elindeki bıçağı hızlıca Gözde'ye savurdu. İlk hamlesinden kurtulan Gözde çocuğun bıçak tuttuğu elini yakalayarak tüm gücüyle duvara vurdu. Bıçak yere düşmüştü. Gözde çocuğun yakaladığı kolunu kendi etrafında bir tur dönerek büktü. Bükmesiyle birlikte acıya dayanamayan çocuk havada parende atarak yere yapıştı. Gözde çocuğun suratının ortasına öyle bir yumruk attı ki çocuğun burnundan fışkıran kanın yüzüne kadar sıçradığını hissedebiliyordu. Çocuk bayılmıştı, hareketsiz öylece yatıyordu. Miray'ın ellerini tutan çocuk Miray'ı diğer arkadaşına teslim ettikten sonra oda aynı şekilde Gözde'ye saldırdı. Bu çocukta bıçak yoktu. Ama koridor çok dar olduğu için Gözde rahat hareket etme fırsatı bulamıyordu. Açık bir alanda aynı anda üçüyle birden baş edebilirdi ama koridor bu fırsatı engelliyordu. Gözde sağ ayağıyla duvardan destek alarak önündeki çocuğa bir tekme savurdu. Tekmeyi yiyen çocuk bocalasa da yere düşmemişti. Dengesini tekrar bulduğu anda tekrar Gözde'ye doğru hamleye geçti. Gözde daha ilk yıktığı çocukta bu evsizlerin bir maddeden dolayı kafalarının güzel olduğunu anlamıştı. Acı hissetmiyor gibiydiler ve gözleri kıpkırmızıydı. Gözde ani bir hareket yaparak önce sağa sonra sola gidip adamın hedefini küçülttü. Gözde'yi zaten bulanık gören evsiz Gözde'nin çenesine yapıştırdığı yumruk darbesiyle bu sefer yere yapışmıştı. Gözde hemen üzerine atlayarak defalarca burnuna yumruk indirdi. Evsiz belki yaşayacaktı ama bundan sonraki hayatını burnu olmadan geçireceği kesindi. Gözde ikinci evsizi de koridorun ortasına serdiğinde Miray'ın hemen arkasında duran ve Miray'ın boğazını eliyle sıkan çocukla yüz yüze geldi. Ağır adımlarla onlara yaklaşarak bir yandan da çocuğun dikkatini dağıtmaya çalışıyordu.

TAKSİM - ( KİTAP OLDU )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin