Chapter 11 - English is Wrong

4.1K 211 5
                                    

Chapter Eleven | English is Wrong
Jin Revamonte's Point of View

"Lagot 'yong Theo na 'yon sa akin!" I yelled, Damn stroked my back to calm me down. "Maybe he has a reason." Sabi nito sa akin, "Calm down." Dagdag pa niya. "Don't jump to conclusion. Baka naman may rason siya kung ba't ganun. Just talk it out." Sunod-sunod nitong sinabi sa akin, pinakpak ko ang pwet ko para ma-alis ang mga damo.

"Tara na nga." Aya ko sa kaniya na naiinis, "Madaming palaka ang nakatira sa mga palayan." Banta ko sa kaniya. "Takot pa naman ako dun." Dagdag ko pa.

Pero nabigla ako nang may kinuha ito sa ilalim ng damu, Wjhat the f-uck? "DAMN!" I yelled at him dahil hinabol nito ako habang dala-dala ang isang palaka. What the f-uck, takot kaya ako sa slimy amphibian na iyan!

Hinabol lang nito ako hanggang sa mapalayo na ako sa kaniya, he stopped and threw the frog away from me. "Okay, wala na ang palaka." I just rolled my eyes at him dahil sa inis. Jusko.

When I got to him, he was still laughing at sinabing, "God, if you only saw your face." I snorted at him at pinalo siya sa braso.

"Ang sama mo!"

"That's my job as a bully!" he yelled at naunang lumakad sa kung saan nakapark ang motor nito, "Hop in." utos nito sa akin at sumunod naman ako at pina-andar na ang motor'to. Kasunod din nito ang pagharurot ng kaniyang motor, hinatid niya ako sa labas ng apartment ko. "Sige na, gabi na Damn. Umuwi ka na." Utos ko sa kaniya. Sumimangot ito bigla.

"Wala man lang bang kiss?" Nag-pout siya.

I was taken aback with what he just asked from me, so I opted for a chuckle instead.

Tumawa ako. "Ikaw? Hihingi ng kiss?" Pero hindi siya sumagot sa turan ko, he even made a puppy eyes sabay pout ng sobra. Aba ang loko mukhang unggoy. "Sige na nga." Kaya wala akong nagawa kun'di ang halikan siya sa labi, Oo sa labi. Pasalamat nga ako kasi walang dumaang tao dito.

"Thank you!" He happily leaped with joy, at saka sumakay na pabalik sa motor niya. "I guess I'll see you some other time!" He yelled atsaka pinaharu-rot ang motor niya. "Goodnight!" Dagdag pa niya.

Napatawa ako sa inasal ni Damn.

Hayssss Damn.

...

Lumipas ang ilang araw, hanggang sa malapit nang magtapos ang klase. At summer na. Ilang araw na ding hindi nagpapakita si Damn sa akin, at sanay na rin naman ako. Siguro may mga importanteng bagay pa siyang inasikaso for the past few days, hindi ko lang siguro alam. (Hindi naman siya pala-sumbong actually) and how about Theo? I've never seen him. Bahala na siya.

Andito ako ngayon sa usual tambayan ko kapag break time na. Nakita ko na naman si Andrea na papalapit sa akin, she waved at me. What does this btch wants? This time kasama niya parin ang mga panget niyang minions, may dala siyang Starbucks, Coffeebreak, J.Co, Krispy Kreme na mga take-out coffee cups, maybe wala silang laman?. I wonder kung ano na naman ba ang mga pakulo ng gagang 'to?

Hindi ko rin kasi siya nakita for the past few weeks, must be because she hid herself in shame. Hahahaha.

"Hi friend!" She yelled it squeakingly na para bang mabibiyak ang tenga ko, ang sakit sa tenga ng boses ni Andrea. Hindi ako kumibo sa sigaw niya, instead, pinagpatuloy ko ang pagbabasa ng Rainbow Rowel novel na binili ko sa nearest bookshop.

"Hoy!" Kinalabit niya ako, diba sabi kong ayaw kong hinahawakan ako ng kahit sino? Kaya tinaboy ko ang kamay nito. "Ay, why is he snobbering me?" Tanong niya sa mga minions niya. Ang english niya please nakakatawa. Medyo tumawa ako ng mahina. Narinig kong binuksan niya ang isang Krispy Kreme na kape.

At alam ko din naman kung ano ang gagawin niya, kaya para isave ang libro ko eh nilayo ko na ito, binuhusan niya ako ng kape mula sa ulo mismo atsaka, inubos talaga ito. Hanggang sa walang matira. Ang naiwang cup ay tinapon niya sa mukha ko pa mismo. Ang bastos talaga ng babaeng ito.

Hindi ako nagpatinag, patuloy lang ako sa pagpapa-taengang kawali sa ginagawa niya sa akin. I'm used to this.

I remember back when I was in high school, lahat ng mga kaklase ko. Palagi akong binu-bully, nilalagay ang bag ko sa basurahan, nagnanakaw sila ng mga gamit ko, pinupunitan ang uniform ko tapos di-nodrawingan ang mga papel ko. They even do traps, which sometimes lead me to harm. There was once na napa-ospital nga ako ng ilang araw. I thought they will be sorry about what happened pero hindi pala, mas worst pa.

Pero okay lang, kaya ko na ang mga pinag-gagawa nila sa akin. Tumingin ako kay Andrea atsaka ngumiti ng napakatamis sa kaniya, "You like this?" She asked. Lahat ng mga estudyante eh nakatingin sa aming lahat, lahat sila dismayado sa ginagawa ni Andrea sa akin. But still I managed to smile, I know deep inside na lahat ng inis at galit sa mundo ni Andrea eh binubuntong niya sa akin.

And I accept all of it. Ginagawa niya akong parausan ng kaniyang mga hinanakit and I do understand her.

Bumuhos ulit siya ng kape sa akin, this time Coffeebreak na naman. She cracked it up, only to burst the fluid out and fill my face with Caramel Macchiato flavour. Ang lagkit-lagkit ko na. But still, it never brought me down. Gusto ko pa nga eh, free taste.

I smirked at her. "Why aren't you reactioning?! You're so dumb!!!!" React ng gaga sa akin, nakaupo parin ako sa upuan ko habang hinahayaan lang siya. Pero tumawa talaga ako sa english niya. Inutusan niya ang mga minions niya na itapon lahat ng kape nila sa mukha ko.

And so they did, and they humiliated me in front of everyone.

"Fed up?" I asked her, tumayo ako then approached her calmly. "Maluwag na ba ang ginhawa mo?" I asked her. She smiled at me, tapos nag-inhale and exhale. I swear this woman is so deranged!

"You're true!" Sabi nito. Nabigla naman ako nang may sumigaw.

"What did you do to him?!" Sigaw ni Damn sa amin. He was infuriated at what Andre did to me.

Dumating si Damn, tiningnan ko ang mukha niya. May band-aid na naman sa left side ng mukha niya. Tumakbo ito palalapit sa akin, ikinabigla ko ang sunod nitong ginawa. Hinubad niya ang uniform niya at pinasuot sa akin.

"You should be ashamed of yourself you btch." He cursed at Andrea. Andrea got hurt.

"No guy ever telling me that!" She yelled again. I saw Damn smirk at her.

"Kahit nga english mo hindi mo ma-ayos ayos eh." Nabigla si Andrea sa ginawa ni Damn, inagaw ni Damn ang isang cup ng kape sa isang estudyante atsaka binuhos ito sa mukha ni Andrea.

"Now, you're humiliated in front of the others. Nararamdaman mo na ba ngayon kung ano ang nararamdaman ni Jin?!" Sigaw niya dito.

Andrea cussed and hissed like a cat, madaming mga estudyante ang nagsisigawan sa kaniya na umalis na. Lahat-lahat sila ay nainis sa ginawa ni Andrea sa akin.

Kaya walang nagawa si Andrea kun'di ang tumakbo habang umiiyak.

I feel sorry for her.

© 042616

DAMN (boyxboy)(bromance)(bxb) (COMPLETED) AVAILABLE ON WEBTOONTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon