Chapter Twenty One | Hello Reality
Jin Revamonte's Point of ViewNagising ako dahil sa sobrang sakit ng ulo ko and when I slowly opened my eyes, I found myself lying in a bed, with these three boys fully naked lying beside me. Red on my side while Grey is on top of me, and on the other hand, Blue is on the other side. I wanted to scream, but first I checked my clothes if I am still wearing them and thank God at dahil may damit nga ako. Good thing they didn't do anything to me last night, kun'di patay talaga silang tatlo sa akin!
Suddenly, bigla kong naramdamang gumalaw si Red sa gilid ko, I saw him touch his bulge. He was stroking it while sleeping. Do boys do this every morning?! Yuck!
Kasi ako, hindi eh!
Tumayo ako mula sa pagkakahiga atsaka mabilisang lumabas ng kwarto ng tatlong ito. Alam kong maganda 'tong mga pagkakataong ito para sa mga bakla ano? But overall, I know my limits. Okay?
So paglabas ko ng kwarto nila, agad akong naghilamos ng mukha ko atsaka nagsipilyo. The usual thing normal people do, unless you're not normal.
After kong mag-inat-inat, I decided to take a stroll outside the beach so I went out of the cottage as soon as I'm done doing my morning routine. Still wearing another oversized shirt courtesy of Damn Saval. Of course, okay lang sa kaniya na magnakaw ako ng damit niya.
And when I got out, I saw Damn suntanning himself on the sand while lying on his back and scrolling through his phone. He's wearing shades and is in his boxer shorts. He looks damn hot in that ray-ban of his. Fuck. And when he noticed me – went out of the cottage, he turned around to face me taking his ray-bans off.
"Good Morning." He winked at me, I noticed good mood ata si Damn ngayon. Bumalik siya sa pagkakahiga atsaka ipinagpatuloy ang pagce-cellphone niya.
"Good mood ata ah." Bati ko sa kaniya. Umupo ako sa tabi nito.
Damn smirked at me. "I found the boy." Magre-react pa sana ako sa kaniya. Pero para atang unexpected ang balita nito sa akin. So ngumiti lang ako sa kaniya.
"That's good news!" I yelled at him quite sarcastically. But because I want to talk to him straight to the point, I asked him, "Mahal mo pa ba siya?"
He raised a brow at me, "What do you mean?" asked Damn at me.
"Im just reassuring things Damn." I coldly answered. Kinalabit niya ako atsaka ngumisi siya.
"Oy, nagseselos si Jin." Biro sa akin ni Damn sabay kalabit ulit sa tagiliran ko. Hinampas ko naman ang kamay nito.
"Neknek mo." Pagmamaktol ko naman dito. "Alam mo na ba ang pangalan niya?" Tanong ko dito sa kaniya. Tumango ito sa akin at saka ngumiti ng napakatamis.
"Sino?" Tanong ko ulit sa kaniya.
"Theo."
Mediyo napaurong ako sa aking kina-uupuan. "Sinong Theo?"
"Your ex."
Mediyo bumigat ang dala nang puso ko, nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Damn sa akin. Hindi ako mapakaling tinanong siya. "W-what do you mean?!" now, it's my turn to ask him that question. He gave me a pat in the head.
"Listen," panimula ni Damn sa akin habang kinakalma ako. "I met Theo last night."
"Tama nga ang hula ko." bigla kong sambit. Damn's forehead creased.
"Anong hula?"
"Na nandito siya sa Cebu." sagot ko naman dito. "And I've been trying to tell you about it pero 'di ka nakikinig." Mahina kong bulong sa kaniya.
I remembered trying to tell him about Theo, going to Cebu. Remember the time I saw him inside the airport? But either ways, naguguluhan ako. Paanong si Theo ang the boy na tinutukoy ni Damn?
"Eh," napakamot ito ng kaniyang batok. "Kasi akala ko kung ano lang 'yon eh and everything that he told me last night—nagkakatugma sa napapanaginipan ko." He added.
"How are you sure?"
"Jin." Damn answered, stared directly in my eyes. "I don't know why. Hindi nga din ako makapaniwala eh. But I know deep inside that he is the boy I was looking for. Nagkakatugma din ang nangyari sa inyong dalawa – about your house, and your family. How you lost them in the fire."
"Yeah, Theo told me about that." Sagot ko naman dito. "Kaya magaan ang loob ko kapag kasama siya eh." Dagdag ko pa sa kaniya.
Suddenly, Damn hugged me. "Im sorry Jin." Nabigla naman ako sa inasta niya.
"Bakit naman?!" I yelled at him.
"Kase, mahal ko si Theo." rason nito sa akin. Natahimik lamang ako. "Please be okay."
"Ano ka ba? Okay lng ako no." I faked a laughed. I know I'm becoming more sarcastic nowadays.
Ano ba kayo? Okay lang ako.
Okay lang.
Okay lang sana.
Okay lang sana nga kung hindi na ako nahulog sa'yo.
Eh sa tuluyan na talaga Damn eh. Nahulog na talaga ako. Hindi ko din nga alam na ganito pala ang mangyayari? I haven't prepared myself for this. Kainis. Napa-cliché naman ata Damn. Sa ex ko pa mismo? Sa ex ko na ako mismo ang nakipagbreak? Siya pala 'yong hanap-hanap mo? Eh hindi ko nga alam na siya pala 'yong the boy na litche na 'yan. Sana kahit ayos man lang ng buhok ko eh nagawa ko no? At least prepared ako sa reality, at maka-hello naman ako sa kaniya.
© 050216

BINABASA MO ANG
DAMN (boyxboy)(bromance)(bxb) (COMPLETED) AVAILABLE ON WEBTOON
Teen FictionCOMPLETED Available as Webtoon! Every nerd needs a bully. At para kay Jin Revamonte, si Axel Damn Saval 'yon. . . . . At sa una palang nilang pagkikita, saboy na kaagad ng kape sa mukha. Ano bang problema ni Damn at bakit niya binubully si Jin? Para...