Bölüm şarkısı: Until the Ribbon Breaks-One Way Or Another
Müzikle okumanız şiddetle tavsiye edilir.
Keyifli okumalar!
**
Alnımı cama yaslayarak yağmuru dinledim.Saatlerdir içimi yiyip bitiren bu lanet histen uzaklaşamıyordum.Parmağıma geçirdiği bu yüzük ile bana birden fazla söz vermişti.Sadece benim değil,bebeklerimizin de sorumluluklarını üzerine almıştı.İster istemez bu sorumluluğu zaten almak zorundaydı.Fakat şimdi evlilik,herşeyi değiştirirdi.
Zayn'in verdiği bu sözü tutabileceğine inanmıyordum en kötüsü de.
''Çok gergin görünüyorsun.''
Arkamdaki vücudunu bana bastırmadan ellerini karnıma sardı ve burnunu kulağımın arkasına sürttü.İçimdeki tüm şüphelerden arınmak istiyordum.Zayn'e güvenmeyi dünyadaki herşeyden çok istiyordum.
''İyiyim,sorun yok.''dedim herşeye rağmen.Sonuçta bende ona bir şans vermiştim.Ve kendimle,gerçeklerle artık yüzleşmeliydim.Zayn boynuma minik bir öpücük kondurdu ve beni kendine çevirerek yanağımı avucuna bastırdı.Gözlerini gözlerime sabitlediğinde yutkunarak ona baktım.Bir sorun olduğunu anlamış gibi bakıyordu ve bu beni daha çok geriyordu.
''Benim olduğuna hala inanamıyorum.''
Gülümsedim.
Belki de bu yakışıklılıkla,parayla ve güçle Rihanna'yı bile elde edebilirdi.Ama beni istemesi,sanırım tüm bu şüphelerimin ve korkularımın asıl sebebiydi.Böyle güzel bir adamın benim gibi birisini sevebileceğine inanmıyordum.
''Beni pişman etme.'' diye mırıldandım.Söyleyebileceğim herşeyin özeti kesinlikle buydu.
''Seni pişman etmeyeceğim.''ellerimi avucuna alarak,öpücük kondurdu.Kollarımı boynuna doladım ve ona sımsıkı sarıldım.Kokusuyla,tüm ömrümü geçirebilecekmiş gibi hissediyordum.
''Hala gözümde tavuk hırsızı bir züppesin.''diye mırıldandım.Güldüğünü hissettiğimde yüzüme kocaman bir gülümseme yayıldı.
''Boşuna adın çıkacağına canın çıksın demiyorlar.''
Söylediği şeyle gülerek ondan ayrıldım.
''Artık eve gitmeliyiz,yağmur dinecek gibi görünmüyor.''
Camdan dışarıya baktığında yüzünü inceledim.Sakalları yeni kesmesine rağmen çıkmaya başlamıştı bile.Dudakları hafifçe aralanmış ve kaşları istemsizce çatılmıştı.Burnundan dudaklarına doğru bakışlarımı indirdim.Mükemmel bir anatomi ile yaratılmıştı.
''Biraz daha beklemeliyiz.''dedi bana dönerek.Aniden dönmesi ile bakışlarımı ondan çektim ve parmaklarımı boynumda gezdirdim.
''Pekala,bekleyelim o halde.''
Yatağın ucuna oturarak,geldiğimizden beri ilk kez odayı süzdüm.Yağmur hızını arttırdığında bulduğumuz ilk pansiyona dalmıştık.Küçük,düzenli ve şıktı.
''Gerçekten bir sorun olmadığına emin misin?Tüm gün fazlasıyla düşünceliydin.''
Yanıma oturduğunda karşımızdaki duvara baktım.
''Sadece biraz yoruldum.''
''İstersen,dinlen biraz.'' yastığı düzeltip ayaklandı ve dolaptan bir pike çıkarttı.Ayakkabılarımı çıkartarak üzerimdeki ceketten de kurtuldum ve yatağa kıvrılıp tavana baktım.Zayn üzerime pikeyi örttü ve alnıma bir öpücük kondurdu.Benden ayrılmasına izin vermeden yanıma uzanmasına dair bir şeyler mırıldandım.İkiletmeden yanıma uzandı ve beni kendine çekerek sımsıkı sardı.Gözlerini bir kaç saniye kapattı ve yeniden açtı.Bakışları dudaklarıma düştü ve yumuşadı,iç çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baby's Father•zaylena
Fanfiction'' O benim çocuğum mu? '' '' Hayır kendi kendime yaptım. ''
