Bölüm şarkısı: Imagine Dragons-Demons
Keyifli okumalar
Yaşadığım şoku atlatmaya çalışırken,herkes benim gibi kendine gelmeye çalışıyordu.Beşiğin kenarına tutunarak kendime gelmeye çalıştım. Büyükbaba Harrison,fenalaşmış gibi görünmüyordu.Ya da Yaser ve Trisha duyduklarına şaşırmamıştı.Ve Harry ise Zayn'in omzunu tutmuş üzgünce ayaklarına bakıyordu.Tüm bu şeyler,bana oynanan bir oyun muydu? Harrison'ı kandırdıkları gibi beni de mi kandırmışlardı?Sinir bedenimi ele geçirirken,odadan hızlıca çıktım.Nefes almaya ve hazmetmeye ihtiyacım vardı.
"Effie,bekle."
Onu umursamadan bahçeye çıktım ve kendi kendime güldüm.Hayatından entrika hiç eksik olmazdı değil mi? Başkalarının kandırıldığını düşünüp vicdan yaparken kandırılan olmakta basitti belli ki.
"Dur anlatmama izin ver."
Sinirle ona baktım.Ne anlatabilirdi ki? Bebeklerimin gerçek babası olmasına rağmen,ki öyleyse bu da büyük bir sorundu,neler yaşattığını nasıl zevk aldığını mı anlatacaktı?
" Seni dinleyince nereye vardığımı belli." dedim ağladığımı kabullenerek.
Tanrım,hayatımda ilk kez şu dünyada güvenilmeyecek tek erkeği değiştirebileceğimi düşünmüştüm.Ellerimi dizlerime yerleştirdim ve titrek bir nefes alarak boğazımda düğümlenen hıçkırıkları serbest bıraktım.
Ayak sesleri durmuştu.Bir kaç adım ötemde olduğunu idrak edebiliyordum ama tüm bu olanları idrak edemiyordum.
"Beni dinlemelisin." dedi sert bir ses tonuyla.Gülmek istedim.Onu bu zamana kadar yeterince dinlememiş miydim?Tüm o aptallıkları yapmasına rağmen dinlemiş ve derinlerinde iyi bir insan olduğuna kendimi inandırmıştım.
"İnandığım her şey yalandı.Neyini dinleyeceğim?"
Gözlerimi elimin tersiyle silip bahçeden hızla çıktım.
"Hiçbiri yalan değil,açıklamama izin ver yalvarırım."
Peşimden geliyordu.
Neden geliyordu ki? Hayatıma daha fazla yalan katmak ve ben her şeyin iyi olacağına emin olduğumda sikik yalanlarını sanki kolaymış gibi ortaya dökmek için mi?
" Effie." dedi kolumu sertçe kavrayarak.Gözlerimi acıyla kıvranan bedenine çevirdim.Bunu en son ne zaman hissettim bilmiyorum ama tüm nefret bedenimi sarmış gibi hissediyordum.
"Sana yalan söylemedim." dedi alçak bir ses tonuyla konuşarak.Başımı iki yana salladım.
Spermlerim Andrew ve Aiden da hayat buldu...
Spermlerim Andrew ve Aiden da hayat buldu...
Spermlerim Andrew ve Aiden da hayat buldu...
Lanet olsun.
Kolumu elleri arasından çektim ve tükürürce konuşmaya başladım.
" Harry de biliyor muydu?Nasıl hissettiniz hayatımla oynarken?Keyifli miydi bari? "
"Sinirleniyorum." dedi yumruğunu sıkarak.Gülerek başımı geriye attım ve gözyaşlarımın yüzümü ıslatmasına izin verdin.
"Çocuklarımın senden olduğunu söylerken ne kadar rahattın öyle.Sanki altına atmışım da olmuşlar gibi."
Ne söylediğimin farkında bile değildim. En azından söylediğim şeylerin onu kırmadığını biliyordum.
"Çocuk yapmak için altıma yatmana gerek yok Effie. Sadece dinleyemez misin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baby's Father•zaylena
Fanfiction'' O benim çocuğum mu? '' '' Hayır kendi kendime yaptım. ''
