Baby's Father•zaylena

Thirty Nine

Bölüm şarkısı : Baby Blue-Bump

Keyifli okumalar!

**

''Daha önce bir Dna testi zaten yaptırmışsınız fakat almaya gelen olmadığından arşive kaldırılmış.'' kan alan görevli kadına dönerek bir süre düşündüm.Sanırım,bebeklerin ilk kez Zayn'den olduğunu öğrendiğimde,tişörtünden saç örneği alarak buraya gelmiştim.Fakat gelişen olaylar sebebiyle muhtemelen Dna testi yaptırdığım bile aklımdan uçmuştu.

''Peki,onu yeniden alma şansım var mı?Yeniden test yapmaya gerek kalmaz böylece.''

''Maalesef.'' dedi damarımı ararken '' Hastane prosedürleri gereği,en az yirmi beş gün içerisinde almış olmanız gerekir.''

Başımı onaylarca salladığımda,üzerinden iki buçuk ay geçmiş olması beni şaşırtmıştı.Her şeyi o kadar hızlı yaşıyordum ki.Başımı iki yana sallayarak çoktan iki tüp kan alan hemşireye hafifçe gülümsedim.İnsanlar,benim basit bir kadın olduğumu düşünecekti belki de.Fakat işin iç kısmını anlatsam,belki dizi teklifi bile alabilirdim.

Kan alma işlemi bittiğinde parmağımı damarıma bastırarak çantamı koluma geçirdim ve hemşire,pamuğu alarak kan alınan yere minik bir yara bandı yapıştırdı.Kısa bir teşekkür mırıldandıktan sonra,kabinden çıkarak bekleme salonlarının olduğu alana doğru yürümeye başladım.

Theo ve Zayn gergin bir şekilde yan yana otururken,bu hallerine gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.Kendimi kesinlikle vazgeçilmez kadın gibi hissediyordum.Son zamanlarda bir çok şey yaşamıştım ve bu öp,tokatla,evlen oyununa benziyordu.

Liam'la öpüş.

Adam ile flört et.

Bebeğinin babasını bul.

Düşüncelerime gülerek,elimle ağzımı kapattım ve düne göre uykumu almanın verdiği enerji ile ikisinin ortasına oturdum. Bu belki de Zayn ile yeniden sürekli yan yana olmanın verdiği bir mutluluktu.

''Komik olan ne?''Zayn'in sert sesi beni kendime getirirken başımı iki yana sallayarak gülmemeye çalıştım.

''Hiç bir şey.Siz de kan verdiniz mi?'' cümlemin başında Zayn'e bakarken,sonuna doğru Theo'ya dönmüştüm.Başını olumsuz anlamda salladığında bu kez önüme dönerek parmaklarım ile oynamaya başladım.

Bu sessizlik,şimdi beni geriyordu.Az önceki gülümsememe karşılık şuan ki gerginliğimin sebebini de bilmiyordum. Göz ucu ile Zayn'i süzdüm.Geldiğinden beri telefonu ile uğraşıp durduğunun farkındaydım ve sürekli etrafı kolaçan etmesi dikkatimden kaçmamıştı.

''Theo James.''  az önce kan alan hemşirenin sesi ile, Theo gömleğinin bileklerini katlayarak kabine doğru yönelmişti.

Şimdi Zayn ile yeniden yanlız kalmıştık. Biraz kenara kayarak ondan uzaklaştığımda bakışları aniden bana dönmüş ve açtığım mesafeye,ardından yeniden yüzüme odaklanmıştı.Yutkunarak kirpiklerimi kırpıştırdım ve karşımızdaki duvara odaklanmaya çalıştım.

''Böyle davranman beni bitiriyor.'' dedi muhtemelen hala bana bakarken.Bunun altında milyonlarca anlam barına bilirdi fakat ben uzaklığımdan bahsettiğini biliyordum.İğne ucu kadar laf söyleyip,onu anlamamı bekliyordu ve evet onu anlıyordum.

''En başından böyle davranmalıydım.'' kendimden emin bir ses tonu ile konuştuğumda Zayn hafifçe gülerek geriye doğru yaslandı.Bakışlarımı duvardan ayırarak ona doğru çevirdim ve dik dik bakmaya başladım.

''Güzel,o halde dua edelim de şu kılıksız bebeklerin babası çıksın.Sen de sonunda istediğini al ve benden kurtul.''ima ve sinir dolu cümlesi karşısında kaşlarım havalanırken onu taklit ederek sırtımı bende yasladım ve kollarımı göğsümde birleştirdim.