Verdiğim ilanın ardından mail kutuma düşen mailleri kontrol ederken,ikizlerin ağlama sesleri,sessiz odanın içerisinde yankılandı.Geceliğimi düzenleyerek koltuktan indim ve ardından terliklerimi giyerek,üst kata çıkan mini merdivene yöneldim.
Beynimi boşaltmak,geceden kalan hislerimi yok etmek zorundaydım.Uykusuzluktan neredeyse o anların hayal olduğunu düşünmeye başlayacaktım.Fakat gerçekliğini her bir hücrem hissetmişti.
Aiden beni anlıyormuşçasına başını havaya doğru dikerek gülümsediğinde burnumu kırıştırarak dudaklarına minik bir öpücük kondurdum.Neredeyse iki buçuk aylık olmuşlardı bile ve gün geçtikçe bana daha fazla tepki veriyorlardı.Andrew,Aiden'a göre daha sessiz sakindi.Kucağıma aldığımda beni uzun uzun süzüyordu.
Babasına benziyordu üstelik.
Derin bir iç çekerek Aiden'ı altını temizlemek üzere masasına yatırdım.Altına yapmamıştı ama yine de,havalandırmak adına onu biraz öyle bıraktım ve korumaları etkin hale getirerek odadan çıktım.Muhtemelen acıkmıştı. Adımlarımı mutfağa yönlendirerek,salonumun içerisinde bulunan mutfağa girdim ve dolaplardan birine uzanarak,mama paketini aldım.Anne sütüne ek olarak mama takviyesi yapıyordum.
Mamayı hazırlarken,sürekli titreyen parmaklarım dikkatimi çekmişti.Sanırım odaklanmakla ilgili problemlerim vardı.
Başımı havaya kaldırarak ciğerlerime derin bir hava doldurdum ve ardından mutfaktan çıkarak yeniden geldiğim yolu takip ettim.Aiden sessiz sessiz parmakları ile oynuyordu.Bu haline yeniden gülümseyerek,onu kucakladım ve salona inmeye başladım.Dudaklarım saçlarını bulduğunda,yutkunarak oğlumu daha sıkı sardım ''Sizi hayatım boyunca koruyacağım,söz veriyorum.''
Muhtemelen sabah saat on civarıydı.Kapım,şiddetle çalınmaya başlandığında Aiden'ı daha sıkı sararak adımlarımı kapıya yönlendirdim.Yeni evimde ilk misafirim olacaktı gelen her kimse.
Merdivenleri dikkatle inerek büyük holden,kapıya doğru adımlamaya devam ettim.Aiden gözlerini büyüterek bana baktığında bu haline kıkırdayarak kapı zincirine parmaklarımı bastırdım.
''Kim o?''
''Effie Blake?''
Tanıdık gelen ses ile ,bakışlarımı kısarak zinciri yavaşça kilitten çektim.Sperm aldığım bankada çalışan sarışın kadın yüzünde sıkıcı bir gülümseme ile tam karşımda duruyordu.Yanında,uzun boylu biri olduğunu daha görüyordum fakat kapı aralığı dar olduğundan pekte anlaşılmıyordu kim olduğu.
''Ah,'' diyebildim sonunda konuşmayı akıl ederek ''Siz,o görevlisiniz.'' kapı kilidini çevirip,kapıyı açtığımda yanındaki adamı daha iyi görme fırsatım olmuştu.
''Merhaba Bayan Blake.''
''Merhaba.'' dedim neredeyse uysal bir tonda.Takım elbise içerisinde adam,bir süre beni süzdükten sonra,kucağımdaki Aiden'da bakışları sabit kalmış ve yüzüne bariz bir şaşkınlık eklenmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
