Baby's Father•zaylena

Fourty Two

Bölüm şarkısı; Shawn Mendes-Treat You Better

Keyifli okumalar!

**

Zayn gergin bir şekilde bacaklarını sallarken,zihnimde ki tüm bu doluluk hissi beni boğuyormuş gibiydi.

Hasta olduğu için,ona bir bebek vermek Zayn'e düşmezdi.Aptal bir söz için,muhtemelen bebeklerini ya da beni bırakmamalıydı. Ama o Zayn'di.Gereksiz kahramanlıklar her zaman ona göre olmuştu. Ne düşünüyordu bilmiyordum. Bana o kızın hasta olmasını söyleyince,kalbim bir anlığına suçlu hissetse de mantığım harekete geçtiğinde hasta ve ölecek olan birinin neden evlilik ve bebek hayalleri kurduğunu bir türlü kabul etmiyordu.

Gidip ondan özür dileyecek ya da al Zayn'i tepe tepe kullan demeyecektim.

Ben,kendi hayatıma çeki düzen vermeye başlamışken onu darmadağın eden o kaltaktı ve ölecek olması beni bir gram rahatsız etmiyordu.

''Kaç aylık?'' dedim sesime alaycı bir ton katarken.

''Ne?'' şaşkın bakışları yüzümü taradığında, ona doğru dönerek çantamı yanımdaki banka bıraktım. Ela gözlerinde,suçluluk,kırgınlık,bilinmezlik gizliydi. Dün bana dokunduğunda,onu ne kadar özlediğimi ama ondan ne kadar da nefret ettiğimi bir kez daha anlamıştım.

''Bebeğiz,'' diye soludum uzun uzun '' kaç aylık?''

Aslında konuşacak bir şeyler arıyordum. İrdeleyerek ne kadar kalbim daha da toparlanamaz bir hale gelse de,bilmek istiyordum. Ona benimle başladığında dokunduysa,kalbim bir daha asla toparlanamazdı. Ya da bedenim.

Çünkü birine aşık olduğunuzda, en zayıf yönlerinizi bir tek ona gösterirdiniz. Ve güven benim tek zayıf noktamdı.Zayn bunu defalarca kez kırmış olsa da bu kez kırmamış olmasını diliyordum.

''Dört aylık.'' dedi yutkunarak. Yüzüme yayılan sebepsiz gülümsemeye engel olamadım. Belki de,ikizler eğer ondan çıkarsa, o yine de onun çocuğuna babalık yapacaktı. 

İkizler,ondan çıkarsa bir daha asla yüzlerini göstermeyecektim.

''Sağlıklı mı?'' dedim bu kez,bilmek istiyordum. '' Annesi hasta sonuçta,bebeğe kalıtsal bir hastalık geçmez mi?''

''Bilmiyorum Effie.'' dedi konuyu kapatmak istermiş gibi.'' Seninle beraber değildik tamam mı? Hannah ile yattığımız zaman sana hiç bir şey hissetmiyordum.''

''Güzel.'' 

Kuru ses tonuma karşılık hissiz bakışlarımı yüzünden çekerek bir kaç gün önce kan verdiğimiz odanın kapısına diktim bakışlarımı.

''Özür dilerim.'' fısıltısı kulağımı doldurduğunda hiç bir tepki vermedim,veremedim. O kadar hissiz ve anlamsız hissediyordum ki. Hayatta yaşamak için her zaman sebebim olduğunu düşünmüştüm. Bu hayata,bir sebep için gönderildiğimi. Ama şimdi tıpkı açık unutulan bir musluk gibiydim. Su sürekli akıyordu ve sadece birileri onu kapatana kadar da öylece akmaya devam edecekti.

''Özür dileme.'' dedim bakışlarımı parmaklarıma kaydırarak '' Bir daha benden sakın özür dileme.''

''Effie-''

''Zayn,'' sözünü keserek öfkeli bakışlarımı yüzüne çevirdim. '' Bir kez anlatacağım ve bir daha,bugünden sonra seni görmek istemiyorum.Anladın mı?''

Bakışlarından derin bir acı süzülerek,irislerindeki son parıltı kırıntılarını da söndürdü. Yutkunarak elimi çantaya soktum ve Zayn'in bana evlenme teklif ederken verdiği yüzüğü avuçlarım arasına aldım. ''Seni hayatımda istemiyorum.'' diyebildim zorlukla. '' Bugün,bebekler senden çıksın ya da çıkmasın. Bir daha karşıma çıkmanı ya da bana yakın insanlarla irtibatta olmanı istemiyorum. Gerekirse,'' burnumun ucu sızlarken elini alarak avucunu açtım ve yüzüğü usulca oraya bıraktım.Bakışları yüzüğe kaydığında devam ettim '' gerekirse,başka bir ülkeye giderim.Kimsenin beni tanımadığı ve hayatımı mahvetmediği bir yere.''