Baby's Father•zaylena

Thirteen

Gece,berbat ötesinde bir kabus ile uyanmıştım.Gözlerim kan çanağına dönmüş saçlarım dağılmış,titriyordum.Yataktan kan ter içinde kalkıp parmaklarımı karnımda gezdirdim ve burnumu çekerek parmak uçlarımda odadan çıktım.Birilerine ihtiyacım vardı.Aklıma ilk gelen Zayn'in odası ve kolları olmuştu. Etrafıma bile bakınmadan Zayn'in kolları arasına kıvrıldım ve gözlerimi kapattım.Bir kaç dakika sonra rahatsızca kıpırdandı ve doğrulup başucu lambasını yaktı.

Gülümsemeye çalışarak ona baktığımda kaşlarını çattı.

'' Buraya girmemen gerektiğini sana söylemiştim Effie. ''

Yutkundum.Haklıydı ama odamda tek kalmak istemiyordum. Onun gibi doğrularak titrek bir nefes aldım ve ağlamaya devam ederek konuştum.

'' Benimle benim odamda yatar mısın o halde? Lütfen Zayn.''

Çatılan kaşları şaşkınca havalanınca burnumu çekip dudaklarımı kemirdim.

'' Ağlıyorsun. '' dedi parmak ucuyla ıslanan yanaklarıma dokunarak. Sancım ve korkunç rüyanın etkisi ile kendimi bayılmamak için zor tutuyordum.

'' Zayn,lütfen. '' dedim tekrar cılız çıkan ses tonumla. Zayn beni kendine çekip sardı ve yatağa kıvrılıp göğsüne doğru çekti. Burnumu çekip zihnimde dönüp duran berbat rüyayı savmaya çalıştım.Karnıma kramplar giriyordu.

'' Kötü bir rüya mı gördün Effie? '' parmaklarını sıklaştırıp gözlerime baktığında yüzümü astım. Bu rüya Zayn'e anlatacağım en son şeydi.

'' Sancım var. ''

Buz gibi bir ses tonu takınarak,parmaklarımı karnıma bastırdım.Regl döneminde çekilen sancının iki katını belki de dahasını çekiyordum.

'' Doktora gitmeliyiz. '' dedi doğrulup iki başucu lambasını da açarak. '' Çok fazla içtin,izin vermemeliydim.Ayrıca yüzün kireç gibi. ''

Oturup gözlerime hücum eden gözyaşlarını umursamadan Zayn'e sımsıkı sarıldım ve hıçkıra hıçkıra ağladım.Hem fiziksel hem de ruhsal acıdan kıvranıyordum.

Zayn ise şaşkındı muhtemelen.

'' Hey buradayım,buradayım. '' dedi beni teselli etmeye çalışarak.Beyaz tişörtünün yakaları gözyaşlarım ile sırılsıklam olmuştu fakat o bunu umursamadan daha çok bastırdı beni göğsüne.

'' Erkeklerden nefret ediyorum. '' mırıldanarak Zayn'e daha sıkı sarıldım. Durumun ironik olması,zaman,mekan her şey soyutlaşmıştı. Zayn hafifçe gülümseyerek gözyaşlarımı baş parmakları ile sildi ve kendimi toparlamak için savaştım. Sancı katlanılmaz bir hal alıyordu. '' Zayn,korkuyorum. ''boğuk ses tonuma karşılık komodinden telefonunu aldı ve beni kucaklayıp birilerini aradı. Kollarımı boynuna dolayıp bizi odadan çıkarmasını izledim.Hava oldukça soğuktu.

'' Hastaneye gidiyoruz,dişini biraz daha sık ve sakın doğurma. '' dedi Zayn daha sıkı tutarken.Gözlerimi sımsıkı kapatıp başımı omzuna yasladım ve acının geçmesi için Tanrı'ya dua etmeye başladım.

Arabanın açılış sesini duydum ve ardından arka koltuğa yatırıldım. Koltuğun kenarını sımsıkı kavradım ve dişlerimi sıktım. Zayn hızla yerine geçip uykulu gözlerle aynadan bana baktığında kıvranıyordum. Hiç beklemeden arabayı çalıştırdı.Yol boyunca elimi sımsıkı tuttu ve kendimde kalmam için bir şeyler söyleyip durdu.

**

Uyandığımda hastane yatağında uzanıyordum.

Zayn ise yanımdaki tekli koltuğa kıvrılmıştı. Ellerimi karnıma sardım ve doğrulup koluma takılan serum ve aparatlara baktım. Acıya katlanamayıp,bayılmıştım muhtemelen.