Baby's Father•zaylena

Fourty Six

Bölüm şarkısı; LP-Lost on you

Keyifli okumalar!

**

Hiç bir gün,böyle huzurla açmamıştım gözlerimi. Nefretten arınmak insanı rahatlatıyordu. Sürekli, paranoyak gibi beni bırakıp gidecek diye korkmuş olsamda bu kez uyandığım zaman bebek gibi mışıl mışıl uyuyordu. Yetmezmiş gibi bir koaladan farksız sarıp sarmalamıştı beni. Ona karşı çok fazla katı davrandığımdan Zayn'in gerçekten ne kadar pişman olduğunu görememiştim hiç bir zaman.

Derin bir iç çekerek parmaklarımı yanağına bastırdım ve usulca fısıldadım ''Sevgilim,uyan.'' hafifçe kıpırdanarak kollarını daha da sıklaştırdı. Fakat uyanmamıştı. Bu haline gülerek göğüslerimizi birleştirdim ve dudaklarına minik bir öpücük kondurdum. '' Zayn,uyan hadi.'' 

Uyumaya devam etti. Yanaklarımı şişirerek üstümdeki kollarını kaldırmak için uğraştım. Ama,mümkünü varmış gibi daha sıkı tuttu bedenimi kolları arasında. Gözümün önüne gelen bir tutam saça üfleyerek uzaklaştırdım ve onun masum yüzünü inceledim. Huzurla nefes alıp veriyordu. Ama uyanmasını istiyordum.

''Uyan.'' diye sızlandım bu kez. Karnım acıkmıştı ve,bedenimi sıkı sıkıya saran ahtapot kollarından kurtulmam gerekiyordu. Nefes almak için.

''Beş dakika.'' dedi homurdanır bir ses tonuyla. Gözleri hala kapalıydı. Sinirli bir nefes  vererek kolları arasında kıpırdandım. ''Effie,kıpırdanıp durma,yorgunum.''

''Acıktım bende. Ama sen koca kıçını yataktan ayırmıyorsun!''

Titrek bir nefes vererek ellerimi göğsüne bastırdım. Biraz daha kıpırdandığımda tek gözünü açarak,bana ve ardından kıpırdanıp duran bedenime baktı.

Daha ne olduğunu bile anlamadan üzerime çıkarak,beni altına sabitledi ve uykulu gözlerini zorlukla açarak yüzüme dik dik bakmaya başladı.

''Dün gece tüm gücümü harcadım. Hemde senin üzerinde! Lanet olsun nasıl bu kadar enerjik olabiliyorsun?''

Kasıklarımdaki ağrı geçmiş sayılmazdı ama tüm gün burada uyursam,nefessizlikten ölüp gidecektim.

''Çünkü acıktım.'' diye bildirdim onu '' Ne yani,acıkmakta mı suç?''

''Suç,amına koyayım.''

Tıslayarak kendini yanıma bıraktığında,üstümdeki çarşafı bedenime daha da çektim. Sinirlenmesine gerek yoktu ki. Sadece acıkmıştım.

''Bana böyle davranma.'' dedim alıngan bir ses tonuyla '' Ben senin,becerip bir köşeye atabileceğin kadar basit bir kadın değilim ya hani,unuttun mu?''

Sırtımı yataktan ayırıp, paramparça ettiği kıyafetlerime baktım. Tanrım,şimdi ne giyecektim?

''Gel buraya.'' sıcak nefesini belime üflediğinde ürperdim. Ardından beni tutup kolları arasına yeniden çekti. Bu kez,neredeyse üzerindeydim ve uykusu hafiften dağılmış bir havayla yüzüme odaklandığında bir şey söylemeden öylece durdum. Çok kabaydı. '' Özür dilerim. Uyku agresifliği işte.''

''Zayn bir kalp taşıyorum.'' dedim sıkıntılı bir nefes verirken '' Kırdıktan sonra bunun bir anlamı kalmıyor.''

Parmaklarını çıplak sırtımda gezdirip dudağımın kenarına minik bir öpücük kondurdu ve ardından sarıp sarmalayarak burnunu,boyun girintime yasladı.

''Biraz öküz olduğumu biliyorsun. Unuttun mu,ben tavuk hırsızı kadın düşmanı bir züppeyim. ''

Mırıldanarak konuşması,içimi gıdıklamıştı. Beynim hemen o ilk karşılaştığımız markete gittiğinde nefesimi tuttum. Hayat çok garipti. O gün,karnımdaki çocukların babasının Zayn olduğunu bilseydim düşüp bayılabilirdim. Bu kadar kaba saba bir heriften çocuk doğuracak olmak berbat bir his olurdu o günki Effie için. Ama şimdi farklıydı. Onu neredeyse yontmuş,bambaşka bir adam haline getirmiştim. Tabi, o da bende hatrı sayılır değişiklikler yapmıştı.