Thirty Two

3.2K 280 150
                                    

Bölüm şarkısı: Béyonce-Hearted Girl

Keyifli okumalar!

-lütfen oylamadığınız bölümleri oylar mısınız?-

**

Güneşin doğuşunu izlemek,bana her zaman huzur veriyordu.Geceleri sabaha katamadığım şu son günlerde gözüme gram uyku girmediğinden,sabaha kadar küçük penceremden gökyüzünü,yıldızları,sabaha karşı ise güneşin doğuşunu izliyordum.

Neden yapıyordum,neden unutamıyordum ve neden affetmek için kendime bir sebep arıyordum bir fikrim yoktu.Onun aklıma her gelişi,kalbimin içindeki her damarın birer birer koparılıp atılması gibiydi.Can yakıcı bir acıyla öldürülüyormuşum hissi verircesine.

Bazen onu ilk gördüğüm marketteki hayalinde takılı kalıyordum.Bazen de beni ağlattığı,kanattığı kapının eşiğinde.

Yanaklarıma damlayan iki damla yaşı silerek boğazımı temizledim.Böyle olmayacaktı.Duygusallığımı bir kenara bırakıp artık ayağa kalkmam gerekiyordu.Ve bunun için ilk adımı,bugün atacaktım.

''Kylie.''Sesim mutfakta yankılanırken,kız kardeşim elindeki poaçayı yiyerek sandalyeye oturdu.Dudaklarımdaki bordo ruj kahve bardağına bulaşırken,bir kaç yudum daha alarak ayağa kalktım ve telefonumdaki adrese göz attım.''Bir kaç saate döneceğim,işim geç te bitebilir.'' Kylie,embesil gibi bana bakarken derin bir nefes alarak burnumu hafifçe kaşıdım.'' Dönene kadar,Trisha bebekleri görmeye gelecek.Ve halası Nora da.''

''O cadıya,yiğenlerimi görme sözü mü verdin?''

Kylie,Nora hala hakkında sinirle konuştuğunda göz devirdim.Malik ailesini,tek sevmeyen o değildi.Fakat oğullarının hatasının faturasını Trisha ya da Yaser'e kesemezdim.Ya da Nora hala'ya...

''Sadece iyi geçin ve yeni ev hakkında ağzından bir şeyler kaçırmamaya çalış tamam mı?''

Kaşlarımı kaldırarak sorduğum soru karşısında Kylie başını sallayarak kahve bardağıma uzandı ve neredeyse şapırdatarak içti.Son günlerde,benim yerime depresyon yaşıyor gibiydi.

''Bugün evdeyim.Niall ve diğerlerinin işleri var.''

Diğerleri dediğinde yutkunarak gülümsemeye çalıştım.Umarım o diğerleri arasında Zayn yoktur,diye geçirdim içimden.

''Geç kalıyorum.''

Yanağına minik bir öpücük kondurarak çantamı koluma geçirdim.

Yeni gün,yeni hayaller,yeni umutlar ve mucizeler demekti.

İnternet üzerinden tanıştığım emlakçının biriyle bugün,şehir merkezindeki bana uygun apartman daireleri gezecektim.Ardından da her ay düzenli bir şekilde işlerini yaptığım şirkete iş görüşmesine gidecektim. Planım buydu.Belki bir kaç ufak alışverişde yaparak,zihnimi boşaltabilirdim.

Ayakkabılarımı giyip,Kylie'nin arabasına ilerlerken bir anlığına,bahçemdeki ağaçlara bakma isteği duydum.Ani bir şekilde,takip edildiğim hissine kapılmıştım.Fakat,edilmiyordum.

Omuz silkerek,arabanın kilidini açtım ve sürücü koltuğuna yerleşerek çantamı yolcu koltuğuna bıraktım.Bakışlarım dikiz aynasından yüzüme odaklandığında derin bir nefes alma ihtiyacı daha hissettim.Aynadaki güçlü kadın olmayı çok isterdim.Dıştan göründüğü kadar kırılmaz olmayı ve hayatı dalgaya almayı da.

Annem ve babam hayatımın her alanına müdahale ederek,beni bıktırmışlardı.Şimdi ise,hayatıma müdahale etmelerini isteyebilirdim.İlk kez sorumluluklarından kaçan küçük kız olabilirdim.

Baby's Father•zaylenaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin