Bölüm şarkısı; Christina Perri-Jar of Hearts
Keyifli okumalar!
**
'' İyileşmek mi?Ama ben hasta değilim ki,kırık döküğüm.Aynı şey değil,anlıyor musun?''
-Frida Kahlo
**
Bakışlarımı,elinde büyük bir dosya tutan doktor ile,kapıya yaslanan Zayn,koltukta oturan Adam üçlüsü arasında gezdirdim.Tuhaf bir durumda,tuhaf bir tablo oluşturuyorduk.En kötüsü,Adam'ı iki gün içerisinde çalkantılı hayatıma dahil etmekti.Hakkımda neler düşündüğünü merak ediyordum.Gözünde iyi bir profil çizmediğim kesindi üstelik.
''Strese bağlı yalancı gebelik belirtileri.''
Doktor,sonunda dudaklarını araladığında kurduğu cümleyle Zayn ile bakışlarımız anında birbirini yakalamıştı.Yabancı gözleri,artık kalbimi eskisi kadar heyecanlandırmıyordu.Bakışlarımı ondan kaçırarak doktora döndüm.
''Bir anda oldu.'' diyebildim parmaklarımı çarşafa sürterek ''Tenim yanmaya ve başım dönmeye başladı.Bu bir sorun olur mu?Ben,ben hala bebeklerimi emziriyorum.''
Sesim sonlara doğru kısılırken,utandığımı anlayan Adam'ın suratında çarpık bir sırıtış belirdi.Gözlerimi kısarak,ona kısa bir bakış attığımda ellerini hafifçe havaya kaldırarak karşılık verdi.Bu gülümsememe sebep olmuştu.
''Hayır,genelde genç yaşta doğum yapan kadınlarda görülen bir çeşit,duygusal çöküntü ile beslenen kısa süreli bir durum.''
Titrek bir nefes alarak,başımı hafifçe salladım.Sanırım hayatımın son çeyreğinde yaşadığım olayların bana geri dönüşüydü.
''Eşiniz size giyinmeniz için yardımcı olabilir,eve gitmenizde hiç bir sakınca yok.''
Doktor,ben ve Adam'a bakarak konuştuğunda yutkunarak bakışlarımı Adam'a sabitledim.Kendisinden bahsedildiğinin farkına varınca,hiç çekinmeden ayağa kalktı.Kısa süreli bir sessizliğin ardından titrek bir nefes aldım.Burada eşim olabilecek kimse yoktu.Olanlardan biri de şansını kaybetmişti.
''Tabi,tabi teşekkür ederiz doktor hanım.''
Adam'ın parmakları nazikçe kolumu kavradığında göz ucuyla pür dikkat bizi izleyen Zayn'e baktım.Yüzünde hiç bir ifade yoktu.Merak ediyordum,canı yanıyor muydu?Benim gibi,kelimeler boğazına diziliyor muydu?Başkasının bana dokunması ya da insanların gözünde,Adam ile bir çift gibi görünüyor oluşumuz hiç mi etkili değildi onda?
''İyiyim Adam.'' derin bir nefes alarak gülüsemeye çalıştım '' Giyinebilirim,sanırım.''
''Bunu,sabah araba kullanmak için de kurmuştun Effie.İnanmıyorum.''
Sırıtarak hastane elbisesini kolumdan çıkarmaya kalkışığında sahte bir sinirle tısladım '' Fırsatçı,çek o ellerini üzerimden!''
Dudağının kenarını kaşıyarak,güldüğünde aynı şekilde sessizce güldüm.Bakışlarım yeniden kapıya kaydığında Zayn yoktu.
Gitmişti.
Her zaman olduğu gibi.
Gülüşüm yavaşça solarken,Adam'ın yerinde onun olmasını ne kadar istediğimi fark ettim.Kalbimi kırmamış olmasını,kokusunun hayatta kalabilmem için gerekli olan tek şey olduğunu bilmesini istiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baby's Father•zaylena
Fanfic'' O benim çocuğum mu? '' '' Hayır kendi kendime yaptım. ''
