He's The Boss

HTB: 34

Jesy's POV

"Good Morning, babe!" Masiglang bati ni Jake na yumakap sa likod ko. It's been a week after his birthday. I don't know na sobrang sweet niya pala. Hindi naman kasi namin na-enjoy yung status namin dati.

"Good Morning! Upo ka na. I'm already done. Let's eat." Sinunod naman niya ako. "Hmmm.. wag tayong pumasok ngayon, may ipapakilala ako sayo." Sabi ko habang kumakain.

"Okay. I will inform Kyle to clear my sched today. Sino ba yung ipapakilala mo?" Tanong niya pero ngumiti lang ako.

We are here in Peace Memorial Park (gawa-gawa lang po ni author xD ).

"Babe, sinong..." Sa tingin ko alam na niya. Nilapag ko na yung binili kong bulaklak at sinindihan ko na yung mga kandila.

"Hey! Mom and Dad. How are you? I'm really sorry kung madalang ko kayong bisitahin. Hindi ako welcome dito." Malungkot na sabi ko kasabay ng pagtulo ng luha ko. Naramdaman ko naman ang pagyakap sa akin ni Jake. Lalo akong napa-iyak sa ginawa niya habang nakatingin sa isa pang puntod.

"By the way, dad and mom, this is Jake - my h-husband." Lumuwag yung yakap niya sa akin.

"Ahmmm.. Hello po. I'm Jake. Your daughter's husband. Hindi ko po ipinapangako na hindi iiyak si Jesy sa akin but I promise that I will love her always and forever. Siya lang po wala ng iba." Bigla namang humangin ng malakas. "H-hahaha! K-kayo po ba yon?" Napatawa naman ako kay Jake.

"I think they like you. Hahaha!" Pareho kaming naka-upo habang magkahawak-kamay. "I missed them so much." Again, I cried like a baby.

"Shhh.. I'm here. Lolo Anton is here. My mom and dad. Parents mo na rin sila. We love you so please don't cry. Baka magpakita sila sa akin." Napangiti ako sa sinabi niya. May namuong katahimikan sa amin. I smirked when I saw him na napakunot yung noo habang nakatingin siya doon.

"*sigh* Babe, let's go." Napatingin siya sa akin sabay ngiti.

"Okay. Let's go." Tinulungan niya akong makatayo.

"Mauna ka na. Magpapaalam lang ako." Tumango lang siya. Nang makita kong medyo malayo na siya, nagsimula na akong magpaalam.

"Paano ba yan, mom and dad. We need to go. Baka makahalata siya. Nakita niyo siguro yung pagkunot ng noo niya." Napatingin ako sa puntod niya. "Malalaman din niya. I'm tired na po siguro. I want to be happy. Sana...tulungan niyo po ako." Pinikit ko yung mga mata kasabay ng isang malalim na paghinga. Hindi ko na rin napigilan yung mga luha ko.

"B-baby, I know this is all you want. I know din na masaya ka, nakita mo yung daddy mo. I'm sorry if naging matigas si mommy. Masakit pa rin but I promise that I will fix this. Yung daddy mo kasi eh. Nahulog na naman ata ako. I love you, Baby Felix."

Felix Angelo Amable. Kahit na dugo pa lang siya noon, itinabi ko siya kyla mom and dad at may kutob kasi ako na lalaki siya.

---
Malapit na.

Sorry if my typos.

Follow. Vote