He's The Boss

HTB: 37

Jake's POV

*tsup*

"Babe, wake up!"

*tsup*

"Babe?!"

*tsup*

"FYI lang, ako dapat yung pagod dahil sa mga ginawa mo kagabi." Hindi ko na napigilan ang matawa. Dapat magtutulog-tulugan pa ako eh. Sayang din yung kiss.

"Hahahahaha! Okay! Talo na ako. Good Morning! Mukhang hindi ka naman napagod eh." Binuhat ko siya at dinala sa taas ko.

"Ahhh! Ano ba?! The breakfast is ready. "--Jesy

"Ayokong pumasok. Namiss kita. Wag na tayong pumasok." --Ako

"Kahit gusto ko, I can't. May kailangan akong gawin." --Jesy

"Okay. Let's stay like this muna." Magkayakap lang kaming dalawa. Pinapakiramdam lang namin ang isa't isa.

"Babe.... what if may nagawang kasalanan yung isa sa mga mahal mo? Mapapatawad mo ba?" Biglang tanong niya.

"Depende. Pero nakasisiguro ako na mapapatawad ko gaanoman kalaki yung kasalanan. Alam mo kung bakit?" --Ako

"B-bakit?" --Jesy

"Sinabi mo na kanina. Isa sa mga mahal ko. Mapapatawad ko kasi mahal ko. Bakit mo naitanong?" --Ako

"W-wala lang. Tara! Kain na tayo." Kumalas na siya sa yakap ko. Napaisip na lang ako bigla.

May nagawa ka ba?

*fast forward*

"Kyle, paki-ayos naman yung mga sched ko. May pupuntahan lang ako." Utos ko kay Kyle.

"No problem sir. Wala ka namang meetings ngayon. Saan ka pupunta? Sama ako?" Sabi ni Kyle

"Sa asawa ko. Maiwan ka! Matanong nga kita, wala ka pa bang balak magsettle-down?" --Ako

"Meron...kaso mukhang ayaw pa niya." --Kyle

"What?! May girlfriend ka? Ba't hindi ko alam?" --Ako

"Complicated! Langya! Para akong bakla." Magsasalita pa sana ako kaso may biglang tumawag sa akin.

"Hello?" Sagot ko.

"Jake, nandyan ba si Kyle? Argh! Malamang nandyan siya! Paki-sabi sagutin niya yung mga tawag ko." Oh! Si Dana. "Kyle, sagutin mo raw yung tawag niya!" Mukhang nagbibingi-bingihan pa 'tong isa.

"Sorry Dana. Mukhang bingi eh!" Sagot ko sa kabilang linya.

"Ang arte niya kamo! Bwisit! Kapag hindi niya ako pinuntahan ngayon, hindi na niya ako makikita. Bye. Thank you." Sabi ni Dana saka endcall ng tawag.

"Anong sabi, sir?" --Kyle

"Akala ko wala kang naririnig. Wala naman siyang sinabi. Ay meron pala! Kaso hindi ko sasabihin hangga't hindi mo sinasabi kung anong meron sa inyo." --Ako

"What? W-wala." --Kyle

"Okay. Sayang! Baka hindi mo na siya makita." --Ako

"Argh! Okay! Tinamaan ako sa kanya. Sasabihin ko sayo lahat basta wag mo akong magtatawanan." --Kyle

"Okay. Promise." --Ako

"I-i proposed to her." --Kyle

"You what?! Kayo ba?!" --Ako

"Hindi kaya nga tinakbuhan niya ako." --Kyle

"Hahahahahaha! Ligawan mo muna kasi. Hahaha!" --Ako

"Sabi ko wag mo akong pagtatawan. Bakit kayo? Kasal agad." --Kyle

"Langya ka! Ginaya mo pa kami. Iba yung amin." --Ako

"Fine! Alam ko namang mali ako. Okay, anong sabi niya?" --Kyle

"Hindi naman importante. Kapag hindi mo raw siya pinuntahan ngayon, hindi mo na siya makikita. Yun lang." --Ako

"WHAT?! Mauna na ako!" Kapag tinamaan ka talaga.

Tutal iniwan na ako ng magaling kong sekretarya, pupuntahan ko na lang yung asawa ko.

Naglalakad ako habang inaamoy yung bulaklak na binili ko sa kanya. Papasok na ako sa office niya kaso may narinig ako na nagpagunaw ng mundo ko.

Nabitawan ko yung bulaklak. Hindi ako makagalaw. Nakatingin lang ako sa bulaklak na nasa sahig.

Jesy's POV

"Anong plano mo ngayon?" Tanong ni Lance. Nandito sila ngayon sa office ko.

"Sabihin ang totoo." Sabi ni Shane

"Shane. Nag-usap na tayo about this. Wag mong pangunahan si Jesy." Saway ni Lance.

"I-i'm sorry Shane. Nung malaman kong ikakasal ako sa kanya, nag-isip ako ng paraan para makabawi sa kanya. Pati sa Diyos nagkasala ako. Hindi totoong pari yung nagkasal sa amin." Tumulo na yung luha ko.

"F*ck! Akala ko matalino ka? Ikaw Lance?! Hindi mo man lang tinutulan?!" Sigaw ni Shane.

"W-wala siyang kasalanan. Akala niya hindi ko na itutuloy pero..." Hindi ko na natapos yung sasabihin ko.

*pak* *pak*

"Hindi na kita kilala!" --Shane

"OO NA?! MALING-MALI YUNG GINAWA KO?! SIGE SAMPALIN MO PA AKO?! IPAMUKHA MO PA SA AKIN YUNG PAGKAKAMALI KO?! PERO PWEDE BA?! PABAYAAN MO NA AKO?! AKO ANG NAGSIMULA! AKO ANG TATAPOS!" Sigaw ko. "Pabayaan mo muna ako sa ngayon."

"WALA KA BANG BALAK SABIHIN KAY JAKE ANG TOTOO?! ANO BANG PLANO MO?! MAGHIGANTI?! ARGH!? NAAAWA AKO SA PINSAN KO!? WALA SIYANG KAALAM-ALAM NA PEKE YUNG KASAL NIYO!?" Balik niya sa akin.

"AKO NA ANG BAHALA?! NOW LEAVE! UMALIS NA KAYO!" Pumunta ako sa pinto para pagbukasan sila kaso ikinagulat ko yung nakita ko.

"J-jake....."

"Totoo ba?" Sakit, dismaya at lungkot ang nakikita ko sa mata niya.

"TOTOO BA?! F*CK?! TOTOO BA?!"

"J-jake... L-let me e-explain.."

"GINAWA KO ANG LAHAT!? LAGI NA LANG BANG GANITO?! JESY?! NAPAKASAKIT?! LAHAT NG PINPAKITA MO SA AKIN... F*CK.. HINDI TOTOO!? ANO BA ANG NAGAWA KO?!" Hindi ko na magawang makapagsalita pa.

"IIYAK KA NA LANG BA?!REVENGE?! PARA SAAN?! HINDI KA PA RIN NAGBABAGO?! NAPAKASAMA PA RIN NG UGALI MO! AYAW MO RIN YUNG NALALAMANGAN!" Tuluyan na siyang umalis. Ni hindi ko magawang habulin siya. Napakapit na lang ako sa pinto habang umiiyak.

"I'm sorry Jake..."
---

OWWWWWWWW!

Sorry if my typos.

Follow. Vote.