He's The Boss

HTB: 36

Jesy's POV

*bzzt* *bzzt*

From: MyHusband
"Babe? Lets go out?"

To: MyHusband
"I can't. We can't. We still have work. Alam kong busy ka rin."

From: MyHusband
"Argh! I hate this work! Nawawalan na ba ako ng time sayo? I'm sorry."

Lalo akong napangiti.

To: MyHusband
"What? No! Wag kang mag-isip ng ganyan. I'm okay with this setup. Texting while office hours."

From: MyHusband
"I really miss you. Sunduin kita mamaya?"

To: MyHusband
"No. Late ulit ako makakauwi. I'm sorry."

From: MyHusband
"Okay. Just be safe medyo gabi na. I love you. May meeting pa pala ako."

To: MyHusband
"I love you too. See you later."

Ganito ang naging setup namin nitong nagdaan na mga araw. Minsan hindi na kami nag-aabot kasi pag-uwi ko ay tulog na siya or vice versa. Pareho kaming abala. Kailangan ko kasing tignan yung mga pinapagawa ko kay Kurt.

*tok* *tok*

"Ma'am, nandito po sila Sir Lance at Ma'am Shane." Napahinto ako sa ginagawa ko.

"Okay. Papasukin mo sila." Tumayo ako para salubungin sila.

"Hey? What's up? I miss you guys!" Yayakapin ko na sana si Shane kaso nagulat ako sa ginawa niya pati si Lance ay nakita kong nagulat.

"Shane!? I told you na huwag mo siyang sasaktan!" Sigaw ni Lance.

"S-shane..W-why? Bakit mo ako sinampal?" Tanong ko.

"YOU DESERVED THAT SLAP! SIGE?! MAGKAMPIHAN KAYONG DALAWA!? THIS IS A B*LLSH*T JESY?! AKALA KO OKAY NA ANG LAHAT!? THIS TIME, KAKAMPIHAN KO NAMAN YUNG PINSAN KO!" Bulyaw niya sa akin.

"W-what? I don't understand you!" Sabi ko.

"Alam ko na yung ginawa mo! Bakit kailangan mong ..." Hindi na naituloy yung sasabihin ni Shane dahil kay Lance.

"ENOUGH SHANE!" Sigaw ni Lance.

"FINE!? MAGKAMPIHAN KAYONG DALAWA!? JESY, SABIHIN MO NA ANG LAHAT KAY JAKE BAGO PA KITA UNAHAN!" Lumabas na nang tuluyan si Shane kasabay ng pagtulo ng luha ko.

"Shhhh.. I'm sorry. Akala ko maiintindihan ka niya. Hush now!" Niyakap ako ni Lance.

"Okay lang. It's all my fault. Pumasok ako sa isang laban na ako pala yung matatalo." Sabi ko.

"No. I'm here. Matatapos din 'to. I think you need to go home. Take a rest. Hahabulin ko pa si Shane." Sabi ni Lance.

"Okay. I'm sorry pati relasyon niyo nadadamay dahil sa ginawa ko."

Tahimik akong pumasok sa bahay namin. Hindi ko nga alam kung paano ako nakauwi. Buti hindi ako naaksidente sa dami ng iniisip ko. Napaupo ako sa couch at napapikit pero agad din naman akong napadilat dahil sa tugtog.

What if..
What if we run away?
What if..
What if we left today?

Ngumiti ako sa kanya. Hindi pa rin nagbabago yung boses niya. Magaling pa rin siya maggitara. Umupo siya sa tabi ko habang patuloy pa rin siya sa pagkanta.

What if..
We said goodbye to safe and sound?
What if..
What if we're hard to find?
What if..
What if we lost our minds?
What if we left them fall behind
And they're never found?

Nakatitig lang ako sa kanya habang nakangiti.

And when the lights start flashing like a photobooth
And the stars exploding
We'll be fireproof
My youth
My youth is yours
Tripping on skies, sipping waterfalls

Mapatawad mo kaya ako? Hindi ko dapat ginawa 'yun. Hindi ko dapat ginawa lalo na yung alam kong mahal pa rin kita. Pinaniwala ko kasi yung sarili ko na tuluyan ka nang nawala sa puso ko.

My youth
My youth is yours
Runaway now and forevermore
My youth
My youth is yours.

Alam kong hindi pa tapos yung kanta pero hindi ko na napigilan yung sarili ko na yakapin siya.

"Hey! Easy lang babe! Hahaha! I miss you too." Ibinaba niya yung gitara saka niyakap ako ng mahigpit. Nakasandal lang ako sa dibdib niya. "Are you okay?"

"Y-yes." Hindi ko na rin napigilan yung sarili ko na halikan siya.

"Jake, lagi mong tatandaan na mahal na mahal kita. Hindi ka na nawala sa puso ko kailanman. I love you babe."

--
Ahhhh! Cheesy! Ano kaya yung problema?

Sorry if my typos.

Follow.Vote.