KANIN İZLERİ (Tamamlandı)

20-) İyileşmeyen Yanık

Selinin ağzından:

Evde hiç değişiklik yoktu. Şimdiki zaman ve bu zaman da ev hiç degismemisti. Bunun nasıl olduğunu bilmiyorum ama hersey yerli yerindeydi. Evin tamamını gezmistik ve yorulmustuk. Neden diye sorarsaniz bu yıl da doğa üstü varlıklar değiliz. Ama bu aksam burdan inşallah kurtuluyorduk. Bunun için sadece ay gerekiyordu.

Akşam/Selinden:

Akşam olmuştu. Biz ise onurla sadece ayin tepeye çıkmasını bekliyorduk. Şuan doğa üzeri varlık olmadığımız için yarayip yaramayacagini da bilmiyorduk ki. Biraz sonra ay yavaş yavaş tepeye çıkmaya başlayınca onurla el ele tutuştuk. Ben baya korkuyordum. İçimde anlayamadigim bir duygu vardı. Onur gözlerini bana dikti ve sakin olmam gerektiği ile ilgili gözleriyle resmen konuştu. Bende kendimi sakinlestirip beklemeye başladım. Onur ay tam tepedeyken anlamadigim bir sözler söylemeye başladı. Bense gözlerimi kapamistim. Birden ellerim yanmaya başladı. Hemen gözlerimi açtım Onurun da elleri yaniyordu ama ellerimizi ayiramiyorduk.

S: Onur bişeyler yap! Ahhh!!

O: Deniyorum Ahhh! Selin olmuyor!!

S: Ahhh şimdi Ahhh ne yapıcaz?

O: Ellerimizi ayiramiyorsak bizde devam edip evimize gideriz!!!

S: İyi!!! Ahh devam et o zaman!!

Aydan beyaz bir ışık üzerimize düşmeye başladı. Açıkçası korkuyordum. Hiç bir zaman böyle bişey yasamamistim. Ee tabi yasamadin selin daha doğa üzeri varlıkların olduğunu yeni öğrendin.

Beyaz ışık bizi kendine tam olarak hapis ettiğinde ışık gözlerimizi artık çok zorluyordu. Bizde mecbur gözlerimizi kapattık.

Işık kaybolduğunda gözlerimizi açtık. Olduğumuz yer vampir ve kurt bölgesinin sınırından başka bir yer değildi. Ama ikimizin birden başı dönünce yere yigilmamiz bir oldu.

Alinin ağzından:

Birden her yerde alarmlar çalmaya başlayınca anlamıştim ki bir kurt bizim bölgeye girmişti. Hemen bir kaç vampir savaş ve nazliyi yanıma aldım ve koşmaya başladık. Geldiğimizde yerde onur ve selin yatiyordu. Onurun kolu bizim sınırı geçmişti. Demekki bu yüzden her yerde o alarmlar çalmisti. Savaşa işaret ettim bu işaret onuru al ve bizim eve götür demekten başka birşey değildi. Ama bir sorun vardı. Onur ve selinin bir eli birbirini sımsıkı tutuyordu. Ne kadar ugrassakta ellerini ayiramamistik. Ama sonra savaş onuru bende Selini kucağıma almıştım ve bizim eve onları getirmistik. Ne kadar istemesemde mecbur onur ve selin aynı yatağa yatmısti. Birinin kurtlara haber vermesi gerekiyordu. Bu iş içinde nazli gönüllü olmuştu.

Nazlınin ağzından:

Koşmaya başladım. Sonunda sınıra gelince bir Ayagimi kurtlarin sınırının içine soktum ve alarmlar çalmaya başladı. Biraz sonra kurtlar gelince onlarda sınıra çıktı.

N: Onurun yakını kim?

E: Ben!!

N: Neyi oluyorsun?

E: Abisi.

N: Adın?

E: Emir.

(Hatirlamayanlar için bölüm 18 de var.)

N: Onur ve selin geri döndü. Ama beklemedigimiz bir şey oldu. Onurun ve selinin bir eli birbirini sımsıkı tutmuş ve bırakmıyor. Ve her ikisinin de iki eli yanık.

E: Nasıl yani?

N: Elleri yanık işte. Kurt ve vampir oldukları için iyileşmesi gerekiyordu.