KANIN İZLERİ (Tamamlandı)

46-) Cehennem

Alev alev yanan ateşlerin arasında yürürken her yerden çığlıklar yükseliyordu. Etrafda yanan bedenlerin koşuşturma çabaları vardı. Kurtulmaya çalışıyorlardı. Bense ateşlerin içinde hiç zarar görmeden yürüyordum. Bunca zaman o kadar çok şey görmüştüm ki artık şaşıramıyordum. Etrafda hiç tanıdık yüz yoktu. Bir yanma hissettiğimde biran nefes alamadım. Çok sıcaktı. Herkes benim üzerime gelmeye başladı. İçlerinden biri beni tuttuğunda benim de vücudumu alevler sarmaya başladı.

"Cehenneme hoşgeldin ölüm meleği!"

Birden uyanınca gördüğüm o korkunç şeyin rüya olduğunu anlamam pek de uzun sürmemişti. Yanımda yatan Geceye gülümsedim. Ne kadar da güzel uyuyordu öyle. Onu koruyacaktım, her ne olursa olsun. O belkide hayatımda sahip olduğum en masum şeydi. Saf sevgi....

A: Günaydın sevgilim.

S: Günaydın.

A: Seninle güzel bir kahvaltı etmek isterdim ama bizimkiler daha da beter olmaya başladılar.

S: Nasıl daha beter olmaya başladılar?

A: Dün olduklarından daha fazla kafaları uçmuş gibiler.

S: Ali onları artık kurtarmak istiyorum.

A: Biliyorum ama elimden bir şey gelmiyor.

S: Bir kabus gördüm.

A: Ne ile alakalı? Anlatmak ister misin?

S: Cehennemi gördüm ali. Oradaki ateşi hissettim. Yandım.

A: Bu imkansız. Bu nasıl olur?

S: Bende bilmiyorum ama tek bildiğim şey 'cehennemde olduğum'du...

Kafam da binlerce soru vardı. Ama yapacak bir sürü şeyim de vardı. Nazlıları kurtaracaktım. Geceyi koruyacaktım. Ama hikayede bir şey eksikti. Bunların hepsini Elanin tek başına yapması imkansızdı. Ona kesinlikle yardım eden biri vardı ve ben onu bulacaktım.

S: Bence Ela ya yardım eden biri var. Bunca şeyi tek başına planlayıp yapması normal değil.

A: Öyle olsa anlardık.

Biri vardı. Ben bundan adım kadar emindim ama kim olduğunu bir türlü bulamıyordum. Güçlü biri olmak zorundaydi. Zaten Elanin güçsüz biriyle iş birliği yapacağını zannetmiyordum. Pis sürtük.

Ama önce kim olduğunu bulmam gerekiyordu. Düşünmeye başladım. Ardından gözlerim koskocaman açıldı.

S: Ali Aras hala yaşıyor mu??

A: Evet. Altta mahsende olması gerekiyor.

S: Ya da orada değildir ha?

A: Bu da ne demek?

S: Ela ya yardım ediyor olabilir. Ve şuan orada olmayabilir.

Hızla koşarak aşağı kata indim. Bütün mahsenleri dolaştım ama bir türlü bulamadım.

S: İki düşmanımız var Ali. İkiside bizi yok etmeye meyilli.

A: Hepsinin kafasını ezeceğim.

Yukarıdan bir gürültünün gelmesi ile aklıma gelen ilk şey gece oldu. Direk yukarı çıktım ama gece yattığı yatak da yoktu. Ezgi yatakda oturmuş ağlıyordu.

S: Burada ne oldu??

Ez: Bir gölge gibi bir şey odaya girdi ve geceyi alıp kaçtı. Kurtarmayı denedim ama hiç bir işe yaramadı.

S: Fazla uzaklaşmadan geceyi kurtarmamız lazım Ali. Koş!!

İkimizde ayrı taraflara ayrıldığımız da ben hiç durmadan kosuyordum. Ama ne bir ayak izi ne bir koku hiç bir şey yoktu. Sinirle yanımda duran koskocaman bir ayağa tekme atmamla ağaç yere devrildi.