GEÇMİŞİN KARANLIĞI

35. BÖLÜM

Kovalamaca son hızla devam ederken Rüzgar başka bi sokağa girdi. Biraz ilerledikten sonra "Şansımıza.." dediğinde bakışlarımı önümdeki duvara çevirdim. Hadi ama çıkmaz sokak da neyin nesi. Ben Rüzgara bakarken Rüzgar vitesi geri aldı. Tam biz çıkıyoduk derken arkadan bizi takip eden araba hızlı bi şekilde arkadan bize girdi. Biz öne sovrulurken araba dahada gaza basıp bizi sürüklemeye başladı. Ben hemen Araslar'a mesaj atarken Rüzgar arabanın kontrolünü eline almaya çalışıyodu.

Rüzgar direksiyona yumruk atıp arabadan aniden indi. Bende kemerimi çıkartıp indiğimde diğer arabadanda iki kişi indi. Rüzgar hiç beklemeden adamın üzerine atladığında bende hemen üstüme gelen adama tekme attım. Benim tekmemle sadece iki adım gerileyen çınar yarması hemen aradaki farkı kapattı. Hadi Elis göster kendini...

Adam yumruk atcağı sıra hızla yana kayıp adamın boşluğuna dirsek attım hemen ardındanda karnına tekmemi geçirdim. Adam iki büklüm olunca dirseğim ile sırtına vurdum. Yere düşen adama tekmelerimi saydırırken sokağa başka iki araba daha girdi. Ben başımı kaldırıp arabalardan inenlere bakarken adamın suratınada son tekmemi attımve bayılmasını sağladım.

Öndeki arabadan Emre ve kırmızı saçlı sadist görünümlü ama güzel bi kız indi. Emre hafifçe gülüp bana baktığında tek kaşımı kaldırdım. Arkadaki arabadan da Mert indi. Kızın gözleri Rüzgar'a kaydığında gözlerinin parladığını ve suratında saçma bi tebessümün oluşmasını hiç gizlemedi. Bakışlarımı Rüzgar'a çevirdiğimde yüzüne düşen saçlarını eliyle geri attı. İnenleri görmesiyle de hızla bana döndü.

Telaşla ve o korku dolu bakışlarla gözlerime baktığında benimde ona baktığımı görünce bi kaç saniye sonra bakıştıktan sonra hemen gözlerini benden kaçırdı. Bu neydi şimdi.

Bende önümüzdeki şahıslara döndüğümde 3. Arabada sokağa girdi. Bu seferki arabadan bizimkiler indi. Mert onlara döndüğünde dalga geçer bi tonla "Ooo ailenin geri kalanıda geldiğine göre." Diyip sustu. Aras endişeli gözlerini bana çevirdiğinde hafifçe güldüm. Bakışları Mert'i bulduğunda ise bi adım ileri atttı. Bende hemen öne doğru atıldığımda Aras'ı Emre Mete'yi Taner, Erva'yı Asmin, Bora'yı ise ortalıkta yoktu. Anlaşılan geriden yardım gelcekti. Beni ise o kızıl kafa tuttu.

Mert hafifçe el haraketi yaptığında bizimkileri de benim yanıma getirdiler. Rüzgar ise öylecede duvarın yanında bize bakıyodu. Mert ona baktığında hemen öne atlayıp "Mert onun bizimle bi alakası yok. Bırak gitsin." Rüzgar bana acı dolu bi bakış attığında Mert hafifçe gülüp "Seni zeki bi kız sanırdım Elis." "Öyleyim zaten Mert merak etme." Dedim. Mert başını sallayıp tekrar Rüzgar'a döndü. Rüzgar da ona baktı. Rüzgar'ın bakışlarında sinir aşikardı. Nefret ise çok azdı ama özlem.. işte o duygunun onun gözlerinin harelerinde olduğunun bi açıklaması yoktu.

Mert ise çok farklı bakıyodu kardeşmiş gibi. Bıraksalar sarılcakmış gibi. Bakışmalar uarken tek ses yoktu. "Siz.. Birbirinizi tanıyomusunuz?" Diye sorduğumda Rüzgar hızla bana döndü. Ama Mert hala ona bakıyodu. Rüzgar bi kaç saniye bana baktıktan sonra tekrar bakışlarını kaçırıp arkasını dönüp hızla sokaktan çıktı. Ben mal gibi arkasından bakarken Mert'in öksürüğü ile ona döndüm.

"Bakıyorumda Küçük Sürtük yaralarını sarcek birini bulmuşsun.." sessiz kalırken Mert Erva'ya döndü. "Iımm. Ervaydı dimi?" Erva bıkkınca Mert'e bakıp "Hee noldu?" Diye sordu. Mert hafifçe gülüp bastonu yardımıyla Erva'ya yaklaştı. Mete kolundaki ellerden kurtulmak istercesine haraketlenince Mert ona döndü. Ama aldırmadan Erva ya adımlamaya devam etti.

Ben Mert'in napcağına bakarken Mert Erva'nın kısa olan bi tutamını kulağının arkasına sıkıştırdı. Erva hala duygusuzca ona bakıyodu. Bu sefer Mert Erva'nın karnına elini koydu "Burda bi can vardı öyle değil mi Erva?" Erva tepki vermezken Mert elini çekip bu sefer kalbinin üstüne elini koydu. Bu sefer Aras ta haraketlendiğinde Mert "Ve burdaki adam sayesinde o can öldü." Erva'nın takındığı zırh yavaş yavaş kırılırken Erva "Neyin peşindesin?" Diye sordu. Mert hafifçe gülüp "Canınızı yakma peşindeyiz Erva. Başka ne işimiz olabilirki?"