DİABOLİK LOVERS KAYIP SAKAMAKİ

Bölüm-2

Ohayo canlar. Nasılsınız. İşde 2 ci bölüme hoş geldiniz.

Gözlerimi açınca bir yerde olduğumu ve uzandığımın farkına vardım. Ama asıl beni korkutan şey etrafımda 6 tane erkeğin bana merakla bakmasıydı.

-Aa. Şey teşekkür ederim ben size yük olmuşum şimdi teşekkürler gideyim ben. Çok korkuyordum babamın sözlerinden sonra.

-Bak sana söylememiz gereken önemli şeyler var bunları duyunca garip ola bilirsin ama lütfen bizi dinle. Ayrıca japonca konuşmana gerek yok Nyota. Biz ingilizce biliyoruz.

-Bana ne söylüyceksiniz ki? Yoksa!!

-Yo yo öyle şeyler düşünme.

-Benim ismimi nerden biliyorsunuz ve ayrıca siz kimsiniz? Önümde duran Gözlüklü çoçukdan sordum.

-Nyota senin hakkında her şeyi biliyoruz. Dinle sana daha 1580 yıl önce kayıp olmuş kız kardeşimizin hikayesini konuşmamızı istermisin. Sende lütfen ama lütfen bizi dinle. 430 yılında babamızın ilk karısından 3 cü çoçukları oldu. Ama onlar ikizdi. Biri kız biri erkek olmakla ikizi olmuşdu. Babamız 5 erkek çoçukdan sonra kızını görünce onu çok sevmeye başladı. Nerdeyse her gün. Ama anneleri bunu kıskandı ve çoçuğu bir yıl sonra zamandan geçerek 2000 li yıllara getirdi. Ve bir evin önüne bırakarak kaçdı.

-E iyide napayım. Ben gitmek zorundayım.

-Lütfen Nyota. Sona kadar dinle. Evet. Zaman geçti. Biz 1580 yıl sonrasına 2000 yılına ulaşdık. O çoçuksa zamana göre daha 2 yaşına bile basmamışdı. Ama tüm bu yaşını 2 3 saniyeliğine zaman akımında geçirdi. O kız büyüdü. Ailesi onu çok sevdi. Tam 2 ay önce babamız büyük abimle konuşdu ve kızının dönüceğini onun geliceyini söyledi. O gün bu gündü. Kardeşimiz döndü, ve şu an gözümüzün önünde oturmakda. Onun bizim kız kardeşimiz olduğunu tüm kalbimizle biliyoruz.

-Bir dakika ben sizin kız kardeşinizmiyim?

-Evet Nyota sen bizim kız kardeşimizsin. Sakamaki neslinin ilk ve son prensesi Chiyone Sakamaki evine hoş geldin.

-1 cisi benim mutlu ailem beni seven anne ve babam var siz beni biriyle karıştırıyorsunuz, 2 cisi siz nasıl bu kadar hayatda kaldınız 3 cüsü de ben gidiyorum.

-Ah Nyota. Lütfen inkar etme ikizine baksana tıpa-tıp aynısınız. Ve öğrenmen gereken bir gerçekde biz vampiriz.

İşde şu an beynimi kayıp etdiyimi söylersem abartmarım.

-Ne vampiri ya. Bu şehire ilk defa geliyorum. Başım döndü ve sizin villanıza yardım için geldim. Önüme geçmiş sizin kayıp kardeşinizim diyorsunuz. Üstelik vampirsiniz.

-Nyota. Doğru hiç kimse inanmaz. Ama bizim delilimiz var. Sen hiç vampir dişlerini gördünmü. Ayrıca o kolyeyi sana kim aldı düşünüyorsun? Ondan her bir aile üyesinde var. Çoçuk elini ön cebine atarak kolyemin aynısından çıkardı üzerinde Reiji yazıyordu. Diğer her kesdede aynı kolyeden vardı.

-Ola bilir işde aynı kolyeden. Kabullenemiyordum. Onlar ailem olamazdı.

-Nyota kabullenmeye bilirsin ama sen bizim kardeşimizsin. 2 ay sonra yılda bir kere olan vampir gecesinde Vampir olucaksın. Bu zamana kadar kan içmedin diğilmi işde o yüzden.

-Ama size nasıl güvene bilirim. Ben.. kendimi aldatılmış gibi hiss ediyorum.

-Küçük kız kardeş bize inan. Sen bizim kardeşimizsin.

Konuya sarışın bir çoçuk atladı.

-Bak Nyota sana bundan sonra Chiyone söylüycez. Ayrıca burda bizimle yaşıyıcaksın, ailene öldü olarak gösteriliceksin ve başka okulda okuyucaksın.

-Size söylemem gereken bir şey var. Ben size inanınıyorum ve burda kalıcam ama eğer bana yalan söylüyorsanız sizi öldürmem yakarım.

-Tamam sinirlenme Chiyone. Bak seni abilerinle tanıştırayım.
Shu en büyük abin. Söyledi ve sarışın çoçuğu gösterdi. Ben Reiji. Sonra senin öz abilerin. Ayato.

-Bendenizin kız kardeşi aynı benim gibi sinirli.

Diğer abin Kanato.

-Sana Abla söyleye bilirmiyim. Teddy seninle tanışmak istiyor Chi-san.

-Merhaba Teddy.

-Seni çok sevdik Chi-san.

-İkizin Laito. Reiji bunu söyler söylemez önüme gelen ve çok sevinen çoçuğa baktım. Çok şirin bir şapkasıda vardı.

-Ohayo İkiz-chan.

-Merhaba Laito.

-Ve son oğul. Senin kardeşin Subaru.

-Merhaba. Abla.

Hepsi garip tipler olsalarda içim ısınmışdı. Sanki onları ne zamandır tanıyordum.

-Peki bir soru sora bilirmiyim. Reiji abi?

-Evet.

-Biz güneşe çıkarken ölürmüyüz. Ya da parlarmıyız. Haç, sarımsak felan kötü gelirmi. Sonra..

-Ah insanların yaptığı şu filmler. Ne kadar da yalancı varlıklarlar. Hiç bir şeyden zarar gelmez.

-Hey Bendenizin kız kardeşi sana evi göstereyimmi?

Önümde duran Ayatoya bakdım. Aslında şu an korkuyordum. Ama her neyse.

-O..olur Abi Ayato.

Elimden tutdu ve merdivenlerin hemen yanındakı odaya geldi.

-Burası mutfak. Temizlikçiler aşçılar ve diğer her şey burda.

-Prensesimiz. Dediler ve her kes tezim etdi.

-Lütfen öyle yapmayın. Kendimi kötü hiss ediyorum. Sonra merdivenleri hızlıca kalkdı ve odaları göstererek konuşdu.

-Bu benim odam. Büyük pencerelerin önündeki oda Reijinin. Senin odan bu evin en eski elementi. Babamız onu ne zamandan beri yapdırmışdı.

Odaya girdiğimde kırmızı yatak aynı renkdeki perdeler küçük komodi ve Daha neler.

-İşde odan. Beyendinmi?

-Evet. Güzelmiş. O zaman eşyalarımı getireyim.

-Sen zahmet etme. Temizlikçiler getirir ve yerleşdirir.

-Ben kendim yerleşdirmesem neyin nerde olduğunu bilmerim şimdi. Elim titriyordu. Aslında hen üz alışmamışdım ne söylüyorum aslında korkuyordum onlardan.

-Ayato abi. Annemiz nerde o zaman.

-O kadına bir daha anne deme. Nefret ediyorum ona.

-Tamam. Neden nefret etdiğini anlamadan cevap verdim.

Aşağı indik. Ve salonda sadece Laito ve Reijiyi gördüm.

-Nasıl Chiyone evi sevdinmi?

-Evet. Güzel ve aslında çok büyük. Bundan biraz daha küçük evimiz vardı. Ö yüzden pek sıkılmam böyle yerlerde.

-Sana söylememiz gereken bazı şeyler var. Yeni pasaport alıcan. Ailene öldü gösterilicen. Ve bizimle aynı okula gidicen. Ama bu gün daha cumartesi. Pazartesi gidicen.

-Tamam. Şey bir şey sora bilirmiyim?

-Evet. Nolduki?

-Wi-fi'ın parolası ne?

-Ne??

Sayonara..