DİABOLİK LOVERS KAYIP SAKAMAKİ

Bölüm-64

Hadi!!!

Off. Gücüm geri gelmişmiydi, gelmemişmiydi bilmiyorum. Odama adım atıyordum ki Shuu benim odamda, benim yatağımda uyuyordu.

-Hey!! Ölmedim ben. Kalk yatağımdan!!! Ne çabuk kapdınız ya!!

-He? Sende kimsin?

-Nasıl yani?

-Sana diyorum kız. Kimsin? Mız-mızımın odasında ne arıyorsun?

-Shuu-san?

-Bu oda onun. O öldü tamam. Ama bu odayı hiç bir insana vermem. Bu onun odasıydı!

-Öldümü?

-Yaklaşık 3 gündür o öldü. Daha yeni ölmüş. Onun odasında başkasının neşelenmesine izin vermem.

-Nereye ölüyorum ulan? Dur. Ayna. Ayna nerde.

Çantamı yere atdım ve aynanın önüne geçdim. Normal her şey peki neden beni tanımıyor.

-Shuu. Ben ölmedim bak. Mız-mızım.

-Bana bak insan. Senin son damla kanını bitirmeden bu odadan defol. Bir de onun gibi rol yapıyor.

-Ama...

-Duymadınmı beni? Ben sana anlatırım.

Bir saniyede yanıma geldi. Noldu ona? Yoksa her şey gerçekmi? Olamaz. Ben ölü olamam. Eğer ölüysem ya da başkasıysam neden aynı görünüyorum?

-Shuu. Kimim ben?

-İsmimi ağzına alma. Kanın bitince anlıycaksın kimsin.

-Ah...Shuu-san! Yapma!! Bitir şunu..yap..ma.

-Kapa çeneni. Huzurumu bozmadan kapa çeneni.

Ne konuşuyor? Hiç bir şey anlamıyorum. Kolumdan setçe tutarak bileğimi sıkdı. Çok sert sıkıyordu. Sıkmaya devam etdi ve yatağıma gelerek oturdu. Hala sıkıyordu. Son gücümle onu itdim. Arkaya gitdi. Ve odadan kaçarak Reijinin yanına gitdim.

-Reiji!! Senin şu tembel abine noldu? Ne istiyor benden?

-Yeni bir kızmı? Senden hiç kimse bahs etmedi. Ayrıca sen kimsinde bana ismimle sesleniyorsun?

-Sendemi? Senin gözlüklerin kirlenmiş. Çıkar bir bak. Benim ben Chiyone.

-Chiyonemi? O öldü. Kendinş o muş gibi gösterme.

-Yalan. Çıldırtıyorsunuz beni!!

Nereye gitmeliyim? Ayato. O beni gördü. Her kese anlatır.

-Ayato. Lütfen sende bana yalan söyleme!

-Benim ismimi nerden bildin?

-Olamaz. Kafanız uçmuş sizin.

Kaçmakdan yorulmuşdum. Ama Rikoyu, Gilli bulmalıyım. Mutfakda olucaklar.

-Riko!! Gill!! Ben sizin efendinizim. Hatırladınızmı?

-Bizim efendimiz 3 gün önce öldü.

Çıldırtıyorlar. Öldürücekler beni. Ya!! Nasıl yani? Ben orda öldümmü? Peki diğer çoçuklar. Ben hiç bir şey anlamıyorum. Eğer öldüysem Ayatonunda ölmesi gerekirdi. Onu da öldürüyordum. Yok bunlar benimle dalga geçiyor. Şaka. Kesin şaka. Odama kalkıcam onu kovucam ve şakasını yediricem. Sinirli adımlarla odama kalkdım. Ve kapıyı açdım.

-Shuu!! Yeter. Şaka yapdığınızı öğrendim. Şimdi git odamdan. Ne kadar yol geldim. Hiçmi dinlenemiycem yahu?

-Ne kötü. Bende seni daha çok aptal durumuna düşürmek istiyordum.