DİABOLİK LOVERS KAYIP SAKAMAKİ

Bölüm-22

Evet işler kötüleşmeye başlıyor. Bakalım kim zarar görücek.

Gözlerimi açmamla Ayatonun yeşil gözlerini görmem korkutdu. Ve yine kesin aptal bir şeyler yapdığımı anladım.

-Yine gece rüyanda kabus görüyordun.

-Hatırlamıyorum. (Y.N. hatırlasa bile yalan söyler).

-Ama hatırlamalısın. Ne oldu sana?

-Hatırlamıyorum dedim Ayato.

-Peki ben odandan gideyim sen işlerini gör.

-Teşşekür ederim.

Ayato yastık ve yorganını alarak odamdan çıkdı. Eskileri hatırlamak istemiyorum ben. Hiç bir zaman öğle bir şeyler olmadı. Bana söylediler zaten onlarda kabusumun bir parçasıydı. Gerçekde olmadılar diğilmi? Ağlamak istiyorum ama ağlamıycam. Çünki kabuslar geçib gidiyor. Bu gün üzerime elbise giyinicem. Ne zamandır giyinmiyorum. Dünki gibi Reiji beyin söylediklerini de yapdım. Ve saçlarımı tarıyarak büyük bir kurdele takdım. Ve aşağı indim. Hep gördüğüm manzara nedir? Tabikide sofra başında beni bekliyen Sakamakiler.

-Günaydın.

-Chiyone. Senden sormamız gereken bir şey var.

-Evet sor. Chiyone-samanın sorulara açık zamanına denk geldiniz.

-Senin geçmişinle ilgili kötü hatıralarından birini bizden sakladığını düşünüyoruz.

-Onuda nerden çıkardınız ya. Tavşanımı öldürmüşdüm sadece istemeden.

-Hepsi bu değil Chiyone. Kabus görmelerinin sebebi bu. Anlat bize yardım edelim.

-Hayır. Anlatamam. Aslında öğle olay olmadı. Onlar rüyaydı. Ben onları hatırlıyamam.

-Neyi?

-OLMADI!! Olmadı, olmadı.

Aklıma, gözümün önüne geldikce kendimi gerçekden sorumlu his ediyordum. Hayatımın kabusunu hatırlarsam bir daha unutmama şansım var.

~Nickynin beyninin içinde~

-Nicky. Hepsi senin yüzünden oldu. Arkadaşlarımız senin yüzünden öldü. Eğer sen dönmesen lanet olmuycakdı.

-Hayır benim günahım yok.

-Sen..Seni öldürmesek her kes ölücek.

-Nickynin bir suçu yok. Lanet ben anlatdıkdan sonra oldu.

-O zaman Ronuda öldürelim.

-Arkadaşım Ronu yalnızca beni öldürdükden sonra öldüre bilirsiniz.

-Durun lan. Amcam eskiden bu okulda okumuş. Onun söylediklerine göre listeyi yakmamız gerekir.

-Nerden biliyor?

-Oda aynı sınıfda okumuş.

~Sofra~

-Hayır!! Hayır benim suçum diğil.

-İkiz-chan iyimisin?

-Laito onlar benim yüzümden ölmedi.

-Kimler ikiz-chan?

-12 sınıf arkadaşım.

-Ne diyorsun Abla?

-Hayır beni rahat bırakın. Kimseye kötülük yapmadım. Kafamın içindeki sesler geri dönmüşdü. Geceleri uyumama izin vermiyen sesler. Kafamı tutarak aniden kalkdım ve Shuu kolumu tutdu.