-Tamam iniyorum. Reijinin gitmesiyle tabletimi götürmem arasında 2 3 saniye oldu söyleye biliriz. Kafamı tablete gömerek merdivenlere yakınlaşdıkda her kesin beni beklediğini fark ede bilmişdim. Hemen merdivenleri zıplayarak indim. Kanato ve Shuu'nun yanında oturdum. Yemek için kızıldan çatal bıçakmı? bu adamlar aşırı zengin dostum. Sofradakı yemeklerden kendime tanıdık olan salatayı gördüm. Ama çokdan her yemekden tabağıma koyulmuşdu. Tabağıma içler acısıyla bakarken Reiji konuşmaya başladı.
-Okulun nasıl Chiyone? Yani nasıl bir öğrencisin?
-Hep takdir almış öğrenciyim. Ayrıca anladığım kadarıyla 16 diğil 17 yaşım var ve ben lise 1 e gidicem diğilmi?
-Aynen öyle.
Mutsuzca televizyona bakınca artık yerleşdirildiğini gördüm.
-Hey. Televizyon hazırmı?
-Tam olarak hayır. Anten gibi şeyleri yarın yerleşdirilicekmiş.
-Demek öyle..
Benimle hiç kimse konuşmuyor. Sanki yemeye diğil cenaze törenine geldim. Tabağa bakarak suratımı asınca Reiji sordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Bir sorunmu var Chiyone? Eğer yemekleri beyenmediysen söyle istediğini yapsınlar.
Off. Buna bir son vermeliyim. Konuşma isteyi içimi yiyor. Aniden ayağa kalkdım.
-Size bir şey söylemek istiyorum lütfen hepiniz beni dinleyin. Size noldu böyle?! Bir-birinize karşı fazla soğuksunuz. Konuşmuyorsunuz, eğlenmiyorsunuz ve hayatın tadını çıkarmıyorsunuz. Ama artık ben bu evdeki her şeyi değişicem. CNB'ye hoş geldiniz sayın Abilerim.
-CNB de nedir kız kardeşim? Ayato büyük bir lokmayı ağzına koyarak sordu.
-Chiyone Neşe Birliği. Bu eve geldiğim ilk günden sizi neşelendirmeye söz veriyorum. Nede olsa kendim bir Deredereyim. Kendime söylendim aslında yandere ve deredere.
-Peki ikiz-chan ne yapmamız gerekir?
-Sadece...aa..sadece..Evet neşelenmenizi istiyorum. Artık bu evde bir-birinin suratına mal-mal bakmak e..yani konuşmamak yok.
