DİABOLİK LOVERS KAYIP SAKAMAKİ

Bölüm-79

Eve dönüyoruz.

~~Tsukinamiler~~

-Carla, Abi. Sakamakilerin prensesi ölmemiş.

-Nerden biliyorsun?

-Sağlam yerden öğrendim.

-Demek öğle. O zaman. Kızdan aldığımız kanı getir. Öldürmesede biraz eğlenelim. İçdiyin tüm kanlar en küçük damlasına kadar boğazından gelicek Sakamaki.

~~Chiyone~~

Tüm bedenimde oluşan acıyla rüyadan kalkdım. Sanki tüm damarlarım kırılıcakdı. Duramıyordum. Yatakdan düşdüm ve bağırmaya başladım. Ama bitmiyordu bu acı. Ama sonra midemle boğazıma kalkan kanı daha fazla tutamadım. Kan kusmaya başladım. Ama öğle bir şey yapmamışdım. Neden olduki? Yuu gelince korkudan bir lafını 2 edemedi.

-İ-izumi. Noldu s-sana?

Cevap veremiycek şekilde acıyordu. Tüm damarların kopuyor gibi. Ama sonra gözlerim kapandı.

~~Yuudan~~

Noldu ona? Acaba benden habersiz dışarımı çıkdı ve bıçakladılarmı? Çünkü bildiğim kadarıyla karın felan. Aman onu düşünücek diğilim. Hastahaneye gitmemiz gerek. Ama kapı kırılıcak gibi vuruluyor. Acaba kim. Sinirle kapıya gitdim ve kapıyı açdığım gibi saçları sarı olan bir erkek içeri girdi.

-Nerde o?

-Kim? Dur sizmi onu bıçakladınız? Defolun burdan!

-Ne bıçağı ya? Chi-chan.

Beni iterek onun odasını tanır gibi gitdi. Onu çekiştiriyordum ama dinlemiyordu.

-Hey çık git burdan. Seni görürse..

-Kapa çeneni. Chi-chan. Uyan lütfen.

Bu...bu nasıl bir iyrenclik? O çoçuk İzuminin dudaklarından akan kanı parmağıyla aldı ve ağzına götürdü. Bunlar ne garipler?

-Kanında problem yok. Eve gidiyoruz. Yeter artık. 2 aydır sensiz ölüyorum.

-Hiç bir yere gitmiyor. O kız sizden nefret ediyor.

-Kapa çeneni.

Gözlerini açınca ilk olarak o çoçuğa bakdı.

-Kou. Git burdan!! Senden nefret ediyorum.

-Hayır gitmiyorum. Eve gidiyoruz.

-Gitmiyoruz!!

-Chi-chan sinirlerimi taşırma!

-Git o güzeller güzeli fanlarının yanına. Senin ve diğer hiç kimsenin bana ihtiyacı yok. Şimdi terk et burayı.

-Chi-chan!! Yeter. Gel sen benimle!

Kızın elinden zorla tutmuş aparıyordu.

-Durun nereye götürüyorsun onu?

~~Chiyoneden~~

-Kanalizasyon faresi seni öldürücem. Bırak beni. Sinirimi taşırma!!

-Geçen seferki gibi şeytanmı olucaksın?

Söylemesiyle kalbim sızladı. Doğru söylüyordu. Yine buna izin veremem. O yüzdende olmaz.

-Söyledin ya kendin!! Şimdi defol Kou!

Elimi bırakdı ve arkaya gitmeye başladı. Boynunu tutarak bağırdı.

-A yeter artık. Sen bir prenses oldunda ne yapdın? Sürekli kanalizasyon faresi diyorsun. Ama bir iş yapdığın yok. O zaman kal burda. Geri dönme! Geri dönersende benimle konuşma! Artık senden nefret ediyorum! Kendini beğenmiş şeytan!