Yaşamak ve ya yaşamamak. Bence her ikisi çok dertli bir iş. 17 yılımı bir yalan üstünde yaşamışdım. Ama şimdi tek yapa bildiğim onlara durup bakmak. Sinirli sinirli bedenimi silkelemeleri, ilac içirmeleri. Ama olmuyor işde bırakın bu işi. Gerçekden bu yalana son vermeyi başarmışdım. Yalan içinde kayıp olub gitmemişdim, bu sefer ben yalanı kayıp etmişdim. Ve tüm her şey yeni yılın girmeyine dakikalar kala olmuşdu. Yeni yılda 1 gereksiz azalsa daha iyi olur zaten. Nasılmı oldu? Öldüm işde nasıl olucak? Ama sevindiren bir şey var Kouya doğruyu söylemekden kaçmışdım. Bu sefer gerçekden öldüm. Başarmışdım. Ama bu benim son başarımda oldu....
~~Bir kaç saat önce~~
-Yapma!!!
Kafamı yere gömdükde tek düşündüyüm huzura kavuşmakdı. Hiç bir zaman yaşamadığım huzura. Kılıçı kalbimden çıkarmamışdım. Ama dudaklarımdan tıpkı kan içermiş gibi bir damlacık süzüldü. Göz yaşı gibi. Sakin sakin. Baş ucuma dikilerek beni azarlayan Ayatoyu kısık kısık duyuyordum.
-Napdın? Neden?
-Ölünü...geldiyi...yere geri gönderiyorum.
-Yapma yapma. Ölmüyceksin. Sabr et. Şimdi iyi olucaksın.
-Ayato...
-Hayır. Ölme. Hayır sen. Sen ölemessin. Basit bir gümüş kılıçdan ölücek kadar güçsüz diğilsin. Hey!! Kalk.
-Aya...
~~Genel~~
Kapanmışdı gözleri. Yinede her kese fatality atarak gitdi. Bıkmışdı artık her kes. Çünkü sürekli onu korumaları yapma diye bağırışları. Ama şokdaydılar. 5 ci ata nasıl bir gümüş kılıçdan öldü? Onun ölmemesi gerekirdi. Çünkü o her kesden farklı bir vampirdi. Vampirlere uygun olmayan kanatları, renk değişen gözleri ve şirinliği. Bak bunlar onu tüm dünyadakı vampirlerden farklı yapıyordu.
-Nasıl oldu Reiji? Onun ölmemesi gerekirdi.
-Ablanız dayanıksız çıkdı. Bende garip oldum. Gümüş kılıç ona yaradan başka hiç bir şey yapamazdı..
-Ama yapdı küçük kardeşim. Mız-mız artık aramızda yok.
-İkiz-chan ölmek için çok gençti.
-Sizin yüzünüzden oldu.
-Subaru yeter artık karışma. Ben onu odasına götürücem. Bundan sonrada o odada bedeni toz olana kadar kalıcak. Hiç kimse o odaya gelmiycek ve onu ordan çıkarmıycak.
-Ama Ayato....
-Ben söyledim. Gelmeyin.
Zaten yanında durduğum Chinin ince ve bir o kadarda küçük kollarının altından elimi geçirerek küçük hançerimsi kılıçı tutdum. Tamamen cansızdı. Hançeri çekdiyim gibi yere fırlatdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
