Kısa oldu diyorsunuz. Ama gerçekden bana uzun geliyor. Geçen bölüm 1300 sözlü bir şeydi. Ne bileyim valla. Yinede bu bölümü uzun yazmaya çalışırım.
Pireler!! Isırıyorlar!! Vampir pireler!! Olamaz!! Kouyu bulup onu öldürmessem. Aşağı indim ve Kouyla el hareketleriyle konuşdum.
-Büyük efendi. Kızınız beni şahsi asistanı ilan etdi.
-Hım aferin küçük vampirim. Bende kendim bulucakdım. O zaman siz gidin konuşun.
Baba kalbimi okudu resmen. Kouyla odama kalkınca sinirle bakdım.
-Kedi pire kaplı.
-A galiba yıkama zamanım olmadı.
-Mal her tarafım kaşınıyor.
-Sorun diğil benimde tüm karnımın üstü ısırık. Pireler ısırdı. Bakmak istermisin?
-İstemez. Şimdi gidiyorsun şehire tasma, kedi şampuanı, ilacı ve pireye karşı bir şey alıyorsun.
-Ama..
-Aması maması yok. Git.
-Peki baban sorarsa. Ne diyceksin?
-A...o zaman...eh...ne bileyim ben ya!! Onu yapmadan önce düşünücekdin. Git bunları yap.
-Chi-chan. Saçlarının..
-Git!!!
-Bağırma ya. Gidiyorum.
Kou pencereden atladı gitdi. Bende yatağıma yayılarak oyun oynuyordum. Üniformadaydık. Çünkü okula gidicekdik ama gitmedik. Malum Mukamiler geldi. Bizde gitmedik. Onlarda üniformada. Yemin ederim üniforma bedenimin bir parçasıymış gibi geliyor bana. Tablete bir mesaj geldi. Alexden.
Kanki!!! Tahmin et noldu?
Zachla öpüşdünüz.
Evet!!
Gerçekdenmi? Bu harika Alex. Senin adına sevindim nede olsa ilk öpücüğünü sevdiyin birinden aldın. Anlat nerde nasıl?
WhatsApp'da.
Nasıl yani ya?
O bana bu emojiyi 😚 yolladı. Bende aynısından yolladım. Ve böğlece öpüşdük.
Alex.
Efendim?
Dikkat et sen WhatsApp'dan hamilede kalırsın.
O nasıl olucakki?
Mal!! Sinirlerimle oynama. Ben orda olurken daha az maldın. Ama şimdi daha çok mallaşdın. Terk et profilimi!! Özür dilemeden de yazma.
Ama...
Tableti kapatdım ve oyunuma devam etdim. Biri odama geliyordu. Shuu galiba. Evet o. Sehpaya uzanarak konuşdu.
-Naber mız-mız?
-Hiç. Senden?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
